Στην τελική ευθεία  βρίσκεται πλέον το πρόγραμμα απόκτησης των ισραηλινών Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων PULS, καθώς αύριο, Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2025, αναμένεται να συζητηθεί, να αξιολογηθεί και να εγκριθεί από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής μαζί με ακόμη δύο προγράμματα που αφορούν την απόκτηση των μη επανδρωμένων ελικοπτέρων S-100 Camcopter  από το Πολεμικό Ναυτικό και βλημάτων RAM.

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα εξοπλιστικά προγράμματα του Στρατού Ξηράς για την επόμενη δεκαετία, που αλλάζει τον ρόλο του Πυροβολικού από όπλο τακτικής υποστήριξης σε πραγματικό στρατηγικό «μακρύ χέρι» αποτροπής.

Την εξέλιξη αυτή το OnAlert.gr όχι μόνο την είχε προαναγγείλει, αλλά ουσιαστικά τη «χτίζει» δημοσιογραφικά εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο, αποκαλύπτοντας βήμα–βήμα τόσο την επιλογή του ισραηλινού συστήματος όσο και τη διαμόρφωση του πακέτου που φτάνει τώρα στη Βουλή.

Από τα πρώτα ρεπορτάζ για τη συζήτηση Ελλάδας–Ισραήλ και την προώθηση των PULS, μέχρι τα πρόσφατα δημοσιεύματα για την τελική εισήγηση του ΓΕΣ και την προώθηση της διακρατικής συμφωνίας, η πορεία του προγράμματος αποτυπώθηκε εγκαίρως και με ακρίβεια.

Η διαδρομή μέχρι τη Βουλή – Από τις πρώτες αποκαλύψεις στην τελική στροφή

Ήδη από το φθινόπωρο του 2024, το OnAlert.gr είχε αποκαλύψει ότι ο Στρατός Ξηράς και το υπουργείο Άμυνας εξετάζουν σοβαρά την απόκτηση ισραηλινών PULS, με πλήρη πακέτο πυρομαχικών μεγάλης εμβέλειας, ως απάντηση στην αυξανόμενη τουρκική πυραυλική ισχύ.

Σταδιακά έγινε σαφές ότι το ΓΕΣ όχι μόνο αξιολογεί ευνοϊκά το σύστημα, αλλά το τοποθετεί στην κορυφή των προτεραιοτήτων του Μακροπρόθεσμου Προγράμματος Αμυντικών Εξοπλισμών.

Κατά τη διάρκεια του 2025, οι πληροφορίες που έφερε στη δημοσιότητα το OnAlert.gr έδειχναν ένα–ένα τα κομμάτια του παζλ να κλείνουν: η τελική εισήγηση του Στρατιωτικού Επιτελείου υπέρ των PULS, η διαμόρφωση του πακέτου για 36 εκτοξευτές, η επιλογή Ιταλικού φορέα IVECO 6×6, η πρόβλεψη για πλήρη φόρτο πυρομαχικών σε όλες τις κλίμακες εμβέλειας και δεκαετή υποστήριξη.

Παράλληλα, η δημοσιοποίηση ρεπορτάζ διεθνών πρακτορείων, όπως του Reuters, που «επιβεβαίωναν» τις αποκαλύψεις για τις συζητήσεις Αθήνας–Τελ Αβίβ σχετικά με PULS και άλλα ισραηλινά συστήματα, ανέβασε ακόμη περισσότερο τη δημόσια πίεση για λήψη απόφασης.

Σήμερα, η διαδικασία φτάνει στο τελευταίο ουσιαστικό θεσμικό βήμα: την αξιολόγηση και έγκριση από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, πριν από την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας με το Ισραήλ.

Ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα του Στρατού Ξηράς

Το πρόγραμμα των PULS συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα εξοπλιστικά που έχουν εγκριθεί για τον Στρατό Ξηράς την τελευταία εικοσαετία, τόσο σε οικονομικό μέγεθος όσο και σε επιχειρησιακή σημασία.

Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα στοιχεία, το πακέτο που έχει εισηγηθεί το ΓΕΣ περιλαμβάνει:

• 36 εκτοξευτές PULS σε φορέα IVECO 6×6
• Πλήρη φόρτο πυρομαχικών για όλες τις κλίμακες εμβέλειας (Accular, EXTRA, Predator Hawk)
• Διοικητικές μονάδες και κέντρα διοίκησης, με σύγχρονα συστήματα C2
• Εκπαίδευση επιχειρησιακού και τεχνικού προσωπικού
• Follow-On Support τουλάχιστον δεκαετούς διάρκειας

Το συνολικό κόστος προσεγγίζει τα 690 εκατ. ευρώ, επίπεδο το οποίο – με βάση τις δυνατότητες και το βάθος χρόνου του πακέτου – θεωρείται ιδιαίτερα ανταγωνιστικό. Πρόκειται για ένα πλήρες οικοσύστημα πυραυλικού Πυροβολικού στρατηγικού χαρακτήρα, που θα καλύπτει τις ανάγκες της χώρας για τουλάχιστον μία δεκαετία, με ορίζοντα αναβάθμισης των δυνατοτήτων του χωρίς αλλαγή πλατφόρμας.

Η κοινοβουλευτική διαδικασία – Τι παίζεται στην επιτροπή

Η αυριανή συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων της Βουλής δεν είναι μια τυπική διαδικασία «περάσματος» ενός ακόμη προγράμματος. Οι βουλευτές θα κληθούν να αξιολογήσουν:

• Την επιχειρησιακή αναγκαιότητα του συστήματος, με βάση τις εισηγήσεις του ΓΕΣ
• Τη σχέση κόστους–απόδοσης σε σύγκριση με εναλλακτικές λύσεις
• Τη συμβολή στην αποτρεπτική ικανότητα της χώρας απέναντι σε μια Τουρκία που ήδη διαθέτει πυραύλους μακράς εμβέλειας
• Τη βιομηχανική συμμετοχή και τα οφέλη για την ελληνική αμυντική βιομηχανία
• Το χρονοδιάγραμμα παραδόσεων και επιχειρησιακής ένταξης

Η έγκριση από την επιτροπή θα ανοίξει τον δρόμο προκειμένου το πρόγραμμα να πάρει την τελική πολιτική σφραγίδα και να υπογραφεί η διακρατική συμφωνία με το Ισραήλ μέσα στους επόμενους μήνες.

PULS: Από τα 35 μέχρι τα 300+ χλμ – Το «μακρύ χέρι» του Πυροβολικού

Η επιλογή των PULS δεν έγινε τυχαία. Το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών του προγράμματος συνοψίζεται σε μία λέξη: εμβέλεια. Μέχρι σήμερα, το ελληνικό Πυροβολικό διέθετε ΠΕΠ κυρίως τακτικού επιπέδου, με βεληνεκές 70–80 χλμ, γεγονός που το υποχρέωνε να επιχειρεί σχετικά κοντά στη γραμμή επαφής.

Με το PULS, η εικόνα αυτή αλλάζει ριζικά. Το σύστημα μπορεί να αξιοποιήσει πλήρη οικογένεια πυρομαχικών:

• Accular 122/160 mm με εμβέλεια 35–40 χλμ, για τακτική υποστήριξη και προσβολές πρώτης γραμμής
• EXTRA / EXTRA MR με εμβέλεια 80–150 χλμ, για κρούσεις σε μέσο βάθος και στόχους υψηλής αξίας
• Predator Hawk με εμβέλεια έως 300 χλμ, για στρατηγικά πλήγματα ακριβείας
• Προοπτική ενσωμάτωσης Predator Hawk ER, με ακόμη μεγαλύτερη εμβέλεια και βελτιωμένες επιδόσεις, χωρίς αλλαγή πλατφόρμας

Για πρώτη φορά, το ελληνικό Πυροβολικό αποκτά δυνατότητα πλήγματος βαθιά μέσα στο έδαφος του αντιπάλου, σε αποστάσεις που μέχρι σήμερα κάλυπτε αποκλειστικά η Πολεμική Αεροπορία.

Η στρατηγική αξία είναι διπλή: αφενός αυξάνεται θεαματικά η ευελιξία του σχεδιασμού κρούσης, αφετέρου ενισχύεται η επιβιωσιμότητα των μέσων, αφού οι εκτοξευτές μπορούν να επιχειρούν από ασφαλείς θέσεις, μακριά από την άμεση απειλή του εχθρικού Πυροβολικού.

Από τον Έβρο μέχρι το Ανατολικό Αιγαίο – Το επιχειρησιακό αποτύπωμα

Σε επίπεδο σχεδίασης, τα PULS «κουμπώνουν» ακριβώς πάνω στις βασικές επιχειρησιακές συνιστώσες της ελληνικής άμυνας:

• Στον Έβρο, οι εκτοξευτές θα μπορούν να δημιουργούν «ζώνες απαγόρευσης» σε κρίσιμες γέφυρες, κόμβους συγκέντρωσης δυνάμεων και υποδομές υποστήριξης, σε μεγάλο βάθος μέσα στο έδαφος της Ανατολικής Θράκης.
• Στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, η δυνατότητα χρήσης πυραύλων έως 300+ χλμ μετατρέπει τις περιοχές αυτές σε πραγματικές «πλατφόρμες κρούσης» έναντι αεροπορικών βάσεων, ναυτικών εγκαταστάσεων και κρίσιμων υποδομών στις μικρασιατικές ακτές.

Σε συνδυασμό με τα υφιστάμενα MLRS και τα ρουκετοβόλα RM-70, δημιουργείται ένα πολυεπίπεδο πλέγμα πυραυλικού Πυροβολικού:

1. Τακτική υποστήριξη μάχης με Accular και RM-70

2. Μέσο βάθος πλήγματος με EXTRA και MLRS

3. Στρατηγική εμβέλεια με Predator Hawk και μελλοντικά Predator Hawk ER

Το μήνυμα προς την άλλη πλευρά του Αιγαίου είναι σαφές: κανένας σχεδιασμός αιφνιδιασμού ή επιβολής τετελεσμένων δεν μπορεί να θεωρείται «ασφαλής» όταν κρίσιμες υποδομές, βάσεις και κέντρα βαρύτητας βρίσκονται εντός εμβέλειας πυραυλικών πληγμάτων μεγάλης εμβέλειας.

Ο αμερικανικός φάκελος και τα όρια των 80 χλμ

Καθ’ όλη τη διάρκεια της αξιολόγησης, το ισραηλινό PULS δεν βρέθηκε μόνο του στο τραπέζι. Η Ουάσινγκτον προώθησε επίμονα ένα πακέτο που συνδύαζε:

• Εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων M270 σε πρότυπο M270A2
• Απόκτηση HIMARS
• Πυρομαχικά GMLRS και GMLRS-ER

Πρόκειται για προτάσεις με ισχυρά πλεονεκτήματα: κοινή χρήση αποθεμάτων, διαλειτουργικότητα με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, δυνατότητα μελλοντικής ένταξης του προηγμένου πυραύλου PrSM. Ωστόσο, υπάρχει μια κρίσιμη παράμετρος: οι ΗΠΑ μέχρι σήμερα δεν αποδεσμεύουν για την Ελλάδα τους PrSM εμβέλειας έως 500 χλμ, περιορίζοντας πρακτικά το βεληνεκές στα περίπου 70–80 χλμ.

Για το ελληνικό Επιτελείο, αυτό δεν επαρκεί για να χαρακτηριστεί το σύστημα στρατηγικό. Ένας εκτοξευτής με εμβέλεια 80 χλμ είναι υποχρεωμένος να πλησιάσει σχετικά κοντά στο μέτωπο, εκτιθέμενος σε άμεση στοχοποίηση. Αντίθετα, το PULS προσφέρει εδώ και τώρα αποδέσμευση πυραύλων 300+ χλμ, χωρίς αστερίσκους, με προοπτική επιπλέον αναβάθμισης μέσω Predator Hawk ER.

Η επιλογή των PULS δεν σημαίνει ότι κλείνει οριστικά η πόρτα σε μελλοντικά προγράμματα εκσυγχρονισμού μέρους των M270 ή απόκτησης HIMARS ως συμπληρωματικών λύσεων. Σημαίνει όμως ότι, σε πρώτη φάση, η Ελλάδα επιλέγει να «κτίσει» τη στρατηγική της αποτροπή στο Πυροβολικό πάνω σε πλατφόρμα που της δίνει πλήρες φάσμα εμβέλειας, από τα 35 μέχρι και τα 300+ χιλιόμετρα.

Η ελληνική βιομηχανική συμμετοχή – Στοίχημα 25–30%

Σημαντικό κομμάτι της αξιολόγησης, τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, αποτελεί η ελληνική βιομηχανική συμμετοχή. Η πρόταση της Elbit Systems προβλέπει ποσοστό που μπορεί να φτάσει έως και το 25–30% του προγράμματος, μέσα από:

• Συμπαραγωγή εξαρτημάτων και υποσυστημάτων στην Ελλάδα
• Εκπαίδευση ελληνικού τεχνικού προσωπικού
• Συντήρηση εκτοξευτών και ηλεκτρονικών σε ελληνικές εγκαταστάσεις
• Μεταφορά τεχνογνωσίας σε επιλεγμένα τμήματα πυραύλων και ηλεκτρονικών

Για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία – κρατική και ιδιωτική – πρόκειται για μια ευκαιρία να μπει σε γραμμές παραγωγής και υποστήριξης ενός συστήματος, που ήδη κερδίζει έδαφος σε αρκετούς ευρωπαϊκούς στρατούς (Δανία, Ολλανδία, Ισπανία, Γερμανία).

Το στοίχημα εδώ είναι διπλό:

α) να αποτυπωθούν με σαφήνεια στο κείμενο της διακρατικής συμφωνίας δεσμευτικές πρόνοιες για το ύψος και το είδος της συμμετοχής, και
β) να υπάρξει πραγματική απορρόφηση έργου από ελληνικές εταιρείες, ώστε να μην μείνει η βιομηχανική συμμετοχή «στα χαρτιά».

Χρόνος παράδοσης και ένταξης – Πότε θα δούμε τα πρώτα PULS

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες και τις δεσμεύσεις της κατασκευάστριας εταιρείας, οι πρώτοι εκτοξευτές μπορούν να παραδοθούν περίπου 24 μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης, με σταδιακή αύξηση της διαθεσιμότητας μέχρι την πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα του συνόλου των 36 συστημάτων.

Αυτό σημαίνει ότι, αν το πρόγραμμα εγκριθεί γρήγορα από τη Βουλή και υπογραφεί άμεσα η διακρατική συμφωνία, τα πρώτα PULS θα μπορούσαν να βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος το 2028, με το σύνολο του πακέτου να έχει ενταχθεί επιχειρησιακά πριν από το τέλος της δεκαετίας. Στο μεταξύ, θα «τρέχουν» παράλληλα:

• Η εκπαίδευση των χειριστών και των τεχνικών
• Η προσαρμογή των υφιστάμενων δομών Πυροβολικού στη νέα φιλοσοφία
• Η σταδιακή ένταξη των δικτυοκεντρικών δυνατοτήτων, ώστε τα PULS να συνδεθούν με ραντάρ, UAV και συστήματα διοίκησης και ελέγχου

PULS και Τουρκία – Η απάντηση στους Bora και TRG-300

Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, η Τουρκία έχει ήδη επενδύσει σημαντικά σε βαλλιστικά αλλά και πυραυλικά συστήματα όπως οι Bora και TRG-300 Kaplan, με εμβέλειες που φτάνουν τα 280 χλμ.

Το ισραηλινό PULS, ειδικά με την προοπτική ενσωμάτωσης του Predator Hawk ER, προσφέρει στην Ελλάδα δυνατότητες που καλύπτουν – και σε ορισμένες περιπτώσεις υπερκαλύπτουν – αυτές τις τουρκικές ικανότητες:

• Μεγαλύτερο ή αντίστοιχο βεληνεκές
• Υψηλή ακρίβεια χάρη σε συνδυασμό GPS/INS και εξελιγμένα συστήματα καθοδήγησης
• Ταχύτητα αντίδρασης, με προετοιμασία και εκτόξευση βολής σε λιγότερο από ένα λεπτό και ταχεία αλλαγή θέσης μετά την ομοβροντία

Σε συνδυασμό με τις δυνατότητες της Πολεμικής Αεροπορίας – Rafale, F-16 Viper και μελλοντικά F-35 – διαμορφώνεται ένα ολιστικό πλέγμα κρούσης, στο οποίο το Πυροβολικό δεν είναι απλώς «βοηθητικός παίκτης», αλλά ένας από τους βασικούς πυλώνες της αποτρεπτικής στρατηγικής.

Απόφαση δόγματος αποτρεπτικής ισχύος

Η έγκριση του προγράμματος των PULS από τη Βουλή δεν θα είναι απλώς ένα ακόμη «ναι» σε εξοπλιστικό. Θα συνιστά ουσιαστικά επιβεβαίωση μιας επιλογής δόγματος:

• Ότι η Ελλάδα επενδύει σε μακράς ακτίνας πυραυλικό Πυροβολικό, όπως ήδη κάνουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες
• Ότι επιδιώκει να διαθέτει συμπληρωματικές δυνατότητες κρούσης δίπλα στην Πολεμική Αεροπορία
• Ότι στέλνει σαφές μήνυμα πως κάθε σκέψη για γρήγορα τετελεσμένα στο Αιγαίο ή στον Έβρο θα συναντήσει άμεσο και βαθύ στρατηγικό πλήγμα σε βάσεις, υποδομές και κέντρα διοίκησης

Από αυτή τη σκοπιά, η αυριανή συνεδρίαση της επιτροπής έχει βαρύτητα που ξεπερνά κατά πολύ το οικονομικό σκέλος των 690 εκατ. ευρώ. Αφορά το πώς η Ελλάδα αντιλαμβάνεται τον ρόλο της σε ένα περιβάλλον όπου η πυραυλική ισχύς και η δυνατότητα κρούσης σε μεγάλη απόσταση εξελίσσονται σε κεντρικό παράγοντα ισορροπίας ισχύος.

Αλλαγή σελίδας για το πυραυλικό πυροβολικό

Με την αποστολή του φακέλου στη Βουλή και τη συζήτηση στην επιτροπή, το πρόγραμμα των PULS κλείνει ουσιαστικά σε επίπεδο επιλογών – μετά από μια πορεία άνω του ενός έτους, την οποία το OnAlert.gr κατέγραφε σταθερά με συνεχείς αποκαλύψεις και ρεπορτάζ.

Την ίδια στιγμή, όμως, ανοίγει μια νέα εποχή για το Πυροβολικό και τον Στρατό Ξηράς συνολικά. Εφόσον το πρόγραμμα εγκριθεί και υλοποιηθεί όπως σχεδιάζεται, η Ελλάδα θα διαθέτει μέχρι το τέλος της δεκαετίας:

• Πυροβολικό ικανό να πλήττει στόχους σε αποστάσεις 300+ χλμ
• Δικτυοκεντρικά συνδεδεμένα συστήματα PULS, UAV, ραντάρ και κέντρα διοίκησης
• Εγχώρια βιομηχανική συμμετοχή σε κρίσιμα τμήματα ενός εξελιγμένου πυραυλικού οικοσυστήματος

Η απόκτηση των PULS χαρακτηρίζεται ως το αποφασιστικό βήμα προκειμένου το Πυροβολικό για να αποκτήσει δυνατότητες που αντιστοιχούν στις γεωπολιτικές απαιτήσεις και στις απειλές που έχει απέναντί της η χώρα.

The post Κλείνει το πρόγραμμα των PULS: Στη Βουλή την Πέμπτη προς αξιολόγηση και έγκριση – Πλήρης επιβεβαίωση του OnAlert appeared first on OnAlert.

Σκοπός της άσκησης ήταν η εκπαίδευση του προσωπικού, των εφέδρων και των εθνοφυλάκων σε ρεαλιστικά τακτικά σενάρια, η επαύξηση της επιχειρησιακής ετοιμότητας και της μαχητικής ικανότητας και η προαγωγή της διαλειτουργικότητας και της κοινής επιχειρησιακής αντίληψης, υπό συνθήκες σύγχρονου πολέμου.

Η ΤΑΜΣ «ΠΕΛΤΑΣΤΗΣ – 25», είναι Εθνική Άσκηση Μικρής Κλίμακας, Μερικής Ανάπτυξης Δυνάμεων (LIVEX/CFX) και περιέλαβε τη διεξαγωγή επιχειρήσεων εξάλειψης εχθρικού αεροπρογεφυρώματος (ΑΠ/Γ), καθώς και αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών κατά ζωτικών εθνικών εγκαταστάσεων.

Την τελική φάση της άσκησης παρακολούθησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμων, ο Αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής Ενότητας Ροδόπης κ. Εμμανουήλ Ταπατζάς, ο Διοικητής της ΧΙΙ Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού (ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ) «ΈΒΡΟΣ» Υποστράτηγος Κωνσταντίνος Γάκης, ο Διοικητής της ΧΧ Τεθωρακισμένης Μεραρχίας (ΧΧ ΤΘΜ) «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» Υποστράτηγος Ηλίας Κωστάκης, ο Υποδιοικητής της ΑΣΔΙΘ Υποστράτηγος Ιωάννης Κωστούλας, ο Πρόεδρος της Ανώτατης Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εφέδρων Αξιωματικών (ΑΠΟΕΑ) κ. Φίλιππος Κωσταράς, εν ενεργεία και εν αποστρατεία Αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Δείτε φωτογραφίες:

Πηγή ΓΕΣ

The post «ΠΕΛΤΑΣΤΗΣ – 25»: Ολοκληρώθηκε η ΤΑΜΣ στην Κομοτηνή – Ο σκοπός και τα σενάρια της άσκησης [vid, pics] appeared first on OnAlert.

