Πάνω από 30 χώρες έχουν ή αποκτούν τεχνολογία βαλλιστικών πυραύλων που θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά όχι μόνο συμβατικών κεφαλών, αλλά και όπλων μαζικής καταστροφής. Ο πολλαπλασιασμός αυτών των δυνατοτήτων δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει άμεση πρόθεση να χρησιμοποιηθούν σε επίθεση κατά του ΝΑΤΟ, αλλά σημαίνει ότι η Συμμαχία έχει την ευθύνη να το λάβει υπόψη της στο πλαίσιο της αποστολής της για την προστασία των πληθυσμών της.
Στις αρχές του 2010, το ΝΑΤΟ απέκτησε την πρώτη φάση μιας αρχικής ικανότητας για την προστασία των δυνάμεων της Συμμαχίας από τις απειλές των βαλλιστικών πυραύλων. Στη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ τον Νοέμβριο του 2010 στη Λισαβόνα, οι ηγέτες των χωρών της συμμαχίας αποφάσισαν να αναπτύξουν την ικανότητα της βαλλιστικής πυραυλικής άμυνας (BMD) με σκοπό να συμβάλλει στο βασικό στόχο της συλλογικής άμυνας.
Προς αυτή την κατεύθυνση, αποφάσισαν ότι το πεδίο των σημερινών δυνατοτήτων διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνίας του τρέχοντος ενεργής πολυεπίπεδης αντιβαλλιστικής άμυνας Θεάτρου Επιχειρήσεων (ALTBMD) θα επεκταθεί πέρα από την ικανότητα προστασίας των δυνάμεων ώστε να συμπεριληφθούν και οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί και έδαφος του ΝΑΤΟ.
Στο πλαίσιο αυτό, η ευρωπαϊκή σταδιακή προσαρμοστική προσέγγιση των ΗΠΑ (EPAA) και άλλες πιθανές εθνικές συνεισφορές χαιρετίστηκαν ως πολύτιμη εθνική συνεισφορά στην αρχιτεκτονική της αντιβαλλιστικής άμυνας του ΝΑΤΟ. Οι εργασίες του ΝΑΤΟ σχετικά με την BMD ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ως αντίδραση στη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής και των συστημάτων παράδοσής τους, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων. Η αρχική εστίαση ήταν στην προστασία των αναπτυγμένων στρατευμάτων του ΝΑΤΟ (Αντιπυραυλικής άμυνα θεάτρου επιχειρήσεων), αλλά οι εργασίες επεκτάθηκαν το 2002 για να συμπεριληφθούν και σκέψεις περί συμπερίληψης της προστασίας των πληθυσμιακών κέντρων και της επικράτειας. (Εδαφική Αντιπυραυλική Άμυνα).
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί εντυπωσιακά πλάνα από την αντιβαλλιστική ασπίδα του ΝΑΤΟ:
