Οι Γερμανοί απαιτούν “ευπρέπεια” από την Ελλάδα, η οποία όμως απαιτεί πλέον απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα που έχουν να κάνουν με τον ρόλο που έπαιξαν συγκεκριμένες γερανικές εταιρείες στους ελληνικούς εξοπλισμούς και κατά συνέπεια στη διόγκωση του χρέους μας.
Ο αντικαγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ ζητά σεβασμό για τη Γερμανία και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μέσω της εφημερίδας Bild επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι η Γερμανία θέλει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, αλλά περιμένει «σεβασμό και ευπρεπείς τόνους συμπεριφοράς».
Ο Γκάμπριελ υποστηρίζει ότι έχει κάθε κατανόηση για το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση υποβάλλει δικές της προτάσεις για την υπέρβαση της κρίσης, αλλά «δεν έχω πλέον καμία απολύτως κατανόηση για τις συνεχείς επιθέσεις στην Γερμανία και τις προσωπικές επιθέσεις και προσβολές προς τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης».
Τονίζει δε ότι κατά την άποψή του το ποτήρι ξεχείλισε και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ειλικρινά, φτάνει πια! Δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Δεν μπορείς να φέρεσαι έτσι στον άλλον! Θέλουμε όλοι μια κοινή λύση και βοήθεια για την Ελλάδα. Και θέλουμε να κρατήσουμε την Ελλάδα στο ευρώ. Οι Γερμανοί φορολογούμενοι έχουν αναλάβει για αυτό στο παρελθόν ρίσκο δισεκατομμυρίων ευρώ».
Είναι έλλειψη ευπρέπειας να υπενθυμίζεις γεγονότα τα οποία συνέβησαν; Γιατί η ελληνική πλευρά και ειδικότερα ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος ο οποίος είναι στο επίκεντρο αυτής της διαμάχης δεν έχουν πει μέχρι στιγμής κάποιο ψέμμα. Έχουν επισημάνει όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν και το κυριότερο θέλουν να υποχρεώσουν γερμανικές εταιρείες να επιστρέψουν χρήματα που μοιράστηκαν για μίζες για να κερδίσουν αρκετές φορές χωρίς καν διαγωνισμό εξοπλιστικά προγράμματα. Μίζες που επιβάρυναν τελικά τα δημόσια ταμεία της Ελλάδας. Η γερμανική δικαιοσύνη σε κάποιες περιπτώσεις έχει αποφανθεί κι έχει καταδικασει εταιρείες. Μένει να αποδείξουν και τα γερμανικά κόμματα και η κυβέρνηση ότι δεν έχουν καμία πρόθεση να προστατεύσουν ότι παράνομο έχει συμβεί εις βάρος της Ελλάδας.
Αν ως ευπρέπεια εννοούν ότι δεν πρέπει να τίθονται τέτοια ζητήματα δημόσια, τότε η μετωπική σύγκρουση είναι αναπόφευκτη.