Τις επόμενες ημέρες αναμένεται – σύμφωνα με πληροφορίες του OnAlert.gr – να τεθεί προς συζήτηση και έγκριση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής το πρόγραμμα απόκτησης των ισραηλινών Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων τύπου PULS (Precise & Universal Launching System).

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα του Στρατού Ξηράς για την επόμενη δεκαετία, με συνολικό κόστος περίπου 690 εκατ. ευρώ και αφορά 36 εκτοξευτές, πλήρη φόρτο πυρομαχικών, εκπαίδευση και δεκαετή υποστήριξη.

Την τελική απόφαση επιλογής του ισραηλινού συστήματος είχε αποκαλύψει πρώτο το OnAlert.gr, ήδη από τη φάση των διαπραγματεύσεων, όταν το Στρατιωτικό Επιτελείο «κλείδωνε» εισηγητικά το PULS ως το σύστημα που αλλάζει τα δεδομένα στο ελληνικό Πυροβολικό. Πλέον, η διαδικασία με πολιτική απόφαση μπαίνει στην τελική της ευθεία. Η έγκριση από τη Βουλή αποτελεί το τελευταίο ουσιαστικό βήμα πριν από την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας με το Ισραήλ.

Από το «πάγωμα» στην κορυφή των προτεραιοτήτων

Ο πόλεμος στη Γάζα και η γενικότερη αστάθεια στη Μέση Ανατολή είχαν ως αποτέλεσμα να παγώσουν προσωρινά μια σειρά από ισραηλινά εξοπλιστικά προγράμματα που βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Αθήνας. Ανάμεσά τους και το πρόγραμμα των PULS, το οποίο είχε ήδη χαρακτηριστεί από το Γενικό Επιτελείο Στρατού ως μια από τις κορυφαίες προτεραιότητες του Μακροπρόθεσμου Προγράμματος Αμυντικών Εξοπλισμών.

Μετά το τέλος των εχθροπραξιών και τη σταθεροποίηση της κατάστασης, το πρόγραμμα επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο. Η εισήγηση του Στρατιωτικού Επιτελείου παραμένει αμετάβλητη. Αφορά την άμεση προμήθεια 36 εκτοξευτών PULS μέσω διακρατικής συμφωνίας με το Ισραήλ, με πλήρη φόρτο πυρομαχικών, διοικητικές μονάδες, εκπαίδευση, συντήρηση και Follow-On Support δεκαετίας.

Για το επιτελείο, το PULS δεν είναι απλώς ένα νέο σύστημα Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων. Είναι ο κρίσιμος κρίκος που μετατρέπει το Πυροβολικό από όπλο τακτικής υποστήριξης σε στρατηγικό μέσο αποτροπής με εμβέλεια που ξεπερνά τα 300 χιλιόμετρα.

Τι προβλέπει το συνολικό πακέτο: Κόστος, δομή, ελληνική συμμετοχή

Το προτεινόμενο πακέτο, όπως έχει διαμορφωθεί από το ΓΕΣ, περιλαμβάνει:

• 36 εκτοξευτές PULS σε φορέα IVECO 6×6
• Πλήρη φόρτο πυρομαχικών για όλες τις κλίμακες εμβέλειας (Accular, EXTRA, Predator Hawk).
• Διοικητικές μονάδες, κέντρα διοίκησης, συστήματα C2 και υποστήριξη δικτυοκεντρικής λειτουργίας.
• Εκπαίδευση προσωπικού – επιχειρησιακού και τεχνικού.
• Follow–On Support τουλάχιστον δεκαετούς διάρκειας.

Το συνολικό κόστος προσεγγίζει τα 690 εκατ. ευρώ, ποσό που, σύμφωνα με επιτελείς, κρίνεται ιδιαίτερα ανταγωνιστικό σε σχέση με τις δυνατότητες που προσφέρει το σύστημα, αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για όπλο στρατηγικής εμβέλειας, με πλήρη φόρτο πυρομαχικών και υποστήριξη για χρόνια.

Κρίσιμο στοιχείο για την τελική αξιολόγηση είναι και η ελληνική βιομηχανική συμμετοχή, η οποία μπορεί να φτάσει έως και το 25–30%. Η πρόταση της Elbit Systems περιλαμβάνει:

• Κατασκευή/συμπαραγωγή επιμέρους εξαρτημάτων στην Ελλάδα.
• Εκπαίδευση ελληνικού τεχνικού προσωπικού.
• Συντήρηση εκτοξευτών και υποσυστημάτων σε ελληνικές υποδομές.
• Μεταφορά τεχνογνωσίας για συγκεκριμένα τμήματα πυραύλων και ηλεκτρονικών.

Μοντέλο που η Elbit έχει ήδη εφαρμόσει σε άλλες χώρες, όπως η Ρουμανία, όπου δημιούργησε εργοστάσιο συμπαραγωγής.

Επιχειρησιακό βάθος 300+ χλμ: Το PULS «game changer» οπλικό σύστημα

Το βασικό επιχείρημα του ΓΕΣ υπέρ των PULS συνοψίζεται σε μία λέξη: εμβέλεια. Η Ελλάδα μέχρι σήμερα διέθετε ΠΕΠ με δυνατότητες κυρίως τακτικού επιπέδου. Με βλήματα βεληνεκούς έως 70 – 80 χλμ, το Πυροβολικό ήταν υποχρεωμένο να επιχειρεί σχετικά κοντά στη γραμμή επαφής, εκτιθέμενο σε άμεση στοχοποίηση.

Με το PULS, σε συνδυασμό με την οικογένεια πυρομαχικών Predator Hawk και την εξελιγμένη έκδοση Predator Hawk ER, το πεδίο αλλάζει:

• Accular 122/160 mm – βεληνεκές 35–40 χλμ, για υποστήριξη μάχης και προσβολές τακτικής σημασίας.
• EXTRA / EXTRA MR – εμβέλεια 80–150 χλμ, για κρούσεις υψηλής αξίας σε βάθος πεδίου.
• Predator Hawk – εμβέλεια έως 300 χλμ, με δυνατότητες υψηλής ακρίβειας.
• Predator Hawk ER – εμβέλεια σημαντικά μεγαλύτερη των 300 χλμ, με ταχύτερο χρόνο εκτόξευσης και βελτιωμένη καθοδήγηση.

Για πρώτη φορά, το ελληνικό Πυροβολικό αποκτά ικανότητα πλήγματος:

• Σε αεροπορικές βάσεις.
• Σε κέντρα διοίκησης και σταθμούς ραντάρ.
• Σε κρίσιμες υποδομές, ενεργειακές εγκαταστάσεις και κόμβους ανεφοδιασμού.
• Βαθιά μέσα στο έδαφος του αντιπάλου, σε αποστάσεις που έως σήμερα κάλυπτε αποκλειστικά η Πολεμική Αεροπορία.

Η επιχειρησιακή λογική είναι ξεκάθαρη. Όσο αυξάνεται το βεληνεκές, αυξάνεται και η επιβιωσιμότητα. Οι εκτοξευτές δεν χρειάζεται να αναπτυχθούν στην πρώτη γραμμή. Μπορούν να επιχειρούν από ασφαλείς θέσεις, εκτός άμεσης εμβέλειας του εχθρικού πυροβολικού, διατηρώντας όμως ικανότητα στρατηγικού πλήγματος.

Οι αμερικανικές προτάσεις: M270, HIMARS και τα όρια των 80 χλμ

Παράλληλα με το ισραηλινό σύστημα, η Αθήνα έχει δεχθεί επίμονα αμερικανικές προτάσεις που συνδυάζουν:

• Εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων M270 σε πρότυπο M270A2.
• Απόκτηση τροχοφόρων HIMARS.
• Προσφορά πακέτου πυρομαχικών GMLRS και GMLRS-ER.

Στον αμερικανικό φάκελο υπάρχουν αναμφίβολα ισχυρά επιχειρήματα που αφορούν
κοινή χρήση αποθεμάτων με τα υπάρχοντα MLRS, διαλειτουργικότητα με συστήματα ΝΑΤΟ, δυνατότητα μελλοντικής ένταξης πιο προηγμένων πυραύλων όπως ο PrSM (Precision Strike Missile).

Ωστόσο, υπάρχει η  κρίσιμη παράμετρος ότι η  Ουάσινγκτον, μέχρι σήμερα, δεν αποδεσμεύει για την Ελλάδα τους PrSM εμβέλειας έως 500 χλμ. Τα βλήματα που προσφέρονται πρακτικά περιορίζονται στο βεληνεκές των 70–80 χλμ.

Για το ελληνικό Επιτελείο, αυτό δεν επαρκεί για να χαρακτηριστεί το σύστημα «στρατηγικό». Ένας εκτοξευτής με εμβέλεια 80 χλμ είναι αναγκασμένος να βρεθεί σχετικά κοντά στο μέτωπο, άρα να αποτελεί εύκολο στόχο για αντεπίθεση. Μετά την πρώτη ομοβροντία, η ανάγκη συνεχούς μετακίνησης για αποφυγή εντοπισμού μειώνει δραστικά τον ρυθμό πυρός και τη δυνατότητα σταθερής κάλυψης.

Αντίθετα, το PULS προσφέρει τώρα – χωρίς αστερίσκους – πλήρη αποδέσμευση βλημάτων 300+ χλμ, με προοπτική ενσωμάτωσης του Predator Hawk ER. Σύμφωνα με επιτελείς, αυτός ήταν και ο κομβικός λόγος που το ισραηλινό σύστημα «πέρασε μπροστά» στην αξιολόγηση, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται σε δεύτερο χρόνο συμπληρωματικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέρους των M270 ή απόκτησης HIMARS.

Το OnAlert.gr στο Ισραήλ: Μέσα στις εγκαταστάσεις της Elbit

Το OnAlert.gr βρέθηκε πρόσφατα στις εγκαταστάσεις της Elbit Systems στο Ισραήλ και είχε την ευκαιρία να δει από κοντά το σύστημα PULS και να ενημερωθεί αναλυτικά για τις δυνατότητες του και τη συνεργασία με την Ελλάδα . Στις υπερσύγχρονες υποδομές των περίπου 20.000 τ.μ. καλύπτεται ολόκληρος ο κύκλος:

• Συναρμολόγηση εκτοξευτών και φορέων.
• Κατασκευή και φόρτωση των κοντέινερ πυρομαχικών.
• Βαλλιστικές δοκιμές.
• Ποιοτικός έλεγχος κάθε υποσυστήματος.
• Ενσωμάτωση ηλεκτρονικών και λογισμικών.

Οι μηχανικοί της Elbit παρουσίασαν αναλυτικά τη φιλοσοφία του συστήματος:
Ένα «πολυμορφικό» εκτοξευτικό σύστημα, ικανό να χρησιμοποιεί διαφορετικούς τύπους πυρομαχικών, ανάλογα με την αποστολή. Κάθε εκτοξευτής φέρει δύο κάψουλες (Launcher Pods – LPC) και μπορεί να φορτωθεί με διαφορετικά βλήματα σε κάθε κάψουλα. Έτσι, στο ίδιο όχημα μπορεί να συνυπάρχουν:

• Accular για τακτική υποστήριξη.
• EXTRA για στόχους σε μέσο βάθος.
• Predator Hawk για στρατηγικά πλήγματα.

Τα όπλα του PULS: Από την Accular στον Predator Hawk ER

Στο πλαίσιο της παρουσίασης, οι Ισραηλινοί ανέλυσαν αναλυτικά το «οπλοστάσιο» του PULS:

• Accular 122/160 χιλιοστών
  Εμβέλεια: 35–40 χλμ
  Ρόλος: Άμεση υποστήριξη μάχης, προσβολή συγκεντρώσεων στρατευμάτων, θέσεων πυροβολικού και στόχων πίσω από την πρώτη γραμμή.
• EXTRA / EXTRA MR
  Εμβέλεια: 80–150 χλμ
  Ρόλος: Προσβολή στόχων υψηλής αξίας σε βάθος πεδίου – αποθήκες, συγκροτήματα συγκέντρωσης δυνάμεων, κόμβοι διοίκησης.
• Predator Hawk
  Εμβέλεια: έως 300 χλμ
  Ρόλος: Στρατηγικά πλήγματα ακριβείας κατά αεροδρομίων, βάσεων, εγκαταστάσεων υποστήριξης και κρίσιμων υποδομών.
• Predator Hawk ER
  Το «υπερόπλο» του πακέτου. Ο νέος πύραυλος, που αναπτύσσεται ήδη και αναμένεται να είναι έτοιμος έως το 2026, προσφέρει εμβέλεια σημαντικά μεγαλύτερη των 300 χλμ, αυξημένη ταχύτητα, βελτιωμένη καθοδήγηση και μεγαλύτερη ακρίβεια. Το σημαντικότερο:
  Χρησιμοποιεί τους ίδιους εκτοξευτές με τον Predator Hawk, χωρίς καμία τροποποίηση.
• SkyStriker – loitering munition
  Περιφερόμενο πυρομαχικό (loitering munition) με δυνατότητα παραμονής στην περιοχή στόχου, αναζήτησης και προσβολής με μεγάλη ακρίβεια. Δίνει στο Πυροβολικό μια επιπλέον διάσταση αναγνώρισης και «χειρουργικών» πληγμάτων.

Η Elbit αποκάλυψε στο OnAlert.gr την πρόθεσή της να αποδεσμεύσει τον Predator Hawk ER για την Ελλάδα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ανάπτυξης και πιστοποίησης, εντάσσοντάς τον στο πακέτο της συμφωνίας. Έτσι, το ελληνικό Πυροβολικό θα διαθέτει μια πλατφόρμα στην οποία θα μπορεί να προσθέτει διαρκώς νέα όπλα, χωρίς νέα κόστη υποδομών.

Ταχύτητα, ευελιξία, επιβιωσιμότητα

Το PULS δεν ξεχωρίζει μόνο στο βεληνεκές, αλλά και στην ταχύτητα αντίδρασης.

Κάθε εκτοξευτής διαθέτει:

• Launcher Mission Computer (LMC) – ενσωματωμένος υπολογιστής αποστολής που υπολογίζει αυτόματα στοιχεία βολής, διορθώσεις και προφίλ πτήσης.
• Σύστημα πλοήγησης GPS/INS, για υψηλή ακρίβεια με απόκλιση λίγων μέτρων.
• Πλήρως αυτοματοποιημένη διαδικασία προετοιμασίας και εκτέλεσης βολής.

Από τη στιγμή που ο εκτοξευτής λαμβάνει συντεταγμένες στόχου, μπορεί:

• Να προετοιμάσει βολή σε λιγότερο από 60 δευτερόλεπτα.
• Να εκτοξεύσει και να αλλάξει θέση μέσα σε 90 δευτερόλεπτα μετά την ομοβροντία.

Με αυτό τον τρόπο:

• Μειώνεται δραστικά το «αποτύπωμα» στο πεδίο.
• Αυξάνεται η επιβιωσιμότητα απέναντι σε μέσα αντι-πυροβολικού και UAV.
• Εξασφαλίζεται συνεχής δυνατότητα κρούσης από διαδοχικές θέσεις.

Παράλληλα, το PULS είναι πλήρως συμβατό με σύγχρονα δικτυοκεντρικά δόγματα επιχειρήσεων. Μπορεί να συνδεθεί με ραντάρ, συστήματα διοίκησης και ελέγχου, UAV και αισθητήρες πεδίου, σχηματίζοντας ένα ενιαίο «δίκτυο πυρός» με πολύ μικρούς χρόνους από την αναγνώριση στόχου έως την προσβολή.

IVECO, MLRS και ελληνική προσαρμογή

Η Ελλάδα έχει ήδη επιλέξει ως φορέα του συστήματος τα οχήματα IVECO 6×6, που προσφέρουν υψηλή κινητικότητα, διαθεσιμότητα ανταλλακτικών και ευκολία συντήρησης. Η πλατφόρμα PULS, ωστόσο, είναι modular και μπορεί να τοποθετηθεί – εφόσον απαιτηθεί – και σε 8×8 ή ερπυστριοφόρα σασί, προσαρμοζόμενη στις επιχειρησιακές ανάγκες.

Καθοριστικό επίσης για το κόστος ένταξης είναι ότι το PULS μπορεί να αξιοποιήσει υφιστάμενα αποθέματα MLRS της Ελλάδας, μειώνοντας την ανάγκη για άμεση αντικατάσταση όλου του φόρτου πυρομαχικών και επιτρέποντας ομαλή μετάβαση στο νέο σύστημα.

Έβρος και Αιγαίο: Το επιχειρησιακό αποτύπωμα

Με την ένταξη των PULS, το επιχειρησιακό τοπίο στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο αλλάζει. Το Πυροβολικό θα μπορεί να αναπτύξει εκτοξευτές σε:

• Έβρο – δημιουργώντας «ζώνες καταστροφής» που καλύπτουν κρίσιμες γέφυρες, συγκεντρώσεις δυνάμεων και κόμβους υποστήριξης στην απέναντι πλευρά.
• Δωδεκάνησα και νησιά Ανατολικού Αιγαίου – με δυνατότητα πλήγματος σε βάθος μέσα στις μικρασιατικές ακτές, αεροπορικές βάσεις, ναυτικές εγκαταστάσεις και υποδομές.

Σε συνδυασμό με τα υφιστάμενα MLRS και τα ρουκετοβόλα RM-70, δημιουργείται ένα πολυεπίπεδο πλέγμα πυρός:

1. Τακτική υποστήριξη μάχης με Accular και RM-70.
2. Μέσο βάθος πλήγματος με EXTRA και MLRS.
3. Στρατηγική εμβέλεια με Predator Hawk και Predator Hawk ER.

Το μήνυμα που εκπέμπεται είναι σαφές:Κανένας σχεδιασμός επιβολής τετελεσμένων δεν μπορεί να θεωρείται «ασφαλής» όταν κρίσιμες υποδομές και βάσεις βρίσκονται εντός εμβέλειας πυραυλικών πληγμάτων μεγάλου βεληνεκούς.

Η στρατηγική διάσταση: Το «μακρύ χέρι» αποτροπής

Η απόκτηση των PULS αποτελεί στρατηγική επιλογή δόγματος.

Η Τουρκία ήδη διαθέτει βαλλιστικούς πυραύλους Bora και TRG-300 Kaplan, με εμβέλειες που φτάνουν τα 280 χλμ. Το PULS, ειδικά με τον Predator Hawk ER, έρχεται να καλύψει και να υπερκαλύψει αυτές τις δυνατότητες, δίνοντας στην Ελλάδα:

• Μεγαλύτερο βεληνεκές.
• Υψηλότερη ακρίβεια.
• Ταχύτερη αντίδραση.

Σε συνδυασμό με τις αεροπορικές δυνατότητες – Rafale, F-16 Viper και στο μέλλον F-35 – δημιουργείται ένα ολοκληρωμένο δίκτυο κρούσης, ικανό να επιβάλλει κυριαρχία σε όλο το θέατρο επιχειρήσεων του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Το Πυροβολικό, που επί δεκαετίες είχε κυρίως ρόλο υποστήριξης, αποκτά πλέον πρωταγωνιστικό στρατηγικό ρόλο. Από την εποχή των M270 και RM-70, περνά στη νέα εποχή των PULS και των Predator Hawk ER – ένα «μακρύ χέρι» αποτροπής που έλειπε από το οπλοστάσιο της χώρας.

Η Ελλάδα άλλωστε δεν είναι η πρώτη χώρα στης Ευρώπη που αποκτά το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα. Τα τελευταία χρόνια, μια σειρά ευρωπαϊκών στρατών έχουν στραφεί στους Ισραηλινούς PULS:

• Δανία – έχει ήδη παραλάβει τους πρώτους εκτοξευτές PULS
• Ολλανδία – προμηθεύεται 20 συστήματα με συμβόλαιο περίπου 305 εκατ. δολαρίων, με τα πρώτα να έχουν παραδοθεί και να δοκιμάζονται επιχειρησιακά.
• Ισπανία και Γερμανία έχουν επίσης επιλέξει παραλλαγές του συστήματος στο πλαίσιο ευρωπαϊκών προγραμμάτων ανανέωσης της πυραυλικής τους ισχύος.

Η τάση είναι ξεκάθαρη καθώς  η Ευρώπη επενδύει μαζικά σε μακράς ακτίνας πυραυλικό Πυροβολικό και το PULS κερδίζει συνεχώς μερίδιο σε αυτό τον νέο «αγώνα δρόμου».

Η ένταξη της Ελλάδας σε αυτή την «ομάδα» χωρών δεν έχει μόνο επιχειρησιακή αλλά και πολιτική διάσταση αφού ενισχύει τη θέση της χώρας σε ένα δίκτυο χρηστών, διευκολύνει ανταλλαγή τεχνογνωσίας, κοινή προμήθεια πυρομαχικών και μελλοντικές αναβαθμίσεις.

Το Πυροβολικό του μέλλοντος

Η υλοποίηση του προγράμματος των PULS, με κόστος περίπου 690 εκατ. ευρώ, δεν είναι μια ακόμα προμήθεια συστήματος, αλλά η αναγέννηση του ελληνικού Πυροβολικού.

Με ένα μόνο πακέτο η Ελλάδα:

• Αποκτά 36 εκτοξευτές με πλήρη φόρτο πυρομαχικών.
• Εξασφαλίζει αποδέσμευση στρατηγικών όπλων μεγάλης εμβέλειας.
• Εντάσσει την εγχώρια αμυντική βιομηχανία σε πρόγραμμα διεθνούς εμβέλειας.
• Δημιουργεί ένα πλέγμα πυρός που καλύπτει από την πρώτη γραμμή έως το βάθος της αντίπαλης ενδοχώρας.
• Ενισχύει δραστικά την αποτρεπτική ισχύ της χώρας απέναντι στην Τουρκία.

