Αντίθετα με τα RT-33A που απετέλεσαν μεσοπρόθεσμη λύση ανάγκης, το RF-84F σχεδιάσθηκε αποκλειστικά για τον ρόλο της τακτικής αναγνώρισης, παρέχοντας δυνατότητες που αξιοποιήθηκαν κατάλληλα και σε άκρως απόρρητες πτήσεις για την αποτύπωση στόχων στις γειτονικές χώρες του Ανατολικού Μπλοκ. Στο κλιματιζόμενο ρύγχος του το αεροσκάφος διέθετε μια λοξή μετωπική Κ-22Α με φακούς 6, 12, ή 24 ιντσών, η οποία «έβλεπε» με κλίση 12-15 μοιρών. Η κάμερα μπορούσε να αντικατασταθεί από την Κ-36 των 36 ιντσών, αν κάτι τέτοιο υπαγόρευε η αποστολή που θα εκτελείτο.
Ο σταθμός της πρόσθιας κατακόρυφης μπορούσε να φιλοξενήσει μια ποικιλία φωτομηχανών όπως την Κ-17C των 6 και 12 ιντσών, την Τ-11 των 6 ιντσών, την Κ-22Α με 12άρη φακό ή την Κ-37, με ίδιο φακό. Τις θέσεις των πλευρικών λοξών καταλάμβαναν οι oblique Κ-17C των 6΄΄ ενώ πιο πίσω βρισκόταν η θέση της υψηλής αριστερής λοξής κάμερας. Από τον σταθμό αυτόν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι Κ-22Α με «κώνους» 12 και 24 ιντσών, φωτογραφίζοντας στόχους με κλίση 15-40 και 25-40 μοιρών, αναλόγως πάντοτε των απαιτήσεων της αποστολής.
Η κατακόρυφη κάμερα καταλάμβανε την τελευταία θέση στο διαμέρισμα των φωτομηχανών του αεροπλάνου. Οι κάμερες που χρησιμοποιούντο κατά περίπτωση ήταν η Κ-22Α των 12 ιντσών και η Κ-38 των 24΄΄ η οποία με διαστάσεις αρνητικών 9΄΄x 18΄΄ έδινε ακόμη πιο ευανάγνωστες αεροφωτογραφίες κάνοντας την δουλειά των φωτοερμηνευτών πιο εύκολη. Πάνω από την περιοχή του στόχου ο χειριστής επέλεγε την κατάλληλη κάμερα ενεργοποιώντας το αντίστοιχο control box της κονσόλας στον πίνακα οργάνων και τα «καρέ» στο αεροφωτογραφικό φιλμ άρχιζαν να τρέχουν…
Στις 6 Αυγούστου, ο Μοίραρχος της 348 ΜΤΑ, Σμηναγός (Ι) Αλέξ. Παπανικολάου, απογειώνεται με το α/φος «728» για την πρώτη εκπαιδευτική πτήση με τον νέο τύπο. Στην Λάρισα, η παρουσία των Thunderflash δεν άργησε να γίνει γνωστή: στις 13 Σεπτεμβρίου 1956, η χαρακτηριστική βροντή που ακούσθηκε ανατολικά του αεροδρομίου καθώς το «28728» του Υπσγού (Ι) Απόστολου Αντωνιάδη έσπαγε σε ρηχή βύθιση το φράγμα του ήχου, φρόντισε γι’ αυτό!
Σε κάθε κρίση που γνώρισε η χώρα, τα αναγνωριστικά ήταν τα πρώτα που πετούσαν και τα τελευταία που επέστρεφαν. Ειδικά στην κρίση του 1974, τα RF-84F «πολέμησαν» τον δικό τους πόλεμο, φέρνοντας πίσω πολύτιμες φωτογραφίες. Οι δε φωτογραφίες των Thunderflash, λόγω των μεγάλων διαστάσεων του φιλμ που χρησιμοποιούσαν, ήταν οι αγαπημένες των φωτοερμηνευτών της Αεροπορίας, των ανθρώπων που σκυμμένοι από πάνω τους προσπαθούσαν να αποκρυπτογραφήσουν τα μυστικά που έκρυβαν τα «καρέ» του φιλμ.
Καθ’ όλη την διάρκεια της μακρόχρονης υπηρεσίας τους στην Π.Α, τα RF-84F τράβηξαν πολλές… ενδιαφέρουσες φωτογραφίες των «απέναντι» –αν και σε ορισμένες από αυτές οι γείτονες δεν χαμογελούν και πολύ! Μέχρι να «κατεβάσουν» το κατασκοπευτικό U-2 του Πάουερς οι Σοβιετικοί την Πρωτομαγιά του 1960 εκτοξεύοντας εναντίον του ένα φοβερό μπαράζ πυραύλων SA-2, τα αναγνωριστικά του ΝΑΤΟ έπρεπε να «κρυφοκοιτάξουν» πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα για να μάθουν τα μυστικά του. Στο επικίνδυνο αυτό «σπορ» του Ψυχρού Πολέμου επεδόθησαν και οι πιλότοι της 348 ΜΤΑ, πετώντας «σκιώδεις» αποστολές πέραν των ελληνικών συνόρων. Αυτό, είναι το μόνο που επιτρέπεται να μάθετε! Όλα τα άλλα είναι Άκρως Απόρρητα.
Η εποχή των Thunderflash θα ολοκληρώσει τον κύκλο της στις 29 Μαρτίου 1991 με την τελετή απόσυρσης του τύπου -μια συναισθηματική φορτισμένη ημέρα για όσους το πέταξαν και το αγάπησαν αλλά και για τους τεχνικούς που φρόντιζαν καθημερινά για την διαθεσιμότητα των αεροπλάνων. Τα τελευταία τρία πτήσιμα RF-84F απογειώνονται από τον «08» της Λάρισας για να τραβήξουν της τελευταίες αεροφωτογραφίες της καριέρας τους, με τον Αντισμήναρχο (Ι) Απόστολο Μανουσάκη, Σμηναγό (Ι) Αθανάσιο Καλογιάννη και Αντισμήναρχο (Ι) Στέφανο Ξιφαρά στο κόκπιτ των αεροσκαφών «683», «470» και «728» αντίστοιχα.
Σαν να ήθελε να παρατείνει την στιγμή, τελευταίος –απρόθυμα, είναι η αλήθεια– θα προσγειωθεί ο Ασμχος (Ι) Ξιφαράς με το «28728», το ίδιο αεροπλάνο που πραγματοποίησε την πρώτη πτήση από την Λάρισα 35 χρόνια νωρίτερα… «Τα RF-84F δεν κουράστηκαν, απλώς ξεπεράστηκαν» λέει χαρακτηριστικά ο Απτχος (Ι) ε.α Ξιφαράς, ο χειριστής με τις περισσότερες ώρες στον τύπο. Ακόμη και σήμερα, όταν οι πιλότοι των RF-84F μιλούν για το αγαπημένο τους αεροπλάνο, διακρίνεις μια νοσταλγία στην φωνή. Γιατί το Thunderflash ήταν ένα πραγματικό αεροπλάνο, όπως τα έφτιαχναν τότε.
Πετάξτε μια τυπική αποστολή με τους χειριστές των RF-84F στο βίντεο που ακολουθεί!
Αεροπορική Βάση Λάρισας, 29 Μαρτίου 1991: Η ημέρα που το χαρακτηριστικό βουητό των RF-84F ακούσθηκε για τελευταία φορά