Οι κανονισμοί στον στρατό είναι αυστηροί. Και πρέπει ασφαλώς να τηρούνται. Οι διοικητές των μονάδων αιαθάνονται υπεύθυνοι για την τήρησή τους ,όπως και για το προσωπικό τους. Ότι κακό συμβεί εντός της μονάδας που διοικούν θα τους “συνοδεύει” στην υπόλοιπη καριέρα τους. Όλα αυτά είναι σωστά,κατανοητά και δεκτά. Υπάρχει όμως κι ένα όριο που κάποιες φορές ξεπερνιέται.
Η καταγγελία που μας ήρθε από το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων αποδεικνύει ότι κάποιες φορές η τήρηση του “γράμματος του νόμου” και του κανονισμού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα απ΄ αυτά που υποτίθεται λύνει.
Η καταγγελία όπως μας μεταφέρθηκε:
“Όλα ξεκίνησαν προχθες όταν νεοσύλλεκτος στρατιώτης παρουσιάστηκε στο ΚΕΤΘ. Ο στρατιώτης καθώς παρουσιάστηκε πέρασε από την υγειονομική επιτροπή του ΣΤΕΠ, οι οποίοι αποφάσισαν την έκδοση παραπεμπτικού για το 401. Ο στρατιώτης αφού εξετάστηκε από την επιτροπή κρίθηκε ως υπόχρεος 6μηνης αναβολής λόγω βάρους. Ο στρατιώτης δεν ενημερώθηκε για τα αποτελέσματα της επιτροπής εξέτασης.
Προχθες στις 18.00 ανθυπολοχαγός υπηρεσίας παρέδωσε στο νέο στρατιώτη χαρτί που λίγο-πολύ τον έδιωχνε από το στρατόπεδο καθώς υπήρχε αναβολή στράτευσης. Ο στρατιώτης παρέδωσε εξοπλισμό και πέρασε τις πύλες εξόδου στις 18.30.
Ο διοικητής παρά τις παρακλήσεις του στρατιώτη να παραμείνει έστω ένα βράδυ στο Τάγμα καθώς κατάγεται και διαμένει στον Έβρο αποφάσισε να τον διώξει.
Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά το πραγματικό προσωπείο των διοικητών συγκεκριμένων κέντρων”.
Είναι επαναλαμβάνουμε απολύτως κατανοητή η άποψη που πιθανότατα θα εκφράσουν οι αρμόδιοι, ότι δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη κάποιου που δεν θεωρείται νεοσύλλεκτος. Αλλά μήπως τέτοιες εποχές που ζούμε θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ένα νέο παιδί που ήρθε από τον Έβρο για τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, μπορεί να μην είχε που να κοιμηθεί το βράδυ; Μήπως η ευθύνη που ανέλαβαν ήταν μεγαλύτερη;
Διαβάστε ακόμη:
Οι «στιγμές» του στρατιώτη. Ένα κείμενο που ο Παναγιωτόπουλος πρέπει να μεταφράσει στον Τόμσεν