Καθώς το πρόγραμμα εισέρχεται στην τελική φάση έγκρισης από τη Βουλή, όλα δείχνουν ότι οι PULS τα επόμενα χρόνια θα αποτελούν  το νέο «μακρύ χέρι» του Στρατού Ξηράς. Το οπλικό σύστημα ικανό να αλλάξει την ισορροπία ισχύος στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, δίνοντας στο Πυροβολικό στρατηγικό ρόλο κρούση και μετατρέποντας τον σε σημαντική παράμετρο αποτροπής.

The post PULS: Στη Βουλή για έγκριση το πρόγραμμα απόκτησης των Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων appeared first on OnAlert.

Την απόφαση να προχωρήσει στην αναβάθμιση 300 ΤΟΜΠ M-113 έχει λάβει, σύμφωνα με απόλυτα αξιόπιστες πληροφορίες του OnAlert.gr, το Στρατιωτικό Επιτελείο.

Πρόκειται για το πρώτο, κρίσιμο βήμα ενός ευρύτερου σχεδιασμού που μπορεί σε βάθος χρόνου να οδηγήσει σε αναβάθμιση έως και 500 τεθωρακισμένων καλύπτοντας τις ανάγκες των μηχανοκίνητων Μονάδων στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαίου.

Η απόφαση, που δεν βρίσκεται πια απλώς στο επίπεδο «σεναρίου» αλλά σε προχωρημένο στάδιο, σηματοδοτεί την επιλογή της ηγεσίας να προχωρήσει στην αναγέννηση ενός δοκιμασμένου πλαισίου μετατρέποντάς το σε σύγχρονη μάχιμη πλατφόρμα.

Κεντρικό στοιχείο του σχεδιασμού είναι ότι όλες οι εργασίες αναβάθμισης θα γίνουν σε ελληνικό εργοστάσιο, με αυξημένη συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.

Δεν θα πρόκειται για ένα απλό πρόγραμμα αναβάθμισης ενός οπλικού συστήματος, αλλά για μια προσπάθεια που συνδέεται άμεσα με την κατακόρυφη αύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του Στρατού Ξηράς, με ταυτόχρονη ενίσχυση των ελληνικών εταιρειών που καλούνται να αποδείξουν ότι μπορούν να φέρουν σε πέρας απαιτητικά projects.

Τα 300 M-113 και η ανάγκη αναγέννησης

Τα M-113 έχουν γράψει δεκαετίες υπηρεσίας στον Ελληνικό Στρατό. Στηρίζουν Μονάδες σε Έβρο και νησιά, μεταφέρουν προσωπικό, αποτέλεσαν την «πλατφόρμα–βάση» για το μεγαλύτερο μέρος των μηχανοκίνητων σχηματισμών. Όμως, το σημερινό πεδίο μάχης δεν έχει καμία σχέση με αυτό της δεκαετίας του ’80 ή του ’90.

Η απειλή από αντιαρματικά όπλα, UAV, περιφερόμενα πυρομαχικά (loitering munitions) και κατευθυνόμενα βλήματα ακριβείας έχει εκτοξευθεί. Οι Μονάδες πρώτης γραμμής χρειάζονται πλέον όχι απλώς ένα όχημα για το πεζικό, αλλά μια σύγχρονη πλατφόρμα με ισχύ πυρός και αξιόπιστη προστασία, η οποία μπορεί:

• να ακολουθεί τα άρματα μάχης,
• να προσφέρει αξιόπιστη προστασία στο προσωπικό,
• να διαθέτει ισχυρό οπλισμό (30 χιλ., αντιαρματικά βλήματα),
• να είναι πλήρως ενταγμένο σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον με BMS, αισθητήρες, ανταλλαγή δεδομένων σε πραγματικό χρόνο.

Σε αυτό το πλαίσιο, η επιλογή να αναβαθμιστούν 300 M-113 σε υβριδικό ΤΟΜΑ/IFV δεν είναι απλώς λύση ανάγκης. Είναι μία ρεαλιστική «γέφυρα» ανάμεσα στην υφιστάμενη δομή δυνάμεων και στην μελλοντική πλήρη ανανέωση του στόλου τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης.

Προαπαιτούμενο η εγχώρια συμμετοχή

Από την πρώτη στιγμή, το Στρατιωτικό Επιτελείο έθεσε ως αδιαπραγμάτευτο προαπαιτούμενο τη συμμετοχή της εγχώριας βιομηχανίας. Η λογική είναι ξεκάθαρη:

• Τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου πρέπει να επιστρέψουν και στην ελληνική οικονομία.
• Η χώρα χρειάζεται τεχνογνωσία και υποδομές για να υποστηρίζει μόνη της τα οπλικά της συστήματα.
• Κάθε μεγάλο πρόγραμμα οφείλει να αφήνει πίσω του όχι μόνο πλατφόρμες ή όπλα, αλλά ικανούς Έλληνες μηχανικούς και τεχνικούς, γραμμές παραγωγής και εξαγώγιμα προϊόντα.

Σε αυτό το πλαίσιο, φαβορί για να αναλάβει το πρόγραμμα από ελληνικής πλευράς όπως ήδη έχει αναφέρει το OnAlert.gr είναι η εταιρεία ΜΕΤΚΑ, η οποία ήδη βρίσκεται σε επαφή με τις ισραηλινές εταιρείες για τη μετατροπή των M-113 σε ΤΟΜΑ.

Η ΜΕΤΚΑ έχει διαμορφώσει υποδομές και γραμμή παραγωγής στην Ελλάδα, γεγονός που την φέρνει σε πλεονεκτική θέση έναντι άλλων εγχώριων ή διεθνών «μνηστήρων». Το μήνυμα από την πολιτική ηγεσία, άλλωστε, είναι σαφές και αναφέρει χωρίς ισχυρή εγχώρια συνιστώσα, πρόγραμμα αυτού του μεγέθους δεν θα προχωρήσει.

Φαβορί οι Ισραηλινοί – Elbit και Rafael στο προσκήνιο

Στο επίκεντρο βρίσκονται οι προτάσεις του Ισραήλ, με δύο μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας αμυντικής βιομηχανίας να αναδεικνύονται ως φαβορί:

• η Elbit Systems,
• και η Rafael

Τα στελέχη του Στρατού Ξηράς που έχουν ήδη βρεθεί στο Ισραήλ, αλλά και οι παρουσιάσεις που έγιναν ενώπιον Ελλήνων αξιωματικών, δείχνουν ότι οι δύο αυτές προτάσεις δεν είναι «μακέτες σε PowerPoint». Πρόκειται για ώριμα, συγκεκριμένα πακέτα, σε πολλές περιπτώσεις με ήδη υλοποιημένες μετατροπές M-113.

Την ίδια ώρα, στο τραπέζι υπάρχουν – σύμφωνα με πληροφορίες – τουλάχιστον ακόμη πέντε προτάσεις, από συνδυασμούς ελληνικών και ξένων εταιρειών. Αυτές έχουν επίσης εξεταστεί από το ΓΕΣ,  χωρίς ωστόσο προς το παρόν να έχουν σημαντικές πιθανότητες να αναλάβουν το πρόγραμμα.

Η εικόνα που σχηματίζεται είναι ότι ο ανταγωνισμός υφίσταται και πιέζει προς τα κάτω το κόστος και προς τα πάνω τις παροχές, με τη μάχη για την κορυφή δίνεται κυρίως ανάμεσα σε Elbit και Rafael.

Η πρόταση της Elbit: M-113 σε πλήρες δικτυοκεντρικό ΤΟΜΑ

Η Elbit έρχεται με μία ολοκληρωμένη πρόταση μετασχηματισμού του M-113 σε σύγχρονο τεθωρακισμένο όχημα μάχης. Το βασικό μήνυμα προς τον Ελληνικό Στρατό είναι πως δεν πρόκειται για ένα «φτιασίδωμα» παλαιού σκάφους, αλλά για ανακατασκευή με νέα αρχιτεκτονική, που διατηρεί το πλαίσιο αλλά αλλάζει τα πάντα ως προς τις δυνατότητες.

Βασικά χαρακτηριστικά

• Βάρος: Διαμορφώσεις από περίπου 16 έως 20 τόνους, με «γλυκό σημείο» τα ~16 τόνους, ώστε να ισορροπεί η προστασία με την κινητικότητα, ειδικά στα νησιά.
• Κινητήρας: Νέα μονάδα ισχύος 350–380 ίππων, για να ανταποκρίνεται στο αυξημένο βάρος και τις απαιτήσεις σύγχρονης μάχης.
• Θωράκιση: Επιλογές προστασίας σε επίπεδα σύγχρονης νατοϊκής τυποποίησης, με δυνατότητα modular ενίσχυσης σε κρίσιμα σημεία.
• Πλήρωμα – επιβαίνοντες: Διαμόρφωση για πλήρωμα τριών (οδηγός, αρχηγός, σκοπευτής) και ομάδα πεζικού στο πίσω διαμέρισμα.

Οπλισμός και ισχύς πυρός

Η πρόταση της Elbit προβλέπει την εγκατάσταση ελαφρού, αλλά πλήρως εξοπλισμένου πύργου με:

• πυροβόλο 30 χιλιοστών,
• ομοαξονικό πολυβόλο 7,62 χιλ.,
• δυνατότητα ενσωμάτωσης εκτοξευτή αντιαρματικών πυραύλων,
• πρόβλεψη για ενσωμάτωση Spike , προσφέροντας δυνατότητα προσβολής στόχων σε μεγάλες αποστάσεις.

Έτσι, το M-113 από «σκέτο ΤΟΜΠ» μετατρέπεται σε πλατφόρμα με ουσιαστική ισχύ πυρός, ικανή να υποστηρίξει τα Leopard αλλά και να εκτελέσει αυτόνομες αποστολές υποστήριξης πεζικού.

Αισθητήρες, BMS και τεχνητή νοημοσύνη

Εκεί, όμως, που η Elbit επιχειρεί να κάνει τη διαφορά είναι στο ψηφιακό πακέτο:

• Σύγχρονο σύστημα ελέγχου πυρός (FCS) με θερμικές κάμερες για αρχηγό και σκοπευτή.
• Αυτόματοι μηχανισμοί εντοπισμού και παρακολούθησης στόχων (trackers).
• Πλήρες Battle Management System (BMS), ώστε το όχημα να λειτουργεί ως κόμβος στο δίκτυο διοίκησης και ελέγχου.
• Ενσωμάτωση αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης, που βοηθούν στην ταχύτερη αναγνώριση απειλών, την ιεράρχηση στόχων και την επιτάχυνση της «αλυσίδας θανάτωσης» (kill chain).

Με απλά λόγια, η Elbit δεν προτείνει ένα «πακέτο» που προσφέρει πύργο, θωράκιση και κινητήρα , αλλά ένα δικτυοκεντρικό IFV, κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις ενός πεδίου μάχης γεμάτου αισθητήρες, drones και έξυπνα όπλα.

Αντι–loitering προστασία: το ειδικό πλέγμα

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο πακέτο που έχει καταθέσει η Elbit προς το ΓΕΣ περιλαμβάνεται και ειδικό πλέγμα–σύστημα προστασίας κατά loitering munitions, ένα «anti–loitering» επίπεδο άμυνας, που ζητά ρητά ο Ελληνικός Στρατός.

Η εμπειρία των τελευταίων συγκρούσεων, από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή, έχει δείξει ότι ακόμη και καλά θωρακισμένα οχήματα μπορούν να γίνουν εύκολη λεία για φθηνά, περιφερόμενα πυρομαχικά. Το ειδικό πλέγμα επιχειρεί να δημιουργήσει μια πρώτη γραμμή άμυνας απέναντι σε αυτή τη νέα απειλή, μειώνοντας τις πιθανότητες καταστροφικού πλήγματος στο όχημα.

Για το ΓΕΣ, η ύπαρξη τέτοιου συστήματος δεν είναι «πολυτέλεια», αλλά κρίσιμο επιχειρησιακό προαπαιτούμενο, ιδίως για οχήματα που θα επιχειρούν εκτεθειμένα σε ανοιχτές περιοχές ή σε προωθημένες θέσεις στα νησιά.

Η πρόταση της Rafael: SAMSON, Spike και ελληνική γραμμή παραγωγής

Η δεύτερη μεγάλη ισραηλινή πρόταση έρχεται από τη Rafael.

ΤΟΜΑ M-113 τύπου Rafael – ΜΕΤΚΑ

Η πρόταση, όπως έχει παρουσιαστεί σε Επιτελείο και πολιτική ηγεσία, περιλαμβάνει:

• Αναβαθμισμένο M-113 με ισχυρή πρόσθετη θωράκιση.
• Νέο, ισχυρότερο κινητήρα για να αντέξει το βάρος και να διατηρήσει ικανοποιητική ευκινησία.
• Τηλεχειριζόμενο or/και μη επανδρωμένο πύργο SAMSON με πυροβόλο 30 χιλιοστών.
• Ενσωμάτωση αντιαρματικών πυραύλων Spike (LR2 ή αντίστοιχης κατηγορίας), δίνοντας στο όχημα δυνατότητα προσβολής αρμάτων και οχυρωμένων θέσεων σε μεγάλες αποστάσεις.
• Αναβάθμιση των επικοινωνιών και των ηλεκτρονικών συστημάτων, ώστε το ΤΟΜΑ να διαθέτει πλήρη εικόνα του πεδίου και να συνεργάζεται με άλλα μέσα.

Το βασικό μήνυμα της Rafael είναι ότι προσφέρει ένα «πακέτο αποδεδειγμένης τεχνολογίας», βασισμένο σε συστήματα που ήδη υπηρετούν σε απαιτητικούς στρατούς, χωρίς πειραματισμούς.

Η παράμετρος εξοπλισμού με κατευθυνόμενα βλήματα Spike

Καθοριστική παράμετρος για το ΓΕΣ αποτελεί και η απαίτηση εξοπλισμού των αναβαθμισμένων M-113 με σύστημα κατευθυνόμενων αντιαρματικών βλημάτων Spike, η οποία δεν αντιμετωπίζεται ως «πολυτέλεια», αλλά ως επιχειρησιακό προαπαιτούμενο πρώτης γραμμής.

Η εμπειρία από την Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και κάθε σύγχρονο πεδίο μάχης έχει αποδείξει ότι όποιος δεν διαθέτει stand–off αντιαρματικές δυνατότητες, με βλήματα ακριβείας που πλήττουν στόχους πέραν της οπτικής γραμμής και με δυνατότητα επιλογής σημείου πλήγματος, είναι καταδικασμένος να επιχειρεί με μειονέκτημα απέναντι σε αντίπαλα άρματα και οχυρωμένες θέσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο, το ΓΕΣ φέρεται να έχει ζητήσει ρητά από τους υποψηφίους παρόχους να προβλέψουν πλήρη ενσωμάτωση εκτοξευτών Spike στις προτεινόμενες διαμορφώσεις – είτε στην κατηγορία Spike LR2 πάνω στους πύργους των οχημάτων, είτε σε συνδυασμό με ικανότητα διασύνδεσης με πλατφόρμες μεγαλύτερης εμβέλειας, όπως οι Spike NLOS που ήδη εντάσσονται στον σχεδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στόχος είναι κάθε αναβαθμισμένο M-113 να μην περιορίζεται στον ρόλο του «φορέα πυροβόλου 30 χιλιοστών», αλλά να μετατρέπεται σε αυτοκινούμενη αντιαρματική πλατφόρμα, ικανή να πλήξει με ακρίβεια άρματα, ΤΟΜΑ, οχυρά και υψηλής αξίας στόχους σε βάθος, συνδέοντας την εικόνα που λαμβάνουν τα UAV, τα ραντάρ πεδίου και τα συστήματα αναγνώρισης με άμεση και θανατηφόρα ισχύ πυρός.

Παράλληλα, η υιοθέτηση Spike στα M-113 δημιουργεί σημαντικά πλεονεκτήματα ομοιοτυπίας και υποστήριξης, καθώς το ίδιο οικοσύστημα βλημάτων θα βρίσκεται σε πλοία, επίγειους εκτοξευτές, ελικόπτερα και χερσαίες πλατφόρμες, μειώνοντας το λογιστικό αποτύπωμα και διευκολύνοντας την εκπαίδευση προσωπικού.

Για το Επιτελείο, η εικόνα είναι ξεκάθαρη, καθώς χωρίς οργανικά κατευθυνόμενα αντιαρματικά βλήματα στα αναβαθμισμένα M-113, το πρόγραμμα θα έμενε ελλιπές. Με Spike στη «φαρέτρα» τους τα νέα ΤΟΜΑ μπορούν να εξελιχθούν σε πραγματικούς πολλαπλασιαστές ισχύος στο Αιγαίο και τη Θράκη.

Η ελληνική διάσταση για γραμμή παραγωγής

Το προαπαιτούμενο για ελληνική γραμμή παραγωγής αναμένεται να έχει πολλαπλά οφέλη:

• Οι εργασίες μετασκευής/αναβάθμισης των M-113 προβλέπεται να πραγματοποιηθούν σε εγκαταστάσεις στην Ελλάδα.
• Το πρόγραμμα δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας για Έλληνες τεχνικούς και μηχανικούς, με μακροχρόνια προοπτική.
• Η ανάδοχος εταιρεία αποκτά τεχνογνωσία στην ολοκλήρωση πύργων, ηλεκτρονικών και συστημάτων ισχύος πάνω σε τεθωρακισμένες πλατφόρμες – κάτι που μπορεί να αξιοποιηθεί σε επόμενα προγράμματα.

Για το Στρατιωτικό Επιτελείο, αυτή η διάσταση παίζει κομβικό ρόλο καθώς δεν αρκεί να προχωρήσει απλά η αναβάθμιση. Χρειάζεται η Ελλάδα να μπορεί να συντηρεί, αναβαθμίζει και ενδεχομένως να εξάγει αντίστοιχα πακέτα στο μέλλον.

Οι υπόλοιπες προτάσεις και οι απαιτήσεις

Πέρα από Elbit και Rafael, στο τραπέζι βρίσκονται, όπως προαναφέρθηκε, τουλάχιστον ακόμη πέντε προτάσεις. Συνδυασμοί ελληνικών εταιρειών με ευρωπαϊκούς ή άλλους οίκους προτείνουν δικά τους πακέτα θωράκισης, κινητικότητας, οπλισμού και ηλεκτρονικών.

Το ΓΕΣ, σύμφωνα με τις πληροφορίες, εξέτασε κάθε πρόταση με βάση συγκεκριμένα κριτήρια:

• Βάρος και κινητικότητα: το όχημα πρέπει να μπορεί να επιχειρεί σε Έβρο και νησιά, χωρίς να «γονατίζει» σε γέφυρες και οδικό δίκτυο.
• Επίπεδο προστασίας: θωράκιση ικανή να αντέξει τις πιθανές απειλές στο θέατρο επιχειρήσεων.
• Οπλισμός: πυροβόλο 30 χιλ., δυνατότητα αντιαρματικών βλημάτων, επάρκεια πυρομαχικών.
• Δικτυοκεντρικές δυνατότητες: BMS, διασύνδεση με UAV, πυροβολικό, άλλες πλατφόρμες.
• Εγχώρια συμμετοχή: ποσοστό παραγωγής, μεταφορά τεχνογνωσίας, μακροχρόνια υποστήριξη.
  Κόστος και χρονοδιάγραμμα: ρεαλιστικά κόστη ανά όχημα και σαφές πλάνο παραδόσεων.

Σε αυτή την «εξίσωση», οι ισραηλινές προτάσεις φαίνεται ότι διαθέτουν ξεκάθαρο πλεονέκτημα, κερδίζουν πόντους γιατί συνδυάζουν πραγματική επιχειρησιακή εμπειρία, ώριμα συστήματα και βιομηχανική παρουσία στην Ελλάδα.

Government–to–Government συμφωνία και προοπτική επέκτασης

Καθώς η διαπραγμάτευση βρίσκεται σε εξέλιξη, το σενάριο που φαίνεται να προκρίνεται είναι η σύναψη συμφωνίας σε επίπεδο κράτους–με–κράτος (G to G) με το Ισραήλ, στο πλαίσιο της ήδη αναβαθμισμένης αμυντικής συνεργασίας Αθήνας–Τελ Αβίβ.

Μια G to G συμφωνία:

• μειώνει το ρίσκο καθυστερήσεων και νομικών εμπλοκών,
• εξασφαλίζει πολιτική «ομπρέλα» για το πρόγραμμα,
• επιτρέπει καλύτερη συνολική διαπραγμάτευση σε τιμές, υποστήριξη και πακέτα εκπαίδευσης.

Παράλληλα, παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο επέκτασης του προγράμματος πέρα από τα αρχικά 300 οχήματα. Αν οι πρώτες παραδόσεις επιβεβαιώσουν στην πράξη τις προσδοκίες του Επιτελείου, αν το πακέτο αποδειχθεί αξιόπιστο και αν εξασφαλιστούν επιπλέον κονδύλια, θεωρείται πολύ πιθανό να υπάρξει δεύτερη φάση, που θα ανεβάσει τον αριθμό των αναβαθμισμένων M-113.

Η επόμενη μέρα για τον Στρατό Ξηράς

Το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο:

• Αν το πρόγραμμα προχωρήσει  ο Στρατός Ξηράς θα αποκτήσει μέσα σε σχετικά σύντομο χρόνο 300 σύγχρονα υβριδικά ΤΟΜΑ, ικανά να αλλάξουν την εικόνα των μηχανοκίνητων Μονάδων στο Αιγαίο και τη Θράκη.
• Η ελληνική βιομηχανία  θα αποκτήσει πραγματική προστιθέμενη αξία, τεχνογνωσία και προοπτική.
• Η συνεργασία με το Ισραήλ θα αποκτήσει ακόμη ένα χειροπιαστό «κεφάλαιο», με απτά οφέλη και για τις δύο πλευρές.

