Ξαφνικά, η “θερμή” Μέση Ανατολή έγινε… “καυτή”, με μουσουλμάνους εναντίον μουσουλμάνων. Το χειρότερο είναι ότι εν μέσω διπλωματικής ρευστότητας τα πράγματα μπορεί να πάρουν ακόμη πιο άσχημη τροπή: ο λόγος πίσω από την αιφνίδια ρήξη των σχέσεων της Σαουδικής Αραβίας με το Κατάρ είναι ότι η κυβέρνηση του Ριάντ δεν αποκλείει το ενδεχόμενο εισβολής στο γειτονικό Εμιράτο, υποστηρίζει ο καθηγητής Άλι αλ-Άχμεντ.
Σύμφωνα με τον αλ-Άχμεντ του Ινστιτούτου Θεμάτων του Κόλπου (Institute for Gulf Affairs) ενός think tank του οποίου είναι διευθυντής, η ρήξη δεν είναι παρά πρελούδιο μιας ενδεχόμενης σαουδαραβικής στρατιωτικής επέμβασης καθώς όπως υποστηρίζει, έχει “πληροφορίες που κάνουν λόγο για κινήσεις στρατευμάτων του Ριάντ στα σύνορα με το Κατάρ”. Μάλιστα προειδοποιεί ότι μια εισβολή στο μικρό και πλούσιο Κατάρ “θα μπορούσε να συμβεί πολύ νωρίτερα απ’ ότι κανείς εκτιμά”.
“Παρατηρείστε την συχνότητα των βομβαρδισμών στην Υεμένη… Η παύση ή η σημαντική μείωση του αριθμού των αεροπορικών προσβολών κατά των ανταρτών από την Σαουδαραβική Αεροπορία θα αποτελέσει ένδειξη-κλειδί” υποστηρίζει. “Αυτό θα δείξει ότι οι Σαουδάραβες συγκεντρώνουν δυνάμεις για μια αιφνίδια κίνηση κατά του Κατάρ” τονίζει ο καθηγητής αλ-Άχμεντ.
Τόσο ο πρόεδρος Τραμπ όσο και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλλερσον, ο οποίος διατηρεί στενές σχέσεις με την Σαουδαραβική βασιλική οικογένεια μετά από 15 χρόνια ως επικεφαλής της Exxon, θα μπορούσαν να παράσχουν στήριξη στο Βασίλειο. Μάλιστα ο καθηγητής ισχυρίζεται ότι μια “καλή πηγή” του είπε πως ο Αμερικανός πρόεδρος “ήδη έχει δηλώσει στον Σαουδάραβα βασιλιά πως δεν θα είχε καμμία αντίρρηση”.
Σε περίπτωση που η Σαουδική Αραβία εισέβαλε στο Κατάρ, θα ετύγχανε της υποστήριξης της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, ιδίως του Μπαχρέϊν το οποίο παρέχει εξυπηρετήσεις στον 5ο Αμερικανικό Στόλο που επιχειρεί στον Περσικό Κόλπο. “Οι Σαουδάραβες είναι έξαλλοι με το Κατάρ… Δεν θα αφήσουν ποτέ την Υεμένη να αποκτήσει ανεξαρτησία… και το Μπαχρέϊν μισεί το Κατάρ.” σημειώνει.
Το Ριάντ είναι αποφασισμένο να καταστήσει το Κατάρ κράτος-δορυφόρο, εξαρτώμενο από αυτό όπως η νυν κυβέρνηση της Υεμένης, εξηγεί στον ιστότοπο Sputniknews.com. “Οι Σαουδάραβες έχουν δύο στόχους: πρώτον, να καταστεί το Κατάρ υποτελές σε μια σχέση συγκρινόμενη με δουλοπαροικία και δεύτερον να βάλουν χέρι στα τεράστια αποθέματα ρευστού του Εμιράτου”.
