Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Σαν υπουργός Οικονομικών -ή ακόμη και σαν συντονιστής επί των οικονομικών- μίλησε σε συνέντευξή του στο Βήμα,ο Ευάγγελος Βενιζέλος,ο οποίος φαίνεται ότι έχει “γοητευθεί” από τα σενάρια που θέλουν τη “προαγωγή” του από “στρατηγό” του Χολαργού, σε “τσάρο” της Οικονομίας! Κι είναι λογικό αφού ποτέ δεν ενθουσιάστηκε με τα “γαλόνια” και το “χακί”.
Βέβαια στη συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία ο κ.Βενιζέλος -και όποιος φιλοδοξεί να είναι ο “τσάρος” του υπουργείου Οικονομικών- μάλλον θα πρέπει να ρίξει μια ματιά και στο τέλος της δυναστείας των Ρομανόφ και του τσάρου ,το οποίο δεν ήταν και το καλύτερο. Η “πολιτική εκθρόνιση” όποιου τολμήσει να κρατήσει το τιμόνι της οικονομίας είναι ενδεχόμενο πολύ πιθανό κι αυτό τον απασχολεί όσο κι αν δηλώνει ότι «κανείς δεν δικαιούται να σχεδιάζει, υπό τις παρούσες συνθήκες, το προσωπικό πολιτικό του μέλλον».
Ο κ.Βενιζέλος από την πρώτη ημέρα της εγκατάστασής του στο ΥΕΘΑ έδειξε ότι το συγκεκριμένο υπουργείο αν και τεράστιο σε όγκο και σε πεδίο δράσης, δεν τον χωρούσε! Θεωρούσε ότι δεν μπορούσε να “χτίσει” πολιτικά το μέλλον του,το οποίο όσο κι αν παραμένει “ήσυχος” και “υπάκουος” περιλαμβάνει πάντα πολύ υψηλούς ηγετικούς στόχους ,τους οποίους προφανώς από δικά του λάθη έχασε. Το τελευταίο βέβαια ποτέ δεν το παραδέχτηκε.
Έχοντας περίσσευμα αυτοπεποίθησης το οποίο πολλοί τον κατηγορούν ότι του προκαλεί συχνά έντονες κρίσεις αλαζονείας ο κ.Βενιζέλος ασχολήθηκε με το ΥΕΘΑ ,όσο έπρεπε για να μην εκτεθεί. Έχοντας το χάρισμα της γρήγορης κατανόησης και μάθησης ,ενημερώθηκε για τη λειτουργία των ΕΔ,αλλά ποτέ μα ποτέ δεν μπόρεσε να φτιάξει τη “χημεία” του με τους ένστολους,οι οποίοι επίσης δεν “τον πηγαίνουν”.
Παρά τις χλιαρές προσπάθειες που κατά καιρούς κατέβαλε δεν μπόρεσε να αλλάξει το αρνητικό κλίμα που υπάρχει ανάμεσα στον ίδιο και στους στρατιωτικούς. Eξαιρούνται οι Αρχηγοί, οι οποίοι ως γνωστόν κάνουν τα πάντα για να τα έχουν καλά με τον όποιο υπουργό Άμυνας.
Επιπλέον ο κ.Βενιζέλος διαπίστωσε από τη πρώτη μέρα της ανάληψης των καθηκόντων του ,ότι το ΥΕΘΑ είναι ένα υπουργείο που μέσα σε μια στιγμή μπορεί να μετατραπεί σε “ναρκοπέδιο”. Σκεπασμένο μ΄ αυτό το νέφος καχυποψίας στο οποίο πολλές φορές έχει αναφερθεί ο κ.Βενιζέλος ,στον τομέα των εξοπλισμών ,κανείς δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει. Πρακτικά αυτό ο ΥΕΘΑ το έζησε με την υπόθεση των Ναυπηγείων και των υποβρυχίων.
Κινούμενος από τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του που περιγράψαμε παραπάνω ο κ.Βενιζέλος βρέθηκε να πρέπει να “βγάλει από τη φωτιά κάστανα”. Και παρά το γεγονός ότι πέρασε τη συμφωνία που προέκυψε από τη Βουλή -κάτι που σε κάθε ευκαιρία επισημαίνει- κανείς δεν μπορεί να του εγγυηθεί ότι με το κλίμα που υπάρχει για το θέμα των εξοπλισμών και ειδικά των ναυπηγείων, δεν θα δεχτεί στο μέλλον σφοδρή κριτική και επιθέσεις για τα όσα συμφωνήθηκαν.
Γι΄ αυτούς τους λόγους ο κ.Βενιζέλος φαίνεται ότι προτιμά να μετακινηθεί από το ΥΕΘΑ . Στη συνέντευξή του στο Βήμα δεν είπε λέξη για την Άμυνα. Την αφιέρωσε όλη στην οικονομία και στα μέτρα που κατά τη γνώμη του θα πρέπει να ληφθούν για την έξοδο από τη κρίση. Ως καλός ρήτορας ξέρει πάντα να “στρογγυλεύει” αυτά που θέλει να πει και να τα κάνει να ακούγονται ελκυστικά. Παρακολουθώντας τον αυτό το 18μηνο στο ΥΕΘΑ,είναι βέβαιο ότι αν τελικά τα σενάρια περί μετακίνησής του στο υπουργείο Οικονομικών επαληθευτούν ,μας περιμένουν μάλλον δύσκολες μέρες. Ο κ.Βενιζέλος δεν είναι απ΄ αυτούς που θα δίσταζαν να -μας- “πάρουν μέτρα”.
ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
“Ένα πιο «έξυπνο» και πιο αναπτυξιακό μνημόνιο, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για μια πολιτική συμφωνία με συγκεκριμένους στόχους, που όσο περισσότερο τους προσεγγίζουμε τόσο πιο εύκολος θα γίνεται ο δρόμος των διευκολύνσεων για τους εταίρους και τους δανειστές μας. Ο υπουργός Άμυνας ζητεί να υπάρξει διεθνής θεσμική εγγύηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ότι η Ελλάδα θα καλύψει τις δανειακές ανάγκες της το 2012 και ότι το τραπεζικό της σύστημα θα παραμείνει σταθερό, προκειμένου να ηρεμήσουν οι αγορές. Θεωρεί σφάλμα την αναπαραγωγή στο εσωτερικό της χώρας της συζήτησης για την αναδιάρθρωση του χρέους, ασκώντας εμμέσως κριτική στην παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη. Σημειώνει ότι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί ο στόχος των 50 δισ. ευρώ ως το 2015 μέσα από άμεσες επενδύσεις, αλλά ότι είναι εφικτός με τη χρηματοοικονομική αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου και με στόχο την επαναγορά χρέους. Επισημαίνει ακόμη ότι «κανείς δεν δικαιούται να σχεδιάζει, υπό τις παρούσες συνθήκες, το προσωπικό πολιτικό του μέλλον».