Η επιλογή να προχωρήσει το πρόγραμμα σε ελληνικό εργοστάσιο, με ισχυρή εμπλοκή της εγχώριας βιομηχανίας και φαβορί τις ισραηλινές Elbit και Rafael, δείχνει ότι το Στρατιωτικό Επιτελείο έχει αποφασίσει να κινηθεί με ρεαλισμό αλλά και φιλοδοξία με στόχο να δώσει «δεύτερη ζωή» σε ένα παλιό, αξιόπιστο σασί, μετατρέποντάς το σε όχημα ενός σύγχρονου, δικτυοκεντρικού πεδίου μάχης.

The post M-113: Ελήφθη η απόφαση για την αναβάθμιση 300 ΤΟΜΠ – Φαβορί οι Ισραηλινοί appeared first on OnAlert.

Όπως ανακοινώθηκε από το Γενικό Επιτελείο Στρατού, η άσκηση «Talos 25» διεξήχθη από τις 11 έως και την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Πολυεθνικού Σχηματισμού Μάχης HELBROC BG, ο οποίος αποτελεί στρατιωτική δύναμη ταχείας αντίδρασης, για την αντιμετώπιση καταστάσεων κρίσης. Στην άσκηση συμμετείχαν η Ελλάδα, η Κύπρος, η Βουλγαρία, η Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, η Ρουμανία και η Σερβία.

Σκοπός της άσκησης ήταν η επαύξηση της διαλειτουργικότητας σε εθνικό και πολυεθνικό επίπεδο, μεταξύ του Ελληνικού Στρατηγείου Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ελληνικού Στρατηγείου Δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην 71 Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία «Πόντος» σε επιχειρήσεις χειρισμού κρίσεων.

Την τελική φάση της άσκησης παρακολούθησαν ο Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου Βαρθολομαίος, ο διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Θανάση Δαβάκη, Ευριπίδης Τσακιρίδης, ο πλοίαρχος Δημήτριος Πατσίκας ΠΝ ως εκπρόσωπος του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, ο σμήναρχος (Ι) Ορέστης Φαλδαμής ως εκπρόσωπος του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας κ.ά.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες του ΓΕΣ:

Πηγή: Γενικό Επιτελείο Στρατού

The post Talos 25: Πρωταγωνίστησαν οι Ένοπλες Δυνάμεις στην πολυεθνική άσκηση – Εντυπωσιακές εικόνες appeared first on OnAlert.

Στο πλαίσιο της Ημέρας Διακεκριμένων Επισκεπτών της Τακτικής Άσκησης Μετά Στρατευμάτων «Αίσιος Οιωνός – 25» στο πεδίο ασκήσεων – βολής «Αετός» της Αλεξανδρούπολης, παρουσία του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, ο Στρατός Ξηράς αναπτύσσει μη επανδρωμένα συστήματα και εκτελεί ένα ευρύ φάσμα σεναρίων, χρησιμοποιώντας drones διαφόρων τύπων.

Το OnAlert.gr βρίσκεται στο πεδίο βολής «Αετός» και σας μεταφέρει εικόνες και βίντεο από την πρώτη τακτική άσκηση drones και αντι-drone συστημάτων, που αποδεικνύει ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις μπαίνουν σε μια νέα εποχή, αξιοποιώντας μάλιστα προϊόντα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.

Κατά την διάρκεια της DV, παρουσιάστηκε σενάριο κατάρριψης drone αλλά και αεροπορικό πλήγμα ακριβείας και τακτική μεταφορά πυρομαχικών και φαρμάκων.

Στα αποκλειστικά βίντεο του OnAlert.gr φαίνεται επίσης η στιγμή με drones που πραγματοποιούν επίθεση με χειροβομβίδες, κάνουν χρήση καπνογόνων, ενώ την προσοχή τράβηξαν τα περιφερόμενα πυρομαχικά (loitering ammunition) που χρησιμοποιήθηκαν.

Στην άσκηση «Αίσιος Οιωνός – 25» συμμετέχουν επίσης ελικόπτερα τύπου Kiowa Warrior και Apache της Αεροπορίας Στρατού που εξαπέλυσαν καταστροφικές επιθέσεις με ρουκέτες και πυραύλους αέρος – εδάφους τύπου Hellfire.

Στην συνέχεια, μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-16 της 347 Μοίρας «Περσέας» πραγματοποίησαν αεροπορικό βομβαρδισμό.

Την ισχύ τους έδειξαν και τα περίφημα Leopard, τα οποία δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την εντυπωσιακή άσκηση.

Ιδιαίτερη ήταν η διάσπαση ναρκοπεδίου με άρμα μάχης, αλλά και η χρήση μη επανδρωμένου οχήματος εδάφους και ελικοπτέρου Chinook για μεταφορά εξοπλισμών στο πεδίο της μάχης.

Μετά την λήξη της άσκησης, τον λόγο πήρε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, ο οποίος εξέφρασε την ιδιαίτερη χαρά του που για πρώτη φορά οι Ένοπλες Δυνάμεις προχώρησαν σε τακτική χρήση drones σε άσκηση μεγάλης κλίμακας, αποδεικνύοντας την πλήρη ενσωμάτωσή τους στο ελληνικό αμυντικό δόγμα.

Ακόμα, πρόσθεσε ότι αξιολογήθηκαν συστήματα που προέκυψαν από την συνεργασία του ΕΛΚΑΚ και του ΣΤ’ Κλάδου (Καινοτομίας) του ΓΕΕΘΑ με εταιρείες της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.

Ο Δένδιας υπογράμμισε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν πλέον σύγχρονες δυνατότητες στο επιχειρησιακό περιβάλλον του 21ου αιώνα, ενώ αποκάλυψε αφενός ότι το 316 Στρατόπεδο Περιοχής Τεχνικού του Στρατού Ξηράς στην Ξάνθη θα κατασκευάζει drones και αφετέρου 37 εταιρείες παρουσίασαν τα drones τους σε πραγματική άσκηση.

The post Αίσιος Οιωνός – 25: Drones καμικάζι, UGV, F-16, Apache και Leopard εντυπωσίασαν στην ιστορική άσκηση [pics, vids] appeared first on OnAlert.

Το «μακρύ δόρυ» του Στρατού Ξηράς, οι ισραηλινοί πύραυλοι Spike NLOS, φέρνει νέα δεδομένα σε Αιγαίο και Έβρο. Τι έχει παραληφθεί, πώς θα αναπτυχθεί, ποια είναι η επόμενη μέρα και γιατί ήδη εξετάζεται πρόσθετη προμήθεια.

Το highlight της παρέλασης και το μήνυμα αποτροπής

Η πρώτη δημόσια εμφάνιση των SPIKE NLOS στη Θεσσαλονίκη στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου δεν είχε μόνο συμβολικό και επικοινωνιακό χαρακτήρα. Ήταν η πλέον χειροπιαστή απόδειξη της νέας εξοπλιστικής λογικής του ΓΕΕΘΑ που καταδεικνύει την εικόνα της νέας εποχής στην οποία εισέρχονται οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Η διέλευση διμοιρίας του συστήματος επιβεβαίωσε ότι οι πανίσχυροι κατευθυνόμενοι πύραυλοι  έχουν ήδη παραληφθεί ενταχθεί στέλνοντας  ένα ξεκάθαρο μήνυμα αποτροπής προς κάθε κατεύθυνση.

Απόφαση για απόκτηση επιπλέον συστημάτων

Απόλυτα διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι το Στρατιωτικό Επιτελείο έχει ήδη ανοίξει τον φάκελο πρόσθετης ενίσχυσης με επιπλέον Spike NLOS, ώστε να επεκταθεί η κάλυψη και να δημιουργηθούν περισσότερες «ζώνες άμυνας» A2/AD (anti–access/area denial) σε καίριους τομείς.

Για τον σκοπό αυτό, αρμόδιο κλιμάκιο αναμένεται να ταξιδέψει το επόμενο διάστημα στο Ισραήλ για τεχνικές συζητήσεις και επισκέψεις σε μονάδες του IDF και να προχωρήσει σε εξέταση εναλλακτικών διαμορφώσεων και φορέων.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι επιπλέον Spike NLOS που θα αποκτηθούν θα έχουν πολλαπλές διαμορφώσεις τόσο σε εποχούμενα συστήματα, όπως αυτά που παρουσιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη (εποχούμενοι εκτοξευτές), όσο και σε εντασσόμενα σε διαφορετικούς φορείς, όπως για παράδειγμα σε αναβαθμισμένα M-113 διευρύνοντας το φάσμα χρήσης. Η λογική είναι ξεκάθαρη και προσβλέπει σε μεγαλύτερους αριθμούς διαφορετικών συστημάτων τα οποία θα αναπτυχθούν σε καίριους τομείς της αμυντικής θωράκισης με κύρια χαρακτηριστικά την ευελιξία και την στοχευμένη κρούση.

Πορεία παραλαβών, δοκιμές και εκπαίδευση

Η σχετική απόφαση του ΚΥΣΕΑ (Μάρτιος 2023) προβλέπει την προμήθεια 17 μονάδων πυρός SPIKE NLOS με 340 βλήματα για τους Λόχους Αντιαρματικών του Στρατού Ξηράς, με συνολικό κόστος 270 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για τη διαμόρφωση NMT (NLOS Mission Taskforce), δηλαδή μια πλήρως δικτυωμένη «δέσμη» αισθητήρων–φορέων πυρός–C2 που κλείνει τον κύκλο από την αναγνώριση στη βολή σε ελάχιστο χρόνο.

Η Ελλάδα, μάλιστα, είναι ο πρώτος πελάτης της Rafael για το ολοκληρωμένο NMT. Κάθε μονάδα πυρός έρχεται ως πακέτο με εκτοξευτές, όχημα διοίκησης/ελέγχου και UAS Orbiter 3 που λειτουργεί ως «μάτι» και αισθητήρας στοχοποίησης του συστήματος.

Οι παραδόσεις των πρώτων 17 συστημάτων έχουν ήδη ολοκληρωθεί και η εκπαίδευση των Στελεχών έχει ήδη ξεκινήσει. Το επιχειρησιακό δόγμα είναι σαφές με τα Spike NLOS να αναπτύσσονται στον  Έβρο για αντιμετώπιση μηχανοκίνητων επιχειρήσεων και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με στόχο της ενίσχυση της αντιαποβατικής δύναμης.

Η γεωγραφική διασπορά των NLOS στους Λόχους Αντιαρματικών μετατρέπει μικρές μονάδες σε «κόμβους στρατηγικής ισχύος» με ικανότητα να κλειδώσουν κρίσιμους τομείς πολύ πριν ο αντίπαλος εισέλθει στο οπτικό πεδίο.

Το «μάτι» του συστήματος: Orbiter 3 και δικτυοκεντρική αρχιτεκτονική

Κρίσιμος πολλαπλασιαστής είναι το Orbiter 3 της Aeronautics (θυγατρική της Rafael), το οποίο εκτελεί αποστολές ISTAR, μεταδίδει σε πραγματικό χρόνο εικόνα/συντεταγμένες και «δένει» με το δίκτυο C4I/Fire Weaver της Rafael στο πλαίσιο του NMT.

Ο κατασκευαστής δίνει γραμμής οράσεως datalink έως 50–100 km ανάλογα με τη διαμόρφωση, ενώ ανοιχτές πηγές αναφέρουν επιχειρησιακή ακτίνα έως ~150 km σε νεότερες εκδόσεις/υλοποιήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η ουσία είναι η επίμονη επιτήρηση και η ταχεία στοχοποίηση που επιτρέπει «αισθητήρας–σε–βλήμα» κύκλο σχεδόν σε πραγματικό χρόνο.

Τι κάνει το Spike NLOS μοναδικό

Το Spike NLOS (6ης γενιάς πλέον) είναι πύραυλος πολλαπλού ρόλου με εμβέλεια έως 32 km από χερσαίες/ναυτικές πλατφόρμες και έως 50 km από ελικόπτερο, με καθοδήγηση E/O–IR και δυνατότητα fire–observe–update: ο χειριστής βλέπει τον στόχο μέσω της κάμερας του βλήματος, μπορεί να αλλάξει στόχο σε πτήση, να προσβάλλει πίσω από φυσικά εμπόδια και να εκτελέσει πλήγμα ακριβείας μέτρων. Για το ελληνικό ανάγλυφο, αυτή η ευελιξία είναι κομβική.

Με τα Spike NLOS, το δόγμα μεταφέρεται από την αντίδραση στην προληπτική αποτροπή. Αντί να αναμένεται η εμφάνιση εχθρικών αρμάτων ή αποβατικών συγκροτημάτων, το σύστημα «προλαβαίνει» την κίνηση, εντοπίζει το σχηματισμό, εγκρίνει εμπλοκή και εκτελεί πρώτη προσβολή σε μεγάλες αποστάσεις. Έτσι καταστρέφει τον ρυθμό της αντίπαλης επιχείρησης πριν καν εκδηλωθεί πλήρως.

Στον Έβρο, το NLOS στοχοποιεί από μακριά τεθωρακισμένα, κέντρα διοίκησης, αποθήκες καυσίμων και πυρομαχικών, νεκρώνοντας κρίσιμες ικανότητες διοίκησης–ελέγχου του αντιπάλου. Στο Αιγαίο, λειτουργεί ως αντι-αποβατική ομπρέλα, προσβάλλοντας αποβατικά μέσα και σκάφη σε αποστάσεις πολύ πριν προσεγγίσουν ακτές.

Η δομή μάχης της μονάδας NMT

Η διάρθρωση κάθε μονάδας πυρός αφορά  τρεις εκτοξευτές, όχημα C2 και ένα Orbiter 3 – διαμόρφωση που εξασφαλίζει οργανικό αισθητήρα, διοίκηση/έλεγχο και καταστροφικά μέσα στον ίδιο «κόμβο». Οι εκτοξευτές φέρουν 4 βλήματα έτοιμα και εφεδρεία στη μονάδα (φόρτος που μεταβάλλεται ανά φορέα/όχημα), ώστε να διατηρείται ικανότητα ταχείας επανάληψης βολών.

Στην πράξη, αυτό μεταφράζεται σε συγχρονισμένες βολές από πολλαπλούς εκτοξευτές σε διαφορετικούς στόχους και σε διαρκή ανατροφοδότηση της τακτικής εικόνας από τον αισθητήρα. Είναι η ουσία του δικτυοκεντρικού πολέμου με τον αισθητήρα να εντοπίζει και να στοχοποιεί.

Επιχειρησιακή ενσωμάτωση στο μηχανοκίνητο πεζικό

Η ένταξη των Spike  NLOS αναβαθμίζει άμεσα τους Λόχους Αντιαρματικών των μηχανοκίνητων σχηματισμών. Με την κάλυψη 32 km σε βάθος και μεγάλη ακρίβεια βολής, μια διμοιρία με ορθή στοχοποίηση μπορεί να κλειδώσει περιοχή και να ανασχέσει την εχθρική πρόθεση πριν εξελιχθεί. Η τακτική αλλάζει, καθώς αποσπασματικές αντιαρματικές ενέδρες δίνουν τη θέση τους σε δικτυωμένες προσβολές μεγάλης εμβέλειας, με συνεχές ISR.

Ιδανικό για το ελληνικό ανάγλυφο

Ο συνδυασμός νησιωτικού περιβάλλοντος, ορεινού αναγλύφου και αποστάσεων ευνοεί ένα σύστημα που δεν απαιτεί οπτική επαφή με τον στόχο και αξιοποιεί αισθητήρες τρίτων. Το NLOS πετυχαίνει βλήματα–κατά–ευκαιρίας, αλλάζει πορεία μετά την εκτόξευση και «βλέπει» μέσω E/O–IR feed, επιτρέποντας πλήγματα πίσω από φυσικά εμπόδια. Έτσι, μικρές ελληνικές μονάδες μετατρέπονται σε στρατηγικούς κόμβους ικανούς να ανατρέψουν δυσμενείς αριθμητικές ισορροπίες.

Ο δικτυοκεντρικός χαρακτήρας

Αισθητήρας: Orbiter 3 σε ύψος–απόσταση που εξασφαλίζει επιμονή και ασφάλεια συνδέσμου.

Δίκτυο/C2: Fire Weaver & BNET – συγχρονίζει την τακτική εικόνα, ορίζει τον «βέλτιστο εκτοξευτή», διαμοιράζει στόχους.

Shooter: Εκτοξευτής NLOS – βολές με άμεση/καθοδηγούμενη πτήση, δυνατότητα hand–over ελέγχου, αλλαγή στόχου σε πτήση.

Σενάρια χρήσης από τον Έβρο έως το Ανατολικό Αιγαίο

• Αντιαρματική «ασπίδα» στον Έβρο

Με διακλαδική εικόνα στόχων (UAS/ραντάρ/παρατηρητήρια) και βάθος 30+ km, οι ελληνικές μονάδες μπορούν να αναχαιτίσουν στήλες πριν αυτές αποκτήσουν επαφή με φίλιες τοποθεσίες, στοχεύοντας κόμβους ανεφοδιασμού, διοίκησης και γεφυροσκευές.

• Αντι-αποβατική ισχύς στο Αιγαίο

Εξελισσόμενες αποβατικές συνθέσεις εντοπίζονται και ταυτοποιούνται έγκαιρα από UAS. Οι εκτοξευτές στην ακτή εκτελούν προληπτικά πλήγματα σε αποβατικά/σκάφη συνοδείας σε μεγάλες αποστάσεις, αποδομώντας το κύριο σώμα προτού καν σχηματιστεί δύναμη αποβίβασης.

Πλεονεκτήματα στο ελληνικό θέατρο επιχειρήσεων

Ευελιξία φορέα: Το NLOS μπορεί να ενσωματωθεί σε ελαφρά οχήματα 4×4 ή βαρύτερες πλατφόρμες, ανάλογα με την προστασία/φόρτο που απαιτείται.

Διαλειτουργικότητα: Η «γλώσσα» του Fire Weaver επιτρέπει αισθητήρες–και–βλήματα από πολλούς κλάδους να μοιράζονται την ίδια εικόνα.

Ανθεκτικότητα link: Η ύπαρξη EO/IR in–flight εικόνας και εναλλακτικών συνδέσμων (οπτική ίνα στο αρχικό σκέλος, RF στη συνέχεια) εξασφαλίζει επιβιωσιμότητα εντός περιβάλλοντος παρεμβολών.

Η ένταξη των Spike NLOS ευθυγραμμίζεται με τα όσα βλέπουμε σε αέρα και θάλασσα. Rafale, F-16V, εκσυγχρονισμός στόλου και νέα ψηφιακά συστήματα διοίκησης–ελέγχου στην ίδια λογική. Ο κοινός παρονομαστής είναι η ακρίβεια, η συνδεσιμότητα και η ταχεία αλυσίδα αισθητήρας–απόφαση–πλήγμα. Με αυτό το τρίπτυχο οι Ένοπλες Δυνάμεις πολλαπλασιάζουν την αποτρεπτική ισχύ  όχι τόσο με μάζα, αλλά κυρίως  με ποιότητα πυρός.

Τα Spike NLOS δεν είναι απλώς ένα νέο «αντιαρματικό» αλλά παραπέμπουν σε μια νέα μέθοδο διεξαγωγής επιχειρήσεων. Με την πρόληψη αντί της αντίδρασης, με δικτυωμένους αισθητήρες αντί για «μοναχικούς» εκτοξευτές, και με πλήγματα ακριβείας αντί για καταιγισμό πυρός, ο Στρατός Ξηράς αναβαθμίζει δραστικά την ποιότητα ισχύος του. Η ανάπτυξη σε Έβρο και νησιά εντός του 2025 εδραιώνει ένα νέο status quo καθώς ο αντίπαλος γνωρίζει ότι κάθε κίνηση μπορεί να εντοπιστεί και να πληγεί πριν εξελιχθεί.

The post Spike NLOS: Σε Έβρο και νησιά και εντός του 2025 – Σχεδιασμός για επιπλέον συστήματα appeared first on OnAlert.

Το τέλος των εχθροπραξιών στη Γάζα, μετά από μήνες πολέμου και διεθνούς αναταραχής, επαναφέρει στο προσκήνιο το μεγαλύτερο ίσως εξοπλιστικό πρόγραμμα του Ελληνικού Στρατού για την επόμενη δεκαετία. Η σταθεροποίηση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή μεταφράζεται σε επανεκκίνηση των διαδικασιών για την απόκτηση του ισραηλινού συστήματος πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων PULS, ενός όπλου που θεωρείται κρίσιμο για τη μελλοντική ισχύ πυρός και την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας.

Το πρόγραμμα το οποίο είχε προσωρινά «παγώσει» λόγω των συνθηκών, βρίσκεται και πάλι στην κορυφή των προτεραιοτήτων. Το Στρατιωτικό Επιτελείο έχει ήδη εισηγηθεί με σαφήνεια την άμεση προμήθεια των PULS και τη σύναψη διακρατικής συμφωνίας με το Ισραήλ. Οι λόγοι είναι καθαρά επιχειρησιακοί και στρατηγικοί. Το σύστημα προσφέρει εμβέλεια πυρών που ξεπερνά τα 300 χιλιόμετρα, δίνοντας για πρώτη φορά στο Πυροβολικό δυνατότητα στρατηγικού πλήγματος σε βάθος πεδίου που μέχρι σήμερα καλύπτει μόνο η Aεροπορία. Η απόκτηση του συστήματος θεωρείται βήμα-ορόσημο στην αναβάθμιση των δυνατοτήτων του Στρατού Ξηράς.