Και αυτό διότι (οι Σαουδάραβες) χρειάζονται χρήματα εδώ και τώρα. Κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Βασίλειο, ο Αμερικανός πρόεδρος κατέστησε σαφές ότι περιμένει μεγαλύτερη οικονομική συνεισφορά από το Ριάντ για την χρηματοδότηση της άμυνάς του, είτε άμεσα είτε έμμεσα προς τις ΗΠΑ. “Ο πρόεδρος Τραμπ έχει οικονομικές απαιτήσεις από αυτούς, απαιτήσεις που θα τους στερέψουν από χρήμα. Και με τόσες απαιτήσεις αναζητούν απεγνωσμένα νέες εισροές μετρητών…”
Η θεωρία του καθηγητή μένει να αποδειχθεί. Όμως με το τουρκικό Κοινοβούλιο να εγκρίνει την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο Κατάρ (διαβάστε περισσότερα εδώ) και τον μύθο της “αραβικής ενότητας” να γίνεται χίλια κομμάτια από την μια μέρα στην άλλη, τα πράγματα δείχνουν πιο ρευστά ακόμη και για τα… χαοτικά δεδομένα της Μέσης Ανατολής.
Ο τουρκικός… “μπαλαντέρ”
Από την άλλη, η Τουρκία συνεργάζεται σε πολλούς τομείς και με τη Σαουδική Αραβία. Εκ πρώτης όψεως δεν υπάρχουν διαφωνίες που να μπορεί να θεωρηθούν πολύ σοβαρές μεταξύ του Ριάντ και της Άγκυρας -μάλιστα κατά την τελευταία επίσκεψη του προέδρου Ερντογάν στην χώρα αυτή ετέθη και θέμα μιας στρατιωτικής συμμαχίας.
Ωστόσο η οργισμένη αντίδραση του Τούρκου προέδρου καταδεικνύει ότι πριν από την λήψη και την ανακοίνωση της απόφασης αποκλεισμού του Κατάρ, η ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας δεν ενημέρωσε την Άγκυρα ούτε υπήρξε κάποια συζήτηση που να υπονοεί τις εξελίξεις. Για ποιό λόγο δεν είχε ενημερωθεί η Άγκυρα;
Προφανώς διότι οι σχέσεις Τουρκίας – Κατάρ είναι πιο προχωρημένες συγκριτικά με τις σχέσεις της Τουρκίας με τις υπόλοιπες χώρες του Κόλπου. Μάλιστα πριν από τον αποκλεισμό είχε αποφασιστεί η δημιουργία μιας τουρκικής στρατιωτικής βάσης, πέραν εκείνης των ΗΠΑ, στο Εμιράτο εν αναμονή της μετάβασης των τουρκικών δυνάμεων που θα στάθμευαν εκεί.
Ούτε λόγος φυσικά για τους οικονομικούς δεσμούς. Σημειωτέον ότι τα ηγετικά στελέχη της Χαμάς που βρισκόταν στην Τουρκία, μετά την συμφωνία εξομάλυνσης των σχέσεων με το Ισραήλ μετακόμισαν στο Κατάρ. Εξαιτίας αυτών των ιδιαίτερων σχέσεων Άγκυρας – Κατάρ, η Τουρκία καταβάλλει προσπάθειες η κρίση να λυθεί το ταχύτερο δια της διπλωματικής οδού.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει ήδη επικοινωνήσει με περισσότερους από δέκα ηγέτες για την εξεύρεση λύσης, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα μέχρι στιγμής. Σε κάθε περίπτωση, η γρήγορη επίλυση του θέματος, αν αυτό είναι εφικτό, αποτελεί προτεραιότητα για την Άγκυρα που προσπαθεί να τηρεί κάποιες ισορροπίες χωρίς να θιγούν οικονομικά και πολιτικά της συμφέροντα. Οι εξελίξεις θα δείξουν αν θα τα καταφέρει ή αν θα την ξεπεράσουν.
