Αν και οι στατιστικές δείχνουν ότι οι πιθανότητες είναι περισσότερες να σκοτωθεί κανείς οδηγώντας το αυτοκίνητό του προς το αεροδρόμιο, παρά πιλοτάροντας το μικρό του αεροπλάνο, δυστυχήματα συμβαίνουν.
Τα αεροπορικά δυστυχήματα με μονοκινητήρια ελαφρά αεροπλάνα συνήθως οφείλονται σε ένα συνδυασμό παραγόντων με πρώτο την κακοκαιρία, σύμφωνα με τις στατιστικές. Τα μικρά αεροσκάφη της Γενικής Αεροπορίας είναι περισσότερο επιρρεπή στο καιρό καθώς τα όριά τους είναι μικρότερα από τα αντίστοιχα των μεγάλων επιβατικών. Όμως αν ο χειριστής γνωρίζει και σέβεται τα όρια τόσο του αεροπλάνου του όσο και τα δικά του, οι πιθανότητες ατυχήματος μειώνονται.
Η πιο συνηθισμένη αιτία για την συντριβή ενός μικρού αεροπλάνου είναι τα εμπόδια που μπορεί να βρει στην πορεία του –καλώδια, δένδρα, ορεινοί όγκοι – εμπόδια που δεν έχει δει ο χειριστής ή το αεροσκάφος του δεν έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό για να τα εντοπίσει, όπως π.χ ραντάρ. Ο αποπροσανατολισμός του χειριστή μπορεί να οφείλεται είτε σε βλάβη των οργάνων πτήσης του αεροπλάνου από οποιαδήποτε αιτία (τεχνικό πρόβλημα, ακραίες καιρικές συνθήκες) ή σε vertigo του ιδίου.
Η υπερεμπιστοσύνης στις δυνατότητές τους έχει οδηγήσει πολλούς πιλότους, ερασιτέχνες και μη, σε δύσκολες καταστάσεις. Στις περιπτώσεις αυτές, η νύχτα ή ο κακός καιρός ποτέ δεν βοηθούν. Προσθέστε την κακή διαχείριση καυσίμου που οδηγεί την βελόνα στο αντίστοιχο όργανο εκεί που… δεν θα έπρεπε να είναι ή την κακή ποιότητα καυσίμου (μη έλεγχος του καυσίμου προ πτήσεως, μολυσμένες δεξαμενές) ακόμη και πλήρωση του αεροπλάνου με ακατάλληλο τύπο καυσίμου και η καταστροφή περιμένει στην γωνία.
Τα μονοκινητήρια αεροπλάνα βέβαια, με τον μοναδικό τους κινητήρα, εξαρτώνται πλήρως από αυτόν. Οποιαδήποτε αιφνίδια βλάβη εν πτήσει την οποία ο χειριστής δεν δύναται να αντιμετωπίσει, μπορεί να αποβεί μοιραία. Η κράτηση κινητήρα, σε συνδυασμό ενδεχομένως και με άλλους παράγοντες –σε ένα αεροπορικό ατύχημα σπανίως φταίει μόνο ένα πράγμα– είναι κάτι για το οποίο όλοι οι αεροπόροι εκπαιδεύονται και όλοι απεύχονται…