Επιχειρησιακό βάθος

Το Γενικό Επιτελείο Στρατού παραμένει σταθερό. Η εισήγηση υπέρ της απόκτησης των PULS δεν αλλάζει. Η ανάλυση που έχει γίνει τα τελευταία δύο χρόνια καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ισραηλινό σύστημα προσφέρει το επιχειρησιακό βάθος που απαιτείται για τη νέα εποχή των επιχειρήσεων. Με εμβέλεια 300 και πλέον χιλιομέτρων, το Πυροβολικό αποκτά δυνατότητα πλήγματος σε στόχους στρατηγικής σημασίας, όπως αεροπορικές βάσεις, κέντρα διοίκησης, σταθμούς ραντάρ, κρίσιμες υποδομές και ενεργειακές εγκαταστάσεις.

Η επιτελική λογική είναι σαφής. Με βλήματα μικρού ή μεσαίου βεληνεκούς το πυροβολικό περιορίζεται στο ρόλο της τακτικής υποστήριξης. Με τον Predator Hawk και την εξελιγμένη του έκδοση Predator Hawk ER, που προβλέπεται να ενταχθεί στα PULS, η Ελλάδα αποκτά στρατηγική εμβέλεια και αποτροπή. Το βεληνεκές των 300+ χιλιομέτρων προσφέρει όχι μόνο επιχειρησιακή υπεροχή αλλά και επιβιωσιμότητα των μονάδων Πυροβολικού. Οι εκτοξευτές δεν χρειάζεται να αναπτυχθούν σε προωθημένες θέσεις, αποφεύγοντας έτσι την άμεση στοχοποίηση και αυξάνοντας το χρόνο επιβίωσης στο πεδίο.

Οι αμερικανικές πιέσεις και τα όρια των προτάσεων

Την ίδια ώρα πάντως  η Ουάσινγκτον επιμένει με νέα, βελτιωμένη πρόταση που συνδυάζει εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων M270 και προμήθεια HIMARS. Οι Αμερικανοί προσφέρουν αναβαθμίσεις, εκπαίδευση, νέους εκτοξευτές και σημαντικό απόθεμα πυρομαχικών. Ωστόσο, τα βλήματα που αποδεσμεύουν για την Ελλάδα έχουν εμβέλεια μόλις 80 χιλιομέτρων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Onalert.gr oύτε οι ATACMS αποδεσμεύονται, ούτε φυσικά οι νέοι PrSM των 500 χιλιομέτρων.

Η ελληνική πλευρά έχει διατυπώσει ξεκάθαρα τη θέση της. Ένα σύστημα με βλήματα 80 χιλιομέτρων δεν μπορεί να θεωρηθεί στρατηγικό. Η επιχειρησιακή του χρήση απαιτεί προώθηση κοντά στη γραμμή επαφής, γεγονός που το καθιστά άμεσα στοχοποιημένο. Ένα προωθημένο MLRS με εμβέλεια 80 χιλιομέτρων θα δεχθεί πυρά μέσα σε λίγα λεπτά από την πρώτη εκτόξευση. Για να επιβιώσει, θα πρέπει να υποχωρήσει ή να μετακινηθεί συνεχώς. Έτσι όμως χάνει τη δυνατότητα συνεχούς πυρός και σταθερής κάλυψης.

Η Ελλάδα χρειάζεται πυραυλικά συστήματα που μπορούν να πλήξουν βαθιά μέσα στο έδαφος του αντιπάλου, χωρίς να εκτεθούν. Η αποδέσμευση του 500άρη PrSM αποκλείστηκε ρητά από την αμερικανική πλευρά, παρά τις επανειλημμένες πιέσεις και τις διπλωματικές παρεμβάσεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι, επιχειρησιακά, η αμερικανική πρόταση δεν καλύπτει τις ανάγκες του ελληνικού σχεδιασμού. Αντίθετα, τα PULS προσφέρουν την εμβέλεια που ζητά το επιτελείο, τώρα, χωρίς αστερίσκους ή περιορισμούς.

Το OnAlert.gr στο Ισραήλ – Στις εγκαταστάσεις της Elbit Systems

Το OnAlert.gr βρέθηκε στις εγκαταστάσεις της Elbit Systems στο Ισραήλ και είχε την ευκαιρία να δει από κοντά τη γραμμή παραγωγής, τα στάδια ελέγχου και τις διαδικασίες ολοκλήρωσης του συστήματος PULS. Στις τεράστιες εγκαταστάσεις των 20.000 τετραγωνικών μέτρων, καλύπτεται όλος ο κύκλος παραγωγής. Από τη συναρμολόγηση των εκτοξευτών και των κοντέινερ πυρομαχικών, έως τις βαλλιστικές δοκιμές και τον ποιοτικό έλεγχο κάθε εξαρτήματος.

Οι μηχανικοί της Elbit παρουσίασαν όλα τα στάδια κατασκευής και επεσήμαναν τη φιλοσοφία του συστήματος. Το PULS σχεδιάστηκε για να είναι ένα ευέλικτο και «πολυμορφικό» σύστημα εκτόξευσης, ικανό να χρησιμοποιεί διαφορετικούς τύπους πυρομαχικών ανά αποστολή. Οι εκτοξευτές μπορούν να μεταφέρουν δύο κάψουλες (Launcher Pods) ταυτόχρονα, με διαφορετικά βλήματα σε κάθε μία. Αυτό σημαίνει ότι ένας εκτοξευτής μπορεί να εκτελέσει αποστολές τόσο τακτικής υποστήριξης όσο και στρατηγικού πλήγματος.

Το OnAlert είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει την παρουσίαση των βασικών πυρομαχικών της οικογένειας:

• Accular 122 και 160 χιλιοστών, με βεληνεκές 35–40 χλμ, κατάλληλα για άμεση υποστήριξη μάχης.
• EXTRA MR και EXTRA, βεληνεκούς 80–150 χλμ, για κρούσεις υψηλής αξίας σε βάθος πεδίου.
• Predator Hawk και Predator Hawk ER, με εμβέλεια 300+ χλμ και δυνατότητα στρατηγικών πληγμάτων μεγάλης ακρίβειας.
• SkyStriker loitering munition, που λειτουργεί ως περιφερόμενο πυρομαχικό με δυνατότητα αναζήτησης και προσβολής στόχου.

Ο εκτοξευτής διαθέτει ενσωματωμένο υπολογιστή αποστολής (Launcher Mission Computer) και σύστημα πλοήγησης που του επιτρέπει να προετοιμάζει και να εκτελεί αποστολές αυτόνομα μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό. Ολόκληρη η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί από το πλήρωμα μέσα στην καμπίνα, χωρίς να εκτεθούν οι χειριστές.

Το PULS μπορεί να τοποθετηθεί σε διάφορα οχήματα, τροχοφόρα ή ερπυστριοφόρα, ανάλογα με τις επιχειρησιακές ανάγκες. Η ελληνική επιλογή προσανατολίζεται στα οχήματα IVECO 6×6, τα οποία προσφέρουν κινητικότητα και ευκολία συντήρησης. Παράλληλα, το σύστημα έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει και τα υπάρχοντα αποθέματα MLRS της Ελλάδας, γεγονός που μειώνει σημαντικά το κόστος ένταξης.

Ο Predator Hawk ER – το στρατηγικό πλεονέκτημα

Κατά την επίσκεψη στο Ισραήλ, η Elbit αποκάλυψε στο OnAlert και την πρόθεσή της να αποδεσμεύσει στην Ελλάδα τη νέα έκδοση του Predator Hawk, τον Predator Hawk Extra Range (ER). Πρόκειται για πύραυλο που αναπτύσσεται ήδη και αναμένεται να είναι έτοιμος προς παραγωγή έως το 2026. Η νέα αυτή έκδοση προσφέρει εμβέλεια σημαντικά μεγαλύτερη από τα 300 χιλιόμετρα, ταχύτερο χρόνο εκτόξευσης, βελτιωμένη καθοδήγηση και ακρίβεια πλήγματος.

Η σημαντικότερη παράμετρος είναι ότι ο Predator Hawk ER θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους ίδιους εκτοξευτές των PULS χωρίς καμία τροποποίηση. Η συμβατότητα αυτή εξασφαλίζει ότι το ελληνικό πυροβολικό θα διαθέτει μια πλατφόρμα ικανή να ενσωματώνει συνεχώς νέα πυρομαχικά και να εξελίσσεται χωρίς νέο κόστος υποδομών.

Η επιχειρησιακή αξία του Predator Hawk ER είναι τεράστια. Με τέτοιο βεληνεκές, το ελληνικό Πυροβολικό αποκτά ικανότητα πλήγματος βαθιά μέσα στην τουρκική ενδοχώρα, σε αποστάσεις που μέχρι σήμερα καλύπτονταν μόνο από αεροπορικά μέσα. Οι εκτοξευτές μπορούν να αναπτυχθούν στον Έβρο ή στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και να δημιουργήσουν ένα πλέγμα πυρός που να καλύπτει μεγάλο μέρος των μικρασιατικών παραλίων. Η δυνατότητα αυτή μετατρέπει το Πυροβολικό σε στρατηγικό όπλο αποτροπής.

Επιχειρησιακή ευελιξία και ταχύτητα αντίδρασης

Το PULS προσφέρει εντυπωσιακή ταχύτητα επιχειρησιακής δράσης. Από τη στιγμή που ο εκτοξευτής λαμβάνει συντεταγμένες στόχου, μπορεί να εκτελέσει βολή μέσα σε 60 δευτερόλεπτα. Ο ενσωματωμένος υπολογιστής υπολογίζει αυτόματα τα στοιχεία βολής και τις διορθώσεις, ενώ το σύστημα καθοδήγησης GPS/INS εξασφαλίζει ακρίβεια με απόκλιση λίγων μέτρων. Μετά την εκτόξευση, ο εκτοξευτής μπορεί να αλλάξει θέση σε λιγότερο από 90 δευτερόλεπτα, αποφεύγοντας εντοπισμό και αντεπίθεση.

Η ευελιξία αυτή σε συνδυασμό με το μεγάλο βεληνεκές προσφέρει πλεονέκτημα επιβίωσης. Οι εκτοξευτές μπορούν να επιχειρούν από ασφαλείς θέσεις, διατηρώντας πλήρη κάλυψη του πεδίου. Ενσωματώνονται εύκολα σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον, συνδέονται με τα ραντάρ και τα συστήματα διοίκησης και ελέγχου του Στρατού Ξηράς, και συνεργάζονται με UAV για αναγνώριση και διόρθωση πυρών.

Ελληνική βιομηχανική συμμετοχή

Η Elbit έχει προτείνει σημαντική συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στο πρόγραμμα, σε ποσοστό έως 30%. Η συνεργασία περιλαμβάνει την κατασκευή επιμέρους εξαρτημάτων, την εκπαίδευση τεχνικού προσωπικού και τη συντήρηση των εκτοξευτών στην Ελλάδα. Επίσης προβλέπεται μεταφορά τεχνογνωσίας για μελλοντική τοπική παραγωγή συγκεκριμένων τμημάτων των πυραύλων και των ηλεκτρονικών υποσυστημάτων.

Η Elbit επισημαίνει ότι η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες χώρες που θα αποκτήσουν τους πλέον εξελιγμένους πυραύλους της σειράς, με πλήρη αποδέσμευση όλων των δυνατοτήτων. Η εταιρεία δηλώνει έτοιμη να επενδύσει στην Ελλάδα, αξιοποιώντας το πρότυπο που ήδη έχει εφαρμόσει στη Ρουμανία, όπου δημιούργησε εργοστάσιο συμπαραγωγής πυρομαχικών και εκτοξευτών.

Κόστος, χρόνος και υλοποίηση

Το πακέτο για 36 εκτοξευτές PULS με πλήρη φόρτο πυρομαχικών, εκπαίδευση, συντήρηση και δεκαετή υποστήριξη εκτιμάται στα 690 εκατομμύρια ευρώ. Σε σχέση με το μέγεθος και τις δυνατότητες του συστήματος, το κόστος θεωρείται απολύτως ανταγωνιστικό. Οι χρόνοι παράδοσης είναι επίσης κρίσιμο πλεονέκτημα. Η Elbit δεσμεύεται ότι μπορεί να παραδώσει τους πρώτους εκτοξευτές μέσα σε 24 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης, με πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα.

Αντίθετα, οι αμερικανικές προτάσεις για HIMARS ή εκσυγχρονισμένα M270 συνοδεύονται από χρονοδιάγραμμα που ξεπερνά τη δεκαετία για πλήρη παράδοση και πιστοποίηση. Σε περίοδο που οι απειλές αυξάνονται και το γεωπολιτικό περιβάλλον απαιτεί άμεση ενίσχυση, ο χρόνος παράδοσης είναι καθοριστικός παράγοντας.

Το επιχειρησιακό αποτύπωμα

Με την ένταξη των PULS, ο Στρατός Ξηράς θα διαθέτει για πρώτη φορά ένα πολυεπίπεδο σύστημα πυρός:

1. Τακτική υποστήριξη μάχης με Accular και EXTRA.

2. Μέσο βάθος πλήγματος με EXTRA MR και Predator Hawk.

3. Στρατηγική εμβέλεια με Predator Hawk ER.

Οι μονάδες του Πυροβολικού θα μπορούν να καλύπτουν ολόκληρο το θέατρο επιχειρήσεων, από τον Έβρο έως τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Ο συνδυασμός PULS με τα υφιστάμενα MLRS και RM-70 δημιουργεί μια ολοκληρωμένη δομή πυρών. Το Πυροβολικό παύει να είναι μόνο όπλο υποστήριξης και μετατρέπεται σε στρατηγικό μέσο αποτροπής.

Η ανάπτυξη εκτοξευτών σε κρίσιμα σημεία, όπως στον Έβρο, στα Δωδεκάνησα και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, θα επιτρέπει την κάλυψη μεγάλου μέρους της τουρκικής επικράτειας. Έτσι δημιουργείται ένα δίκτυο πυρός ικανό να προκαλέσει καταστροφικά πλήγματα σε περίπτωση επιθετικής ενέργειας. Το μήνυμα που εκπέμπεται είναι σαφές: οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής τετελεσμένων θα έχει άμεσο και βαρύ κόστος.

Η στρατηγική διάσταση και η αποτροπή

Η απόκτηση των PULS δεν αποτελεί απλώς τεχνική αναβάθμιση. Είναι κομβική αλλαγή στη φιλοσοφία του ελληνικού δόγματος. Η Ελλάδα αποκτά όπλο που επιτρέπει στο Πυροβολικό να λειτουργεί ως στρατηγικός βραχίονας αποτροπής. Η δυνατότητα πλήγματος σε βάθος και με ακρίβεια δίνει τη δυνατότητα προληπτικής ή ανταποδοτικής ενέργειας σε περίπτωση απειλής. Παράλληλα, ενισχύει την επιχειρησιακή αυτονομία της χώρας, μειώνοντας την αποκλειστική εξάρτηση από την αεροπορική ισχύ.

Η Τουρκία διαθέτει ήδη τους βαλλιστικούς πυραύλους Bora και TRG-300 Kaplan, με εμβέλεια έως 280 χιλιόμετρα. Τα PULS με Predator Hawk ER ξεπερνούν αυτή την εμβέλεια και δίνουν στην Ελλάδα το πλεονέκτημα του μεγαλύτερου βεληνεκούς και της μεγαλύτερης ακρίβειας. Σε συνδυασμό με τις δυνατότητες των Rafale, των F-16 Viper και στο μέλλον των F-35, δημιουργείται ένα ολοκληρωμένο δίκτυο κρούσης με ικανότητα επιβολής σε ολόκληρο το επιχειρησιακό θέατρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι προοπτικές και τα επόμενα βήματα

Το στρατιωτικό επιτελείο έχει ολοκληρώσει την επιχειρησιακή αξιολόγηση και έχει εισηγηθεί θετικά. Η τελική απόφαση πλέον είναι πολιτική. Η βελτίωση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή αφαιρεί το βασικό εμπόδιο που είχε καθυστερήσει το πρόγραμμα. Το κλίμα στις σχέσεις Αθήνας – Τελ Αβίβ είναι εξαιρετικό και οι συνομιλίες βρίσκονται στο τελικό στάδιο προετοιμασίας.

Παράλληλα, οι Αμερικανοί συνεχίζουν να προωθούν την πρότασή τους, προσφέροντας αναβαθμισμένα M270 και νέους HIMARS, σε συνδυασμό με πυρομαχικά GMLRS και GMLRS-ER. Η προσθήκη 15 HIMARS στην ίδια τιμή των 650 εκατ. ευρώ ενισχύει το πακέτο, αλλά οι περιορισμοί στο βεληνεκές των πυραύλων  παραμένουν. Η ελληνική πλευρά εξετάζει σοβαρά την πιθανότητα να αντιμετωπίσει την αμερικανική πρόταση ως συμπληρωματική στο πρόγραμμα των PULS, ώστε να αξιοποιήσει το υπάρχον απόθεμα πυρομαχικών MLRS και να εξασφαλίσει πλήρη κάλυψη σε όλες τις αποστάσεις.

Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν σύντομα, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία υπογραφής της συμφωνίας εντός του 2026 και να επιτευχθεί επιχειρησιακή ετοιμότητα έως το 2028.

Το Πυροβολικό του μέλλοντος

Η ένταξη των PULS με Predator Hawk ER μετατρέπει το ελληνικό Πυροβολικό σε όπλο στρατηγικού χαρακτήρα. Οι δυνατότητες ακριβείας, η ταχύτητα αντίδρασης και η ευελιξία του συστήματος συνδυάζονται με τη δικτυοκεντρική λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στο μέλλον, τα PULS θα μπορούν να συνδεθούν σε κοινό δίκτυο διοίκησης με τα UAV, τα ραντάρ επιτήρησης και τα συστήματα ανίχνευσης στόχων, προσφέροντας πλήρη εικόνα του πεδίου και άμεση ανταπόκριση.

Η ενίσχυση αυτή αλλάζει τον επιχειρησιακό σχεδιασμό. Ο αντίπαλος δεν θα μπορεί πλέον να στηρίζεται στην ασφάλεια του βάθους του. Κάθε στρατιωτική υποδομή, βάση ή κόμβος ανεφοδιασμού θα βρίσκεται εντός εμβέλειας. Με αυτό τον τρόπο, η Ελλάδα ενισχύει όχι μόνο την αποτρεπτική της ικανότητα αλλά και την πολιτική της επιρροή στην περιοχή.

Το Πυροβολικό, που για δεκαετίες λειτουργούσε συμπληρωματικά, αποκτά ρόλο πρωταγωνιστικό. Από την εποχή των MLRS και των RM-70, περνά στη νέα εποχή των PULS και των Predator Hawk. Ένα σύστημα ικανό να λειτουργεί με ακρίβεια, ταχύτητα και ευελιξία, εξασφαλίζοντας πλήγματα σε βάθος και επιβίωση σε περιβάλλον υψηλής απειλής.

The post Ανοίγει ο δρόμος για την απόκτηση των PULS – Ο «300άρης» Predator Hawk που αλλάζει το Πυροβολικό appeared first on OnAlert.

Οι πρώτες πτήσεις των μη επανδρωμένων αεροχημάτων V-BAT σε Ρόδο και Λέσβο επιβεβαίωσαν τις υψηλές προσδοκίες του Στρατιωτικού Επιτελείου.

Το OnAlert.gr φέρνει στο φως στιγμιότυπα από τις πρώτες δοκιμές των V-BAT. Η εικόνα που φτάνει από τις δοκιμές χαρακτηρίζεται ως εξαιρετικά θετική και ανώτερη των προσδοκιών, με αποτέλεσμα το ΓΕΕΘΑ να προσανατολίζεται σε απόφαση για προμήθεια επιπλέον συστημάτων.

Στόχος είναι η επέκταση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων όχι μόνο στον Στρατό Ξηράς, αλλά και στο Πολεμικό Ναυτικό, ώστε τα νέα UAV να μπορούν να επιχειρούν τόσο  από χερσαίες περιοχές όσο και  από πλοία επιφανείας, όπως φρεγάτες, κανονιοφόρους αλλά και από τα περιπολικά Island, τα οποία ήδη έχουν αναπτυχθεί στο ανατολικό Αιγαίο.

Η θετική αξιολόγηση των πρώτων πτήσεων και τα συμπεράσματα για τις δυνατότητες των V-BAT αποτέλεσε την αφετηρία για έναν νέο σχεδιασμό ενσωμάτωσης των V-BAT στο διακλαδικό δίκτυο επιτήρησης και στοχοποίησης, στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής του ΓΕΕΘΑ για εκτεταμένη χρήση μη επανδρωμένων μέσων τόσο στην άμυνα των νησιών όσο και στον Έβρο.

Επιχειρησιακός απολογισμός των πρώτων πτήσεων

Οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν σε Ρόδο και Λέσβο, σε περιβάλλον που προσομοιάζει τις πραγματικές επιχειρησιακές συνθήκες του Ανατολικού Αιγαίου. Το αποτέλεσμα κρίθηκε απολύτως ικανοποιητικό:

Τα V-BAT πέτυχαν σταθερή εικόνα επιτήρησης σε μεγάλες αποστάσεις με ελάχιστες απώλειες σήματος. Οι δοκιμές έδειξαν ικανότητα λειτουργίας ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες, που συχνά επικρατούν στο νησιωτικό περιβάλλον.

Οι χειριστές ανέφεραν χαμηλές απαιτήσεις υποστήριξης και υψηλό επίπεδο αυτοματοποίησης. Οι δυνατότητες μετάβασης από κάθετη σε οριζόντια πτήση και αντίστροφα αποδείχθηκαν απόλυτα σταθερές.

Η Ρόδος και η Λέσβος έχουν επιλεγεί ως οι δύο βασικές βάσεις για τα πρώτα δύο συστήματα. Από τη Ρόδο καλύπτονται αποστολές επιτήρησης στα Δωδεκάνησα και την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ από τη Λέσβο παρακολουθούνται οι τομείς από τη Θράκη έως τη Σάμο και τη Χίο. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό ανάλογα συστήματα θα αναπτυχθούν με την απόκτηση επιπλέον V-BAT τόσο και στα υπόλοιπα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου όσο και στα χερσαία σύνορα της χώρας.

Η δομή των ελληνικών V-BAT

Η Ελλάδα παρέλαβε δύο συστήματα V-BAT μέσω δωρεάς του Ιδρύματος Αθανάσιου Λασκαρίδη. Κάθε σύστημα περιλαμβάνει δύο UAV, άρα συνολικά υπάρχουν τέσσερα αεροχήματα σε ενεργό υπηρεσία.

Τα V-BAT υπάγονται οργανικά στο 472 Τάγμα Επιτήρησης Πληροφορικής, ενώ οι πρώτοι χειριστές και τεχνικοί έχουν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους.

Το ΓΕΕΘΑ εξετάζει ήδη τη δημιουργία μόνιμου Κέντρου Εκπαίδευσης V-BAT, ώστε να υπάρξει συνεχής ροή στελεχών και τεχνικών υποστήριξης.

Τεχνικά χαρακτηριστικά και δυνατότητες

Το V-BAT είναι VTOL UAV (Vertical Take-Off and Landing) με ιδιαίτερη σχεδίαση «tilt-body», δηλαδή στρέφει ολόκληρο το σώμα του για να αλλάξει προφίλ πτήσης.

Κύριες επιδόσεις:

• Αυτονομία πτήσης: έως 13 ώρες
• Επιχειρησιακή εμβέλεια: 100–130 χιλιόμετρα (ανάλογα με payload και επικοινωνίες)
• Ωφέλιμο φορτίο: έως 18 κιλά
• Κινητήρας: τύπου Heavy Fuel (JP-5/JP-8)
• Μέγιστο ύψος πτήσης: περίπου 15.000 πόδια
• Ταχύτητα πλεύσης: 90–100 κόμβοι

– Συστήματα και αισθητήρες:

• Ηλεκτροοπτικοί/υπέρυθροι αισθητήρες ημέρας και νύχτας
• Σύστημα BLOS (Beyond Line of Sight) για επιχειρήσεις πέραν οπτικής επαφής
• GNSS Anti-jam και αντι-παρεμβολή σε δορυφορικά σήματα
• Σύστημα επικοινωνιών για διακλαδική διασύνδεση
• Δυνατότητα μεταφοράς payloads ηλεκτρονικού πολέμου ή laser designator

Η απουσία ανάγκης για διάδρομο απογείωσης/προσγείωσης και η δυνατότητα χρήσης μικρής επίπεδης επιφάνειας, καθιστούν το V-BAT εξαιρετικά ευέλικτο για νησιωτικό περιβάλλον και για χρήση από πλοία επιφανείας.

Χρήση από πλοία – Το επόμενο βήμα

Το ΓΕΕΘΑ, σε συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό, προχωρά στην αξιολόγηση του V-BAT για επιχειρήσεις από καταστρώματα πλοίων.

Η δυνατότητα κάθετης απογείωσης και προσγείωσης χωρίς catapult ή recovery system επιτρέπει την επιχειρησιακή αξιοποίηση ακόμη και σε πλοία μικρής μετατόπισης.

Συγκεκριμένα, τα V-BAT μπορούν να επιχειρούν από:

• Φρεγάτες ΜΕΚΟ 200HN και S
• Κανονιοφόρους
• Περιπολικά Island

Η επιχειρησιακή αξία αυτής της δυνατότητας είναι καθοριστική. Με την ανάπτυξη ενός UAV V-BAT σε κάθε πλοίο, το Πολεμικό Ναυτικό αποκτά αυτόνομη εναέρια εικόνα ISR (Intelligence, Surveillance, Reconnaissance) χωρίς να χρειάζεται εξωτερική υποστήριξη.

Σε αποστολές επιτήρησης, ναυτικών αποκλεισμών ή συνοδείας νηοπομπών, ένα V-BAT μπορεί να παραμένει στον αέρα πάνω από 10 ώρες, μεταδίδοντας ζωντανά δεδομένα στο Κέντρο Επιχειρήσεων και στα συνεργαζόμενα πλοία.

Διακλαδική διασύνδεση και δίκτυο C4ISR

Η σχεδίαση του V-BAT εξυπηρετεί απόλυτα τη φιλοσοφία δικτυοκεντρικού πολέμου (Network-Centric Warfare) που προωθεί το ΓΕΕΘΑ. Με την ενσωμάτωση στο δίκτυο C4ISR, τα V-BAT μπορούν να διαμοιράζουν δεδομένα σε:

• πλοία επιφανείας,
• μαχητικά αεροσκάφη (συμπεριλαμβανομένων των F-35),
• σταθμούς αεράμυνας,
• και χερσαίες δυνάμεις.

Η διαλειτουργικότητα αυτή προσφέρει πλήρη τακτική επίγνωση (situational awareness) σε πραγματικό χρόνο. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη πραγματοποιήσει συνδυασμένες επιχειρήσεις V-BAT με F-35, αξιοποιώντας τη δυνατότητα άμεσης ανταλλαγής δεδομένων στόχου μέσω Link-16.

Η ίδια δυνατότητα αποτελεί πλέον στόχο για τα ελληνικά Επιτελεία, που σχεδιάζουν ένα ενιαίο δίκτυο αισθητήρων και πλατφορμών, στο οποίο θα συμμετέχουν Heron, Patroller, Camcopter S-100, τα νέα V-BAT και στο μέλλον ελληνικά UAV εγχώριας ανάπτυξης.

Το ΓΕΕΘΑ δρομολογεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για εκτεταμένη χρήση των V-BAT στην άμυνα των νησιών και της ηπειρωτικής μεθορίου.

Το δόγμα αυτό προβλέπει ταχεία μετάβαση από επιτήρηση σε στοχοποίηση, με UAV όπως το V-BAT να λειτουργούν ως «αισθητήρες» που εντοπίζουν, καταγράφουν και μεταδίδουν συντεταγμένες σε πραγματικό χρόνο προς τα συστήματα πυρός ή τα loitering όπλα.

Στο νησιωτικό περιβάλλον του Αιγαίου, όπου οι αποστάσεις είναι μικρές αλλά τα πεδία δράσης εκτεταμένα, το V-BAT προσφέρει:

• Άμεση ανάπτυξη από μικρές βάσεις.
• Επιτήρηση σε πραγματικό χρόνο θαλάσσιων διαύλων και ακτών.
• Στοχοποίηση με laser designator για βολές πυροβολικού ή loitering drones.
• Ανθεκτικότητα σε GPS παρεμβολές και λειτουργία σε «ηλεκτρονικά επιβαρυμένο» περιβάλλον.

Στον Έβρο, το V-BAT μπορεί να καλύψει επιχειρησιακά κενά μεταξύ παρατηρητηρίων, να παρέχει αναγνώριση κινήσεων και να κατευθύνει πυρά ακριβείας. Το χαμηλό κόστος λειτουργίας του επιτρέπει συνεχή επιτήρηση ακόμη και σε περίοδο ειρήνης.

Το πλεονέκτημα του V-BAT είναι η φορητότητα και ευκολία ανάπτυξης. Μπορεί να συμπληρώσει τα μεγαλύτερα UAV όπως το Heron, προσφέροντας ευελιξία και ταχύτητα απόκρισης.

Επιχειρησιακά συμπεράσματα από τις δοκιμές

Η εμπειρία των πρώτων δοκιμών κατέδειξε ότι το V-BAT είναι πλήρως κατάλληλο για το ελληνικό νησιωτικό περιβάλλον.

Τα σημαντικότερα σημεία από τα επιχειρησιακά reports είναι:

1. Ελάχιστος χρόνος ανάπτυξης: Από συσκευασία σε πλήρη πτητική ετοιμότητα μέσα σε 20 λεπτά.

2. Υψηλή σταθερότητα hover: Διατηρεί θέση ακόμη και με ριπές ανέμου άνω των 35 κόμβων.

3. Αυτονομία: >12 ωρών με σταθερή μετάδοση δεδομένων.

4. Απλή συντήρηση: Οι χειριστές μπορούν να κάνουν βασικές επισκευές χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό.

5. Δυνατότητα συνεχούς αναμετάδοσης δεδομένων σε πολλαπλούς σταθμούς.

Τα στοιχεία αυτά ήταν αρκετά για να οδηγήσουν το ΓΕΕΘΑ στην απόφαση επέκτασης του στόλου των V-BAT. Η θετική εικόνα ανοίγει το δρόμο για πλήρη επιχειρησιακή ενσωμάτωση για να ακολουθήσουν οι επόμενες ενέργειες:

1. Αύξηση αριθμού συστημάτων ώστε να επιτευχθεί 24ωρη επιτήρηση σε κρίσιμους τομείς.

2. Δημιουργία δικτύου τεχνικής υποστήριξης

3. Ενσωμάτωση στα ελληνικά C2 συστήματα.

4. Κοινές ασκήσεις με Πολεμική Αεροπορία, Πολεμικό Ναυτικό και Μονάδες Ειδικού Πολέμου για διακλαδική αξιοποίηση.

5. Ενσωμάτωση με συστήματα loitering munitions στο πλαίσιο του νέου σχεδιασμού του ΓΕΕΘΑ.

Τα V-BAT ως πολλαπλασιαστής ισχύος

Η ανάπτυξη των V-BAT σημαίνει πρακτικά ότι η Ελλάδα αποκτά διαρκή επιτήρηση χαμηλού κόστους πάνω από κρίσιμες περιοχές.

Κάθε ώρα πτήσης UAV κοστίζει πολλαπλάσια λιγότερο από μια ώρα μαχητικού, ενώ παρέχει συνεχή εικόνα σε πραγματικό χρόνο. Η αξιοποίηση από πλοία επιτρέπει στα πληρώματα να έχουν αυτοτελή τακτική επίγνωση, ενώ ο συνδυασμός με αισθητήρες επιφανείας και sonar δημιουργεί πλήρες επιχειρησιακό πλέγμα επιτήρησης.

Τα V-BAT μπορούν να υποστηρίξουν:

• Ανίχνευση στόχων επιφανείας.
• Παρακολούθηση παράκτιων μετακινήσεων.
• Καθοδήγηση πυρών πυροβολικού ή κατευθυνόμενων όπλων.
• Αξιολόγηση ζημιών (Battle Damage Assessment).

Στρατηγική σημασία και αποτροπή

Η συνεχής επιτήρηση των θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων αυξάνει την πιθανότητα έγκαιρης προειδοποίησης και μειώνει τον χρόνο αντίδρασης.

Σε μια περίοδο όπου η τουρκική πλευρά επενδύει μαζικά σε UAV και loitering συστήματα, η Ελλάδα οφείλει να απαντήσει με ποιοτικές λύσεις και δικτυοκεντρική φιλοσοφία. Η ενσωμάτωση των V-BAT, σε συνδυασμό με τη σταδιακή ανάπτυξη ελληνικών loitering drones, δημιουργεί ένα νέο επίπεδο αποτροπής.

Κάθε κίνηση και κάθε αποστολή, μπορεί να εντοπίζεται, να παρακολουθείται και να στοχοποιείται άμεσα.

Η επιτυχής ένταξη των πρώτων V-BAT και το θετικό feedback από τις δοκιμές αποτελούν πραγματική πρόοδο για τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Η απόφαση του Στρατιωτικού Επιτελείου να προχωρήσει σε προμήθεια επιπλέον συστημάτων δείχνει επιχειρησιακά επιβεβλημένη στην λογική που επιθυμεί περάσει στις Ένοπλες Δυνάμεις ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Χούπης για ποιοτική ενίσχυση και επένδυση στις σύγχρονες τεχνολογίες, με βάση τα διδάγματα στο σύγχρονο πεδίο επιχειρήσεων.

Με σωστό σχεδιασμό, τεχνική υποστήριξη και διακλαδική συνεργασία, τα V-BAT μπορούν να εξελιχθούν σε κομβικό εργαλείο επιτήρησης και στοχοποίησης στο Αιγαίο και στον Έβρο.Η δυνατότητα επιχειρήσεων από πλοία επιφανείας ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για το Πολεμικό Ναυτικό, ενώ η ενσωμάτωση σε δίκτυα C4ISR ενισχύει τη διακλαδικότητα και την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας.

The post V-BAT: Ο νέος πολλαπλασιαστής ισχύος του Αιγαίου – Το ΓΕΕΘΑ προχωρά σε ενίσχυση του στόλου για επιχειρήσεις από νησιά και πλοία appeared first on OnAlert.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) καλούνται:

α. Από 10 μέχρι 14 Νοεμβρίου 2025, οι στρατεύσιμοι των κλάσεων 2002 έως και 2027 (έτη γέννησης 1981 έως και 2006), από όλους τους Νομούς που υπέχουν υποχρέωση στράτευσης και είναι κατηγοριών πρώτης έως τέταρτης (Ι/1 έως και Ι/4), πλήρους ή μειωμένης θητείας, ανεξάρτητα αν έχουν τελειώσει ή όχι τη βασική ή ειδική εκπαίδευση και οι λόγοι της υποχρέωσής τους για κατάταξη δημιουργήθηκαν στο διάστημα από 01 Ιουλίου μέχρι 31 Αυγούστου 2025.

β. Από 03 μέχρι 05 Νοεμβρίου 2025, οι στρατεύσιμοι των κλάσεων της παραγράφου 1α της παρούσας που έτυχαν αναβολής κατάταξης για λόγους υγείας και οι λόγοι της υποχρέωσής τους για κατάταξη δημιουργήθηκαν στο διάστημα από 01 Σεπτεμβρίου μέχρι 31 Οκτωβρίου 2025.

Τι πρέπει να έχουν οπωσδήποτε μαζί τους οι καλούμενοι:

α. Το δελτίο της αστυνομικής τους ταυτότητας,

β. Το Σημείωμα Κατάταξης,

γ. Το Ατομικό Βιβλιάριο Νοσηλείας τους,

δ. Αποδεικτικό του Αριθμού Φορολογικού τους Μητρώου (ΑΦΜ),

ε. Τον Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ),

στ. Ακτινογραφία θώρακα, που θα συνοδεύεται από γνωμάτευση ακτινολόγου ή πνευμονολόγου ιατρού από οποιοδήποτε Δημόσιο ή Νομαρχιακό Νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας ή Στρατιωτικό Νοσοκομείο ή αντίστοιχης ειδικότητας, ιδιώτη ιατρού της Χώρας,

ζ. Αρνητικό αποτέλεσμα σε τεστ ταχείας ανίχνευσης (rapid test) αντιγόνου του κορωνοϊού COVID-19, το οποίο θα πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί εντός 48 ωρών, πριν από την ημέρα κατάταξής τους. Ο έλεγχος ανίχνευσης διενεργείται δωρεάν στα δημόσια νοσοκομεία, στα κέντρα υγείας, σε καθορισμένα περιφερειακά ιατρεία ή στα στρατιωτικά νοσοκομεία, με την επίδειξη του σημειώματος κατάταξης και του δελτίου αστυνομικής ταυτότητας ή άλλου επίσημου ταυτοποιητικού στοιχείου, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία,

η. Αριθμό Τραπεζικού Λογαριασμού (ΙΒΑΝ) (με φ/α της 1ης σελίδας του βιβλιαρίου λογαριασμού με πρώτο όνομα δικαιούχου τον στρατεύσιμο) και

θ. Οποιοδήποτε έγγραφο παραστατικό, από το οποίο να προκύπτει η ομάδα αίματός τους.

Οι υπόχρεοι προς κατάταξη, που πάσχουν από χρόνια νοσήματα και παρακολουθούνται για τουλάχιστον 6 μήνες, έχουν τη δυνατότητα:

α. Να εξετάζονται στα Στρατιωτικά Νοσοκομεία του Στρατού Ξηράς, με ραντεβού στα αντίστοιχα με την πάθησή τους εξωτερικά ιατρεία, για τη λήψη ιατρικής γνωμάτευσης, πριν την κατάταξή τους. Κατά την προσέλευσή τους στα εξωτερικά ιατρεία των Στρατιωτικών Νοσοκομείων να επιδεικνύουν το σημείωμα κατάταξής τους και να προσκομίζουν τον πλήρη ιατρικό φάκελο της πάθησής τους. Εν συνεχεία θα τους επιδίδεται ιατρική γνωμάτευση από το στρατιωτικό ιατρό του Στρατιωτικού Νοσοκομείου, την οποία θα προσκομίζουν στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων (ΚΕΝ), προκειμένου να εξεταστούν από τις Υγειονομικές Επιτροπές και τα Ειδικά Στρατολογικά Συμβούλια.

β. Εφόσον δεν επιθυμούν ή δεν δύνανται να εξεταστούν σε Στρατιωτικά Νοσοκομεία, να προσκομίζουν ιατρική γνωμάτευση της πάθησής τους από τους θεράποντες ιατρούς κρατικών και μόνο νοσοκομείων. Η γνωμάτευση αυτή πρέπει να αναφέρει ρητά ότι ο θεράπων ιατρός παρακολουθεί συστηματικά τον εν λόγω ασθενή για διάστημα τουλάχιστον έξι μηνών και τηρεί πλήρη ιατρικό φάκελο της πάθησής του. Στην περίπτωση αυτή οι υπόχρεοι προς κατάταξη να προσκομίζουν την ως άνω γνωμάτευση στην ιατρική υπηρεσία του Κέντρου Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων (ΚΕΝ).

Περισσότερες πληροφορίες για τα Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων (ΚΕΝ), τις ακριβείς ημερομηνίες και τις υποχρεώσεις αυτών που καλούνται για κατάταξη, παρέχονται από τις κατά τόπους Στρατολογικές Υπηρεσίες ή στο διαδικτυακό τόπο «www.stratologia.gr», μέσω του οποίου οι στρατεύσιμοι υποχρεούνται να εκτυπώσουν το Σημείωμα Κατάταξης.

Δείτε ΕΔΩ ολόκληρη την εγκύκλιο του ΥΠΕΘΑ.

The post Πρόσκληση για κατάταξη στον Στρατό Ξηράς με την ΣΤ’ ΕΣΣΟ – Τι πρέπει να γνωρίζουν οι στρατεύσιμοι appeared first on OnAlert.

Οι αποκαλύψεις των στελεχών, τα 22 χρόνια καθυστερήσεων, η καθήλωση του στόλου, οι διεθνείς ανατροπές και η μάχη της Αεροπορίας Στρατού να «αναστήσει» το πανίσχυρο αλλά αδικημένο ελικόπτερο τύπου NH90 των  Ενόπλων Δυνάμεων.

Marignane. Στο νότο της Γαλλίας, λίγα λεπτά από τη Μασσαλία, οι εγκαταστάσεις της Airbus Helicopters απλώνονται σαν μικρή πόλη. Γραμμές συναρμολόγησης, hangars, κέντρα υποστήριξης, θάλαμοι εκπαίδευσης και αίθουσες ενημερώσεων συνθέτουν το οικοσύστημα που «γεννά» ελικόπτερα για δεκάδες Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και για πολιτική χρήση σε περισσότερες από 80 χώρες παγκοσμίως.

Εκεί βρέθηκε το OnAlert.gr και είχε την ευκαιρία να ξεναγηθεί στις εγκαταστάσεις της κολοσσιαίας εταιρείας και τη δυνατότητα να ενημερωθεί από πρώτο χέρι για το πολύπαθο πρόγραμμα των ελληνικών NH90 και την προσπάθεια αναγέννησης των  ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού.

Τα στελέχη του προγράμματος NH90 της Airbus μίλησαν με ευθύτητα και εξέφρασαν την διάθεση για αλλαγή σελίδας. Παρουσίασαν την εικόνα του προγράμματος ,αναγνώρισαν καθυστερήσεις, παρουσίασαν διορθωτικές κινήσεις και κυρίως, περιέγραψαν το σχέδιο «επαναφοράς» του ελληνικού στόλου των NH90 σε υψηλές διαθεσιμότητες.

Για πρώτη φορά άνοιξαν τα χαρτιά τους για την σύμβαση εν συνεχείας υποστήριξης (FOS) που ετοιμάζεται, την τοπική συνεργασία με ελληνική εταιρεία συντήρησης και τον στόχο διαθεσιμότητας που θέτουν για τα επόμενο διάστημα. Με στόχο να περάσουμε από την εποχή των «κανιβαλισμένων» ελικοπτέρων στη μάχη αναγέννησης ενός προγράμματος το οποίο παρά τα «τραύματα», παραμένει σημαντικό για την αεροκίνηση του Στρατού Ξηράς.

Από την απόλυτη καθήλωση στην αναγέννηση μέσω FOS

Για 22 χρόνια το πρόγραμμα των NH90 έγινε συνώνυμο καθυστερήσεων, ακινησίας ακόμα και μηδενικής διαθεσιμότητας φτάνοντας στην πλήρη καθήλωση του συνόλου των ελικοπτέρων. Και εκεί ξεκίνησε ο κανιβαλισμός.

Ο όρος «κανιβαλισμός» δεν ήταν υπερβολή. Προκειμένου να κρατηθούν λίγα ελικόπτερα σε πτήσιμη κατάσταση και διαθέσιμα, τα Στελέχη της Αεροπορίας Στρατού αναγκάστηκαν να αφαιρούν ανταλλακτικά και εξαρτήματα, ακόμα και κινητήρες ή μεγάλα συστήματα όπως κιβώτια μετάδοσης  από άλλα ελικόπτερα που «καταδικάστηκαν» να παραμείνουν σε ακινησία στο έδαφος.

Όμως η πραγματική ρίζα δεν ήταν η πλατφόρμα παρά τις αγκυλώσεις αλλά η απουσία ενεργής σύμβασης υποστήριξης σύμφωνα με τους κατασκευαστές. Η αναγέννηση, όπως επισημαίνει η Airbus Helicopters περνά υποχρεωτικά από την υπογραφή της Follow-On Support (FOS).

Καθώς χωρίς ροή ανταλλακτικών, εργοστασιακή υποστήριξη, τεχνική βοήθεια και διαδικασίες MRO, κάθε ελικόπτερο ,όσο προηγμένο κι αν είναι «αργοπεθαίνει» στο έδαφος. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του OnAlert.gr, η σύμβαση FOS έχει ήδη περάσει και εγκριθεί από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και βρίσκεται στο Ελεγκτικό Συνέδριο για την τελική θεσμική έγκριση. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι η υπογραφή αναμένεται  τις επόμενες ημέρες, με ισχύ από τις αρχές Νοεμβρίου.

Υλοποίηση της FOS – Συνεργασία Airbus Helicopters με ελληνική εταιρεία.

Αποκαλυπτικά ήταν όσα τόνισε ο Axel Aloccio, Head of NH-90 Programme απαντώντας σε ερωτήσεις του OnAlert.gr για το πρόγραμμα των NH90:

«Σε ό,τι αφορά τη δουλειά που κάνουμε με τον Στρατό Ξηράς, την Αεροπορία Στρατού και τη ΓΔΑΕΕ  το πρώτο πράγμα είναι να υπογράψουμε μια πραγματική σύμβαση υποστήριξης για την Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει παραλάβει 19 ελικόπτερα από τα 20, με το τελευταίο να παραδίδεται εντός ημερών.

Όμως, παρά τα όσα έχουν γίνει για χρόνια, δεν υπάρχει ακόμη σύμβαση υποστήριξης. Ο Στρατός δεν διαθέτει επαρκή μέσα για να υποστηρίξει σωστά τον στόλο του. Το γνωρίζουν. Το βιώνουν. Η FOS θα επιτρέψει αγορά ανταλλακτικών, επισκευών, τεχνική βοήθεια, συντηρήσεις και επιθεωρήσεις.

Αυτό είναι το πρώτο βήμα που κάνουμε. Όταν παραδώσουμε και το τελευταίο ελληνικό ελικόπτερο, θα υπάρχουν 11 ελικόπτερα σε κατάσταση πτητικής ικανότητας. Από αυτά τα 11, είμαστε πολύ σίγουροι ότι, με τη σύμβαση υποστήριξης, μπορούμε να επιτύχουμε 7 διαθέσιμα κατά μέσο όρο. Αυτό θα βελτιώσει πραγματικά την κατάσταση».

Tα κανιβαλισμένα ελικόπτερα και η επόμενη μέρα

Ερώτημα αποτελεί τι μπορεί να γίνει με τα ελικόπτερα από τα οποία έχουν αφαιρεθεί ανταλλακτικά και εξαρτήματα. Μπορούν να επανέλθουν σταδιακά και αυτά σε πτήσιμη κατάσταση έπειτα από τις απαραίτητες εργασίες και την υποστήριξη με ανταλλακτικά και νέα συστήματα;  Ο Axel Aloccio επισημαίνει:

«Πρέπει πραγματικά να εξετάσουμε κάθε περίπτωση ελικοπτέρου ξεχωριστά. Γιατί καθεμία είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Δεν υπάρχει οριστική συζήτηση με τον  Ελληνικό Στρατό  σχετικά με αυτά τα ελικόπτερα που έχουν κανιβαλιστεί. Ναι, υπάρχουν συζητήσεις, γιατί ενδιαφέρονται για την ανακατασκευή αυτών των ελικοπτέρων.

Υπάρχουν συζητήσεις, αλλά δεν είναι ακόμη πολύ προχωρημένες και δεν έχουμε πραγματοποιήσει ακόμη μια εκτεταμένη επιθεώρηση των εννέα ελικοπτέρων. Δεν θέλουμε  να ρισκάρουμε να πούμε κάτι που ίσως να μην είναι απολύτως ακριβές».

Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες του OnAlert.gr, το Στρατιωτικό Επιτελείο εκτιμά ότι αρκετά  από τα ελικόπτερα αυτά, με ένα σχετικά λογικό κόστος, μπορούν να επανέλθουν σε πτήσιμη κατάσταση και εκεί θα εστιαστεί η προσπάθεια το επόμενο διάστημα. Στόχος είναι να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και αυξηθούν ακόμα περισσότερο οι διαθεσιμότητες.

Υποστήριξη και συνεργασία με ελληνική εταιρεία

Ο Axel Aloccio εκτός από την άμεση ανάγκη υπογραφής και ενεργοποίηση της FOS αποκαλύπτει ότι η Airbus έχει ήδη συμφωνήσει με ελληνική εταιρεία προκειμένου να αναλάβει την συντήρηση και υποστήριξη των ελικοπτέρων στα Μέγαρα. Έτσι, η Αεροπορία Στρατού θα κρατά τη «γραμμική» συντήρηση και ο «βαρύς» κύκλος θα περνά σε επαγγελματική MRO ικανότητα εντός χώρας, αποδεσμεύοντας πολύτιμες εργατοώρες. Ο ίδιος είπε χαρακτηριστικά:

«Και επειδή αντιλαμβάνομαι ότι η Ελλάδα δεν έχει την ίδια βιομηχανική κλίμακα με τη Γαλλία ή τη Γερμανία, θέλουμε να δημιουργήσουμε μια συνεργασία με μια ελληνική εταιρεία. Δεν μπορούμε ακόμη να ανακοινώσουμε το όνομά της, γιατί η συνεργασία δεν έχει ολοκληρωθεί νομικά.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλές συζητήσεις με αυτόν τον ελληνικό φορέα εδώ και πάνω από έναν χρόνο. Η ιδέα είναι να βασιστούμε σε αυτόν τον τοπικό συνεργάτη στον τομέα της συντήρησης, ώστε να αναλάβει τη συντήρηση των ελικοπτέρων.

Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα από την πρώτη σύμβαση για να δημιουργήσουμε ικανότητα τοπικής συντήρησης στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στα Μέγαρα, ώστε να υποστηρίζεται ο Στρατός. Φυσικά, ο Στρατός θα συνεχίσει να πραγματοποιεί την καθημερινή συντήρηση των ελικοπτέρων του, αλλά για τις βαριές εργασίες συντήρησης, θα μπορεί να βασίζεται σε μια τοπική εταιρεία που θα είναι εκεί για να τον υποστηρίξει σε πιο πολύπλοκες εργασίες.

Έτσι, ο Στρατός θα μπορεί να επικεντρωθεί πραγματικά στη λειτουργία των ελικοπτέρων και στη λεγόμενη “γραμμική συντήρηση”, ενώ η τοπική εταιρεία θα αναλαμβάνει τις μεγαλύτερες εργασίες συντήρησης, οι οποίες απαιτούν πολλές εργατοώρες, κάτι που ο Στρατός δεν διαθέτει πάντοτε.

Η συντήρηση δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι η παροχή εφοδιαστικής υποστήριξης προς τον Ελληνικό Στρατό, κατά τη γνώμη μου. Ωστόσο, εδώ δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους Έλληνες. Ο Ελληνικός Στρατός διαθέτει το δικό του σύστημα εφοδιασμού, και γνωρίζω ότι μερικές φορές είναι πολύ γραφειοκρατικό να προμηθεύονται εξαρτήματα και να τα εκκαθαρίζουν.

Αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να εργαστεί η Αεροπορία Στρατού και εμείς δεν μπορούμε να παρέμβουμε ή να ενεργήσουμε μέσα στο ελληνικό σύστημα. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι να πιέσουμε για την υπογραφή της σύμβασης υποστήριξης και να στήσουμε αυτή τη συνεργασία με την τοπική εταιρεία».

Το ελληνικό πρόγραμμα – Δύο δεκαετίες καθυστερήσεων και απογοητεύσεων

Το πρόγραμμα των NH90 στην Ελλάδα ξεκίνησε με πολλές υποσχέσεις. Το 2003, υπογράφηκε η σύμβαση για την προμήθεια 20 ελικοπτέρων NH90 TTH (Tactical Transport Helicopter) με option για 14 επιπλέον η οποία ουδέποτε υλοποιήθηκε. Το πρόγραμμα χαρακτηρίστηκε τότε «άλμα γενιάς» για την Αεροπορία Στρατού. Η αξία του άγγιξε τα 657 εκατομμύρια ευρώ, με προβλεπόμενη ολοκλήρωση παραδόσεων το 2009. Όμως, όπως συμβαίνει συχνά στα ελληνικά εξοπλιστικά, η πραγματικότητα εξελίχθηκε διαφορετικά.

Η πρώτη παράδοση έγινε το 2011, οκτώ χρόνια μετά την υπογραφή. Ακολούθησαν χρόνια με το πρόγραμμα να «παγώνει» έπειτα από πολιτική απόφαση αλλά και με τροποποιήσεις συμβάσεων, προβλήματα πιστοποίησης και, πάνω απ’ όλα, απουσία σταθερής υποστήριξης. Τα πιο σύγχρονα ελικόπτερα της κατηγορίας τους στην Ευρώπη, έμειναν καθηλωμένα στα Μέγαρα.

Κάποια από αυτά δεν έχουν απογειωθεί ποτέ. Μέρος του στόλου τους μετατράπηκε σε αποθήκη ανταλλακτικών. Με τις παραδόσεις να ολοκληρώνονται το 2025 ακριβώς 22 χρόνια έπειτα από την υπογραφή της σύμβασης. Και με τις διαθεσιμότητες να βρίσκονται σταθερά σε απογοητευτικά επίπεδα.

Το διεθνές πλαίσιο – Προβλήματα και προσπάθεια ανάταξης

Το NH90 είναι ένα ελικόπτερο κοινής ανάπτυξης Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας και Ολλανδίας, μέσω της κοινοπραξίας NHIndustries. Από την αρχή, το πρόγραμμα είχε ως φιλοδοξία να δημιουργήσει ένα ενιαίο ευρωπαϊκό ελικόπτερο για στρατούς και ναυτικά, ικανό να αντικαταστήσει μια ολόκληρη γενιά παλαιών τύπων. Η φιλοδοξία, όμως, έφερε και δυσκολίες.

Οι χρήστες ζήτησαν διαφορετικές εκδόσεις, προσαρμογές, και ειδικές διαμορφώσεις, που επιβάρυναν την παραγωγή και καθυστέρησαν τις παραδόσεις. Τα πρώτα χρόνια χαρακτηρίστηκαν από τεχνικά προβλήματα, αστοχίες στα λογισμικά, στα συστήματα επικοινωνίας, ακόμη και σε απλά υποσυστήματα όπως οι μηχανισμοί θυρών και τα συστήματα λίπανσης. Αυτά σταδιακά διορθώθηκαν, όμως η φήμη είχε ήδη πληγεί. Ορισμένες χώρες δεν άντεξαν.

Η Νορβηγία αποφάσισε το 2022 να τερματίσει τη συνεργασία, επιστρέφοντας τα 14 ελικόπτερα στη NHIndustries. Το Βέλγιο ανακοίνωσε ότι θα αποσύρει τα τέσσερα NH90 TTH έως το 2025, επικαλούμενο υψηλό κόστος και χαμηλή διαθεσιμότητα. Και η Αυστραλία, το 2023, έγραψε τον επίλογο στο δικό της πρόγραμμα, αποσύροντας 47 MRH-90 Taipan – την τοπική εκδοχή του NH90 – και αντικαθιστώντας τα με 40 UH-60M Black Hawk. Το Υπουργείο Άμυνας της Αυστραλίας δήλωσε τότε ότι το ελικόπτερο «δεν ανταποκρίνεται στις επιχειρησιακές απαιτήσεις» και ότι το κόστος υποστήριξης είναι «μη βιώσιμο».

Η «δεξαμενή» ανταλλακτικών των αυστραλιανών MRH-90

Η απόφαση της Αυστραλίας να αποσύρει τα MRH-90, όσο κι αν φάνηκε πλήγμα για το πρόγραμμα φαίνεται ότι αποδεικνύεται «δώρο» για τους υπόλοιπους χρήστες. Τα 47 ελικόπτερα μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη και αποσυναρμολογούνται συστηματικά σε εξειδικευμένες εγκαταστάσεις της NHIndustries. Από αυτά, προέκυψε μια τεράστια δεξαμενή 4.000 επιμέρους μερών και εξαρτημάτων, πιστοποιημένων εκ νέου, που ήδη χρησιμοποιούνται για να τροφοδοτήσουν στόλους μεταξύ των οποίων  της Γαλλίας, της Γερμανίας και σύντομα της Ελλάδας.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η ελληνική FOS θα ξεκινήσει με επαρκή αποθέματα ανταλλακτικών που βρίσκονται ήδη στην Ευρώπη. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, ο στόλος θα μπορεί να υποστηρίζεται χωρίς καθυστερήσεις που ξεπερνούσαν τα δύο χρόνια για απλά εξαρτήματα. Η “δεξαμενή” αυτή δίνει στην Ελλάδα ένα πραγματικό επιχειρησιακό πλεονέκτημα. Μειώνει το κόστος, εξασφαλίζει διαθεσιμότητα και επιτρέπει την ομαλή εκπαίδευση τεχνικών και πληρωμάτων.

Το NH90 ξανακερδίζει έδαφος

Παρά τις αποχωρήσεις κάποιων χωρών, το πρόγραμμα NH90 όχι μόνο δεν κατέρρευσε, αλλά φαίνεται να  δείχνει σημάδια δυναμικής ανάκαμψης. Σήμερα, περισσότερα από 530 ελικόπτερα NH90 υπηρετούν σε 14 χώρες, έχοντας συμπληρώσει πάνω από 400.000 ώρες πτήσης.

Η Airbus ανακοίνωσε ότι το 2024 σημειώθηκε αύξηση 30 % στις παραδόσεις ανταλλακτικών σε σχέση με το 2023, γεγονός που αποδεικνύει ότι η γραμμή υποστήριξης λειτουργεί πλέον με καλύτερους ρυθμούς και προς όφελος των πελατών. Χαρακτηριστικά η Airbus Helicopters ανακοίνωσε μια σειρά από δραστηριότητες που δείχνουν ότι το πρόγραμμα ανεβάζει ρυθμούς.

– Αυστραλία – Νέα Ζηλανδία: NH-90 πραγματοποίησε πτήση-ρεκόρ 660 ναυτικών μιλίων από το Townsville έως το Auckland, αποδεικνύοντας τις μεγάλες δυνατότητες εμβέλειας και αντοχής.

– Γερμανία: 18  NH-90 συμμετείχαν ταυτόχρονα στη μαζική άσκηση “Griffin Lightning”, τη μεγαλύτερη συνδυασμένη ανάπτυξη ελικοπτέρων του τύπου μέχρι σήμερα.

– Ισπανία: τα ισπανικά NH-90 καθοριστικό ρόλο στις επιχειρήσεις διάσωσης στη Βαλένθια, είχαν μεταφέροντας πάνω από 530 πολίτες σε πληγείσες περιοχές.

– Γαλλία: ο στρατός της Γαλλίας έχει αναβαθμίσει πλήρως τον στόλο του με νέα λογισμικά και avionics, πετυχαίνοντας διαθεσιμότητα άνω του 70 %.

Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι, με σταθερή υποστήριξη και συνεργασία βιομηχανίας–στρατού, το NH90 μπορεί να αποδώσει πλήρως. Η Ελλάδα επιχειρεί τώρα να ενταχθεί σε αυτή την κατηγορία και  από παράδειγμα προβλήματος να γίνει παράδειγμα επιτυχούς επαναφοράς.

Τα ελληνικά NH90 στον ρόλο αιχμής – ΜΑΕΕ και Ειδικές Δυνάμεις

Η Αεροπορία Στρατού έχει ήδη εντάξει τέσσερα NH90 στη Μονάδα Αεροπορικών Ειδικών Επιχειρήσεων (ΜΑΕΕ), η οποία αποτελεί την εναέρια αιχμή του δόρατος της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ). Η μονάδα σχεδιάζει, εκτελεί και υποστηρίζει αποστολές fast-roping, ειδικών επιχειρήσεων, αεροδιακομιδών μάχης και μεταφοράς ομάδων Ειδικού Πολέμου σε όλο το εύρος του ελλαδικού χώρου.

Τα NH90, με μέγιστη ταχύτητα 300 χιλιομέτρων ανά ώρα, εμβέλεια 1.000 χιλιομέτρων και δυνατότητα μεταφοράς 20 κομάντος ή 12 φορείων, είναι σήμερα το πιο σύγχρονο ελικόπτερο μεταφοράς της χώρας. Διαθέτουν ψηφιακό glass cockpit, σύστημα fly-by-wire, αυτοματοποιημένο έλεγχο πτήσης τεσσάρων αξόνων καθώς και  προηγμένα FLIR και NVG.

Συνδυάζοντας NH-90, CH-47D Chinook και τα επερχόμενα UH-60M Black Hawk, η ΜΑΕΕ μετατρέπεται σε δύναμη ταχείας αντίδρασης ικανή να καλύψει αποστολές από τον Έβρο έως το Καστελόριζο. Ο συνδυασμός διαφορετικών τύπων επιτρέπει ευελιξία: τα Chinook για βαριές μεταφορές, τα Black Hawk για ειδικές αποστολές χαμηλού προφίλ και τα NH90 ως ενδιάμεση λύση υψηλής τεχνολογίας.

Το τεχνικό προφίλ του NH-90 – ένα προηγμένο “εργαλείο μάχης”

Το NH90 δεν είναι απλώς ένα μεταφορικό ελικόπτερο. Είναι προϊόν της ευρωπαϊκής τεχνολογικής συνεργασίας, σχεδιασμένο για να προσφέρει στρατηγική αεροκίνηση και επιβίωση σε πεδίο μάχης υψηλής απειλής.

Κατασκευάζεται σε δύο βασικές εκδόσεις:

– TTH (Tactical Transport Helicopter) – για στρατιωτικές αποστολές μεταφοράς, αναπλήρωσης, MEDEVAC και Ειδικών Επιχειρήσεων.

– NFH (NATO Frigate Helicopter) – για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, επιτήρηση και αποστολές ναυτικής συνεργασίας.

Η Ελλάδα διαθέτει την έκδοση TTH, με πλήρη στρατιωτική διαμόρφωση.

Βασικά χαρακτηριστικά

• Μήκος: 16,1 μ.
• Ύψος: 5,2 μ.
• Μέγιστο βάρος απογείωσης: 10,6 τόνοι.
• Κινητήρες: 2 × Rolls-Royce/Turbomeca RTM322-01/9 (2.227 shp έκαστος).
• Ταχύτητα πλεύσης: 260 χιλιόμετρα / ώρα.
• Μέγιστη ταχύτητα: 300 χιλιόμετρα / ώρα.
• Εμβέλεια: 800–1.000 χιλιόμετρα.
• Οροφή πτήσης: 6.000 μ.
• Αυτονομία: 4 ώρες με πλήρες φορτίο

Το cockpit είναι πλήρως ψηφιακό, με πέντε οθόνες πολλαπλών λειτουργιών, HUD, και σύστημα fly-by-wire που εξασφαλίζει απόλυτη σταθερότητα και ακρίβεια.

Οι διεθνείς τάσεις – Το NH90 ανανεώνεται

Το πρόγραμμα NH-90 εξελίσσεται. Η Airbus  Ηelicopters έχει ήδη δρομολογήσει σειρά βελτιώσεων:

• Νέα avionics και mission computer,
• Σύστημα Link-22 για διασύνδεση με μαχητικά και πλοία,
• Ενισχυμένη αυτοπροστασία,
• Νέες έλικες μειωμένου θορύβου,
• Αναβάθμιση κινητήρων RTM322E.

Η Γαλλία και η Γερμανία έχουν υπογράψει κοινό πρόγραμμα αναβάθμισης των NH-90 TTH για το 2030, ενώ η Ιταλία προωθεί νέα ναυτική έκδοση για το Ναυτικό της. Για την Ελλάδα, η συμμετοχή σε αυτή τη διεθνή “οικογένεια” σημαίνει πρόσβαση σε κοινές βελτιώσεις και εκπαίδευση, μειώνοντας μακροπρόθεσμα το κόστος συντήρησης. Η Airbus έχει ήδη εκφράσει πρόθεση να εντάξει την Ελλάδα σε μελλοντικά “pooling programs” ανταλλακτικών, μαζί με Ισπανία και Πορτογαλία.

Η επόμενη μέρα

22 χρόνια μετά την υπογραφή της αρχικής σύμβασης, τα ελληνικά NH-90 βρίσκονται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Το πρόγραμμα που άλλοτε θεωρήθηκε καταστροφή μπορεί τώρα να τεθεί σε τροχιά αναγέννησης. Η παράδοση του 20ου ελικοπτέρου κλείνει έναν κύκλο απογοήτευσης.

Η ενεργοποίηση της FOS ανοίγει τον δρόμο  της επαναφοράς στην επιχειρησιακή δράση. Η Airbus Helicopters δηλώνει πρόθεση  να στηρίξει την Ελλάδα. Η Αεροπορία Στρατού, από την πλευρά της, δείχνει αποφασισμένη να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία.

Οι μηχανικοί που επί χρόνια προσπάθησαν να κρατήσουν τα ελικόπτερα «ζωντανά» με ελάχιστα μέσα, είναι οι πρώτοι που περιμένουν να τα δουν να απογειώνονται μαζικά. Αυτό είναι και το στοίχημα της επόμενης μέρας. Η Ελλάδα άλλωστε επένδυσε πάνω από 650 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει αυτά τα ελικόπτερα.

The post Φάκελος NH90: Από τα «κανιβαλισμένα» ελικόπτερα στη μάχη αναγέννησης – Το OnAlert στο Marignane appeared first on OnAlert.

Με την απόκτηση των κατευθυνόμενων βλημάτων Spike NLOS, o ελληνικός στρατός εισέρχεται σε μια νέα εποχή στο πεδίο της ακριβείας και της αποτροπής.

Τα πρώτα από τα κατευθυνόμενα ισραηλινά πυραυλικά συστήματα Spike NLOS, που θεωρούνται από τα πιο εξελιγμένα όπλα ακριβείας μεγάλης εμβέλειας στον κόσμο, βρίσκονται ήδη στη χώρα μας και η παραλαβή του συνόλου των 17 συστημάτων από τον ελληνικό στρατό βρίσκεται πλέον στην τελική ευθεία.

Εντός των επόμενων μηνών – και πιθανότατα έως το τέλος του έτους – αναμένεται η πλήρης παράδοση των συστημάτων, καθώς η ειρηνευτική συνθήκη στη Γάζα επιτρέπει πλέον την απρόσκοπτη ολοκλήρωση του προγράμματος.

Είναι ήδη γνωστό ότι η πρώτη δημόσια εμφάνιση των φονικών αυτών όπλων θα γίνει στη στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, όπου δύο πλήρεις μονάδες πυρός θα παρελάσουν για πρώτη φορά μπροστά στο κοινό, μαζί με τα υπόλοιπα αυτοκινούμενα συστήματα του Στρατού Ξηράς.

Μια παρουσία που μόνο τυχαία δεν είναι, καθώς  αποσκοπεί στο να στείλει σαφές μήνυμα ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν πλέον ένα από τα πιο προηγμένα κατευθυνόμενα όπλα στην περιοχή.

Η συμφωνία και το κόστος

Η σχετική σύμβαση, ύψους 270 εκ. ευρώ, προβλέπει  ότι ο Στρατός εντάσσει σε υπηρεσία 17 μονάδες πυρός SPIKE NLOS NMT (Non-Line-Of-Sight Multiple Target), μαζί με τα αντίστοιχα οχήματα, τα βλήματα και τον εξοπλισμό υποστήριξης.

Η σύμβαση προβλέπει, επιπλέον, παραχώρηση τεχνογνωσίας, εκπαίδευση προσωπικού και υποστήριξη σε κύκλο ζωής, ώστε το σύστημα να διατηρεί υψηλή διαθεσιμότητα και να μπορεί να ενσωματωθεί στα συστήματα C4I των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ήδη, η εκπαίδευση στα νέα συστήματα έχει αρχίσει και αναμένεται να κορυφωθεί το επόμενο διάστημα με την παραλαβή του συνόλου τους

Η πορεία παραλαβής και μεταφοράς

Οι πρώτες μονάδες πυρός έχουν ήδη φτάσει στη χώρα μας διά θαλάσσης και όχι με μεταφορικά αεροσκάφη, όπως αρχικά είχε αναφερθεί. Παράλληλα, η κατάπαυση του πυρός στη Γάζα ανοίγει το δρόμο για την ολοκλήρωση της παράδοσης.

Τα Spike NLOS θα αποτελέσουν οργανικό στοιχείο των Λόχων Αντιαρματικών του Στρατού Ξηράς, με έμφαση στις περιοχές του Έβρου και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Η γεωγραφική διασπορά δεν είναι τυχαία, καθώς ο Έβρος αποτελεί το παραδοσιακό σημείο πρώτης γραμμής για επιχειρήσεις μηχανοκίνητων δυνάμεων, ενώ τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι εκτεθειμένα σε πιθανές αποβατικές επιχειρήσεις.

Η δυνατότητα του Spike NLOS να πλήττει στόχους πέρα από την οπτική γραμμή (Non Line of Sight), καθιστά το οπλικό σύστημα ιδανικό για το νησιωτικό περιβάλλον, όπου το ανάγλυφο και οι αποστάσεις παίζουν κρίσιμο ρόλο.

«Κλειδί» για τη στοχοποίηση το drone Orbiter

Κάθε μονάδα πυρός θα διαθέτει τρεις εκτοξευτές, ένα όχημα διοίκησης–ελέγχου και ένα drone Orbiter 3, το οποίο λειτουργεί ως «μάτι» του συστήματος. Με εμβέλεια έως 150 χιλιόμετρα, το Orbiter 3 θα μπορεί να εντοπίζει, να καταδεικνύει και να μεταδίδει συντεταγμένες στόχων σε πραγματικό χρόνο.Το Spike NLOS είναι το ισχυρότερο μέλος της οικογένειας SPIKE της Rafael.

Πρόκειται για πύραυλο πολλαπλών ρόλων, ικανό να πλήξει στόχους σε απόσταση έως και 32 χιλιομέτρων, με καθοδήγηση μέσω ηλεκτρο-οπτικής κάμερας και οπτικής ίνας, προσφέροντας πλήρη έλεγχο του βλήματος από τον χειριστή μέχρι τη στιγμή της πρόσκρουσης.

Η δυνατότητα αλλαγής στόχου ακόμα και μετά την εκτόξευση, καθώς και η καθοδήγηση σε «κρυμμένους» στόχους πίσω από φυσικά εμπόδια, τον καθιστούν μοναδικό όπλο για το ελληνικό περιβάλλον επιχειρήσεων. Οι Spike NLOS μπορούν να πλήξουν:

• άρματα μάχης και τεθωρακισμένα,
• οχυρωματικές θέσεις,
• αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων,
• σταθμούς διοίκησης,
• εγκαταστάσεις και φυλάκια,
• ελικόπτερα  και σκάφη επιφανείας.

Σε επιχειρήσεις νησιωτικής άμυνας, μπορούν να λειτουργήσουν ως αντι-αποβατικό όπλο, πλήττοντας αποβατικά μέσα σε μεγάλες αποστάσεις από τις ακτές, πριν ακόμα πλησιάσουν στις παραλίες.

Οπλισμός, επιχειρησιακή τακτική και C4I

Κάθε εκτοξευτής φέρει τέσσερα βλήματα έτοιμα προς εκτόξευση και διαθέτει αποθήκη με έξι επιπλέον. Τα συστήματα είναι πλήρως ενταγμένα σε δίκτυο C4I (Command, Control, Communications, Computers & Intelligence), επιτρέποντας άμεση διασύνδεση με κέντρα διοίκησης, ραντάρ και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.

Η πληροφορία μεταφέρεται σε πραγματικό χρόνο από το Orbiter που εντοπίζει τον στόχο, στο κέντρο διοίκησης που εγκρίνει την εμπλοκή, και στον εκτοξευτή που εκτελεί το πλήγμα με ακρίβεια μέτρων. Η αρχή αυτή ενσαρκώνει το δόγμα δικτυοκεντρικού πολέμου, όπως προκύπτει από τα σύγχρονα πεδία επιχειρήσεων.

Η δυνατότητα πλήγματος στόχων σε απόσταση 30+ χιλιομέτρων, η ακρίβεια μέτρων και η δικτυακή συνδεσιμότητα μετατρέπουν μικρές μονάδες σε φορείς στρατηγικής ισχύος. Ένας λόχος αντιαρματικών εξοπλισμένος με Spike NLOS μπορεί να «κλειδώσει» μια ολόκληρη περιοχή, καταστρέφοντας κρίσιμους στόχους πριν καν εμφανιστούν στο οπτικό πεδίο.

Στο Αιγαίο, το όπλο αλλάζει πλήρως τα δεδομένα των αποβατικών επιχειρήσεων. Ένα αποβατικό σκάφος εντοπιζόμενο από Orbiter μπορεί να πληγεί από την ακτή χωρίς προειδοποίηση, πολύ πριν φτάσει στην ακτογραμμή. Στον Έβρο, το ίδιο σύστημα μπορεί να εξουδετερώσει άρματα και τεθωρακισμένα σε μεγάλες αποστάσεις, χωρίς τα ελληνικά πληρώματα να εκτεθούν.

Η φιλοσοφία του Spike NLOS δεν είναι να απαντήσει στην επίθεση, αλλά να την προλάβει. Ο εντοπισμός και η στοχοποίηση σε πραγματικό χρόνο επιτρέπουν προληπτική αποτροπή. Ο αντίπαλος γνωρίζει ότι κάθε του κίνηση ενδέχεται να εντοπιστεί και να πληγεί προτού ολοκληρωθεί. Τα Spike NLOS εντάσσονται έτσι στον πυρήνα του νέου αποτρεπτικού δόγματος των Ενόπλων Δυνάμεων, που στηρίζεται στη διακλαδικότητα, την ακρίβεια και την ψηφιακή διασύνδεση.

Μαζί με τα νέα Rafale, τα F-16 Viper και τα εκσυγχρονισμένα πλοία, δημιουργούν ένα πλέγμα αλληλοϋποστηριζόμενων αισθητήρων και φορέων πυρός.

The post Spike NLOS: Ολοκληρώνεται η παραλαβή των φονικών κατευθυνόμενων βλημάτων – Πρώτη εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη την 28η Οκτωβρίου appeared first on OnAlert.

Το OnAlert.gr βρέθηκε στο Ισραήλ και στις εγκαταστάσεις της Elbit Systems και είχε τη δυνατότητα να ενημερωθεί για την πρόταση της ισραηλινής εταιρείας που αφορά τη μετατροπή των ελληνικών M-113 σε σύγχρονα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ).

Η εικόνα που παρουσιάστηκε δείχνει ότι η συγκεκριμένη πρόταση έρχεται ως αποτέλεσμα των επαφών με το Στρατιωτικό Επιτελείο το οποίο έθεσε το πλαίσιο και  τις επιχειρησιακές ανάγκες που θα κληθούν να καλύψουν τα εκσυγχρονισμένα M-113 αν το πρόγραμμα προχωρήσει με βάση συγκεκριμένη «οροφή» κόστους.

Στόχος της εταιρείας φαίνεται ότι είναι να παρουσιάσει όχι ένα απλό «πακέτο αναβάθμισης», αλλά για μια ολοκληρωμένη προσπάθεια να μετασχηματίσει ένα κλασικό APC σε μάχιμη, δικτυοκεντρική πλατφόρμα με σημαντική ισχύ πυρός, σύγχρονα ηλεκτρονικά και δυνατότητα εγχώριας συμμετοχής.

Το OnAlert.gr ενημερώθηκε αναλυτικά για την πρόταση των Ισραηλινών και κατέγραψε το πρότυπο M-113 σε συγκεκριμένη διαμόρφωση το οποίο προτείνεται για τον Στρατό Ξηράς.

Η ουσία της πρότασης και τα τεχνικά δεδομένα.

Από τις εγκαταστάσεις της Elbit, η πρόταση όπως παρουσιάστηκε από κορυφαία Στελέχη της εταιρείας περιγράφεται με αριθμούς και συγκεκριμένες επιλογές:

• Μετατροπή / νέα διαμόρφωση: Προβλέπεται ουσιαστική ανακατασκευή των M-113 ώστε να αποκτήσουν νέα αρχιτεκτονική και λειτουργικότητα. Πρόκειται ουσιαστικά ένα νέο τεθωρακισμένο πάνω στο υπάρχον πλαίσιο.

• Βάρος: Η ανώτατη διαμόρφωση φτάνει έως και τους 20 τόνους με μια μέση πρόταση να αφορά ΤΟΜΑ βάρους περίπου 16 τόνων ώστε να επιτυγχάνεται ισορροπία μεταξύ προστασίας και κινητικότητας.

• Κινητήρας: Νέος κινητήρας με ισχύ 350–380 ίππους για να καλύψει τις απαιτήσεις κινητικότητας του αυξημένου βάρους.

• Θωράκιση: Επιλογές θωράκισης Level 2 και Level 3 με δυνατότητα αύξησης με χρήση επιπρόσθετων στοιχείων τα οποία όμως αυξάνουν σημαντικά το βάρος.

• Χωρητικότητα: 9 επιβαίνοντες στους οποίους περιλαμβάνονται οδηγός, αρχηγός και  σκοπευτής-χειριστής του οπλισμού.

• Πυργίσκος: Ελαφρύς modular πύργος βάρους 1,2 τόνου, βασισμένος στην πλατφόρμα 2MK30UT της Elbit με σχεδιασμό που επιτρέπει εύκολη προσαρμογή οπλισμού και συστημάτων.

• Οπλισμός: Κύριο πυροβόλο 30 χιλιοστών, ομοαξονικό πολυβόλο 7,62 χιλιοστών coaxial με δυνατότητα ενσωμάτωσης εκτοξευτή ATGM και εγκατάστασης Spike NLOS που δίνει επιπλέον δυνατότητα πληγμάτων  μεγάλης εμβέλειας. Αναφέρονται δύο τύποι πυρομαχικών ως βασική επιλογή.

• Αισθητήρες και ηλεκτρονικά συστήματα: Πλήρες FCS (Advanced Fire Control System), συστήματα οπτικών/θερμικών καμερών για αρχηγό και σκοπευτή, αυτόματοι trackers, EDSS (σταθεροποίηση και ηλεκτρικά drives) και πλήρης BMS (Battle Management System).

• AI: Ενσωμάτωση τεχνητής νοημοσύνης για βελτίωση έρευνας και στοχοποίησης, ταχύτερης επιλογής  στόχου και  βελτιστοποίησης kill-chain.

• Συνεργασία με εγχώρια βιομηχανία: 60% συμμετοχή ελληνικής βιομηχανίας στο πρόγραμμα παραγωγής/παραμετροποίησης με στόχο την πρόθεση για σημαντική εγχώρια βιομηχανική ενσωμάτωση.

• Κόστος: Εκτιμώμενο κόστος περίπου 2 εκατ. ευρώ ανά ΤΟΜΑ σε μέση διαμόρφωση. Κόστος απόλυτα ανταγωνιστικό σύμφωνα με τους κατασκευαστές σε σχέση με την αγορά νέων IFV.

• Δυνατότητες προστασίας: Ενσωματωμένα συστήματα προειδοποίησης (Laser Warning Systems), δυνατότητες εκτόξευσης καπνογόνων, αντιμέτρων και επιλογή για περαιτέρω παθητική ενίσχυση θωράκισης χωρίς να «θυσιάζεται» ο πυργίσκος ή ο χώρος πλήρωσης.

Τι αλλάζει για τα M-113

Τα M-113 υπηρετούν ως στιβαρά, αξιόπιστα APC επί δεκαετίες. Η πρόταση τα μετατρέπει  σύμφωνα με τον κατασκευαστή σε οχήματα που μπορούν με ασφάλεια να πάρουν ρόλο ΤΟΜΑ/IFV. Να μεταφέρουν δηλαδή δυνάμεις και να υποστηρίξουν άμεσα επιχειρήσεις πίσω από τα άρματα μάχης με πυροβόλο 30 χιλιοστών, δυνατότητα εκτόξευσης ATGM για στοχοποίηση αρμάτων και οχυρωμένων θέσεων, ενώ ταυτόχρονα γίνονται κόμβοι δικτυοκεντρικών πληροφοριών μέσω BMS και AI.

Έτσι στη δομή των μικρών τμημάτων ένα M-113 πλέον δεν θα είναι απλώς «φορέας προσωπικού» αλλά και πλατφόρμα εντοπισμού και καταστροφής στόχων με σημαντική συμμετοχή στο πεδίο επιχειρήσεων τόσο στα νησιά του Αιγαίου όσο και στη Θράκη.

Η κρίσιμη διάσταση του βάρους και της κινητικότητας

Η πρόταση προτείνει διαμορφώσεις από 16 έως 20 τόνους. Το όριο των 16 τόνων χαρακτηρίζεται από την Elbit ως επιθυμητό ώστε να επιφέρει την ζητούμενη ισορροπία ανάμεσα σε προστασία και κινητικότητα.

Η διαφορά είναι κρίσιμη καθώς κάθε επιπλέον τόνος καθορίζει επιχειρησιακές δυνατότητες και δίνει πλεονεκτήματα μεν στην προστασία αλλά μειονεκτήματα στην ταχύτητα και ευελιξία.

Ο νέος κινητήρας 350–380 hp επιχειρεί να καλύψει το επιπλέον βάρος καθώς το ΓΕΣ δίνει μεγάλη σημασία στην ισχύ και την θέτει μαζί με τον οπλισμό ως βασικό προαπαιτούμενο.

Επιχειρησιακά οφέλη – Το ενδιαφέρον του Στρατού Ξηράς

1. Άμεση αύξηση ισχύος πυρός: Ο 30άρης πύργος και η δυνατότητα Spike NLOS δίνουν στο κάθε όχημα δυνατότητα να πλήξει θωρακισμένους στόχους από απόσταση με ακρίβεια και καταστροφικά αποτελέσματα.

2. Δικτυοκεντρικότητα: BMS και AI μεταφράζονται σε καλύτερη διαχείριση στόχων, ταχύτερη συνεργασία με ISR drones και αεροπορικά μέσα.

3. Εγχώρια βιομηχανική συμβολή: Η συμμετοχή στο 60% εξασφαλίζει εισροή τεχνογνωσίας, θέσεις εργασίας και τοπική υποστήριξη.

4. Οικονομία: Το κόστος ανά όχημα (~2 εκατ. €) εμφανίζεται ως πιο οικονομικό σε σχέση με αγορά νέων IFV, ειδικά αν συνυπολογιστεί η υπάρχουσα βάση M-113 και τα logistics που ήδη υπάρχουν.

5. Ταχεία υλοποίηση: Αναβάθμιση επιτρέπει γρηγορότερη ανάπτυξη μονάδων μάχης σε σχέση με αγορά και εισαγωγή νέων πλατφορμών από το μηδέν.

Η παρουσίασε που έγινε στο OnAlert.gr στις εγκαταστάσεις της Elbit επιβεβαιώνει ότι η πρόταση υπάρχει, είναι ώριμη και έχει σοβαρά τεχνικά επιχειρήματα. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, αποτελεί ρεαλιστική λύση προκειμένου να αναβαθμιστούν γρήγορα υπάρχουσες πλατφόρμες και να αποκτήσουν οι ελληνικές δυνάμεις σύγχρονες ικανότητες πυρός και δικτυοκεντρικής λειτουργίας και μάλιστα με πολύ μεγάλη συμμετοχή της εγχώριας βιομηχανίας.

Το δίλημμα πάντως παραμένει και αφορά την αγορά νέων ΤΟΜΑ ή μετατροπή των υπαρχόντων M-113 σε Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης; Η πρόταση της Elbit καθώς και άλλες ανάλογες προτάσεις δίνουν στις Ένοπλες Δυνάμεις την επιλογή να αποκτήσουν με σχετικά χαμηλότερο κόστος σύγχρονες δυνατότητες, με παράλληλη ενίσχυση εγχώριας βιομηχανίας. Το ζήτημα σε κάθε περίπτωση παραμένει ανοιχτό με το Στρατιωτικό Επιτελείο να εξετάζει όλες τις προτάσεις.

The post Εκσυγχρονισμός M-113: Η νέα πρόταση της Elbit για μετατροπή τους σε ΤΟΜΑ – Αποστολή του OnAlert στο Ισραήλ appeared first on OnAlert.

Η εκπαίδευση περιέλαβε θέματα τακτικής χρησιμοποίησης του Ουλαμού Μέσων Αρμάτων (ΟΥΜΑ), στον εξομοιωτή χαμηλής εξομοίωσης «Steel Beasts Pro».

Δείτε σχετικές φωτογραφίες:

Πηγή: ΓΕΣ

The post ΓΕΣ: Συνεκπαίδευση στελεχών Ελλάδας – Κύπρου – Αρμενίας στο πλαίσιο Κοινού Σχεδίου Δράσης [pics] appeared first on OnAlert.

Στην τελετή παράδοσης – παραλαβής, που πραγματοποιήθηκε στο Στρατόπεδο «ΣΑΚΕΤΑ Β΄» στον Καρέα, έδωσε το παρόν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δημήτριος Χούπης, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγο Γεώργιο Κωστίδη.

Όπως γράψαμε και στο OnAlert.gr, νωρίτερα σήμερα ο Αντιστράτηγος Βακεντής παρέδωσε τα καθήκοντά του στη διοίκηση της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης Υποστήριξης Στρατού (ΑΣΔΥΣ) «ΘΗΣΕΑΣ», στον Υποστράτηγο Αντώνιο Θεοδοσιάδη.

Με τη σειρά του, ο Αντιστράτηγος Εμμανουήλ Θεοδώρου, που παρέδωσε σήμερα τα καθήκοντά του στην ΑΣΔΕΝ, σύμφωνα με πληροφορίες του OnAlert, θα αναλάβει καθήκοντα ως νέος αρχηγός Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς στην Κύπρο.

Διαβάστε επίσης: Το «προφίλ» του νέου Διοικητή της ΑΣΔΕΝ Αντιστράτηγου Δημήτριου Βακεντή

Δείτε φωτογραφίες από την τελετή παράδοσης – παραλαβής:

Φωτογραφίες ΓΕΣ

The post ΑΣΔΕΝ: Ο Αντιστράτηγος Θεοδώρου παρέδωσε τα καθήκοντα διοικητή στον Αντιστράτηγο Βακεντή [pics] appeared first on OnAlert.