Η κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα,είναι μία πιθανότητα που κάθε μέρα που περνά ανεβάζει τα ποσοστά της αντιστρόφως ανάλογα με τη πτώση των πολιτικών κομμάτων! Ανεξάρτητα από τον αν απόψε του Ελληνικό Κοινοβούλιο ψηφίσει -που έτσι φαίνεται- ή όχι το νέο μνημόνιο,η χώρα είναι καταδικασμένη σε φτώχεια διαρκείας.Φτώχεια και εξαθλίωση. Κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις εξαιρετικά ακραίες και επίκινδυνες.Το πιο παράδοξο όμως είναι ότι αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει πρώτα απ΄ όλους η Γερμανία.Γιατί είναι η χώρα που έχει περάσει απ΄ αυτή τη δοκιμασία.Και δυστυχώς απ΄ αυτή προέκυψε ο Χίτλερ!
Το ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΝΑΛΥΣΕΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ & ΑΜΥΝΑΣ (Ι.Α.Α.Α.),είχε δημοσιεύσει ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο που συνέδεε τη “Δημοκρατία της Βαϊμάρης”,με τις εξελίξεις στο ελληνικό δράμα.
“Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Συνθήκη των Βερσαλλιών επέβαλε βαρύτατους όρους στην ηττημένη Γερμανία, οι οποίοι αφορούσαν στις πολεμικές επανορθώσεις που έπρεπε να καταβάλλει στους νικητές”,αναφέρει το κείμενο και συνεχίζει:
“Η Ιστορία έχει καταγράψει όσα ακολούθησαν: σύμφωνα με την επικρατούσα ερμηνεία, οι υπερβολές των νικητών στις Βερσαλλίες, οδήγησαν στην έξαρση του εθνικισμού, την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και τον καταστροφικότερο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στην πτώση του αυτοκράτορα Γουλιέλμου και την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, η αποκαλούμενη «Δημοκρατία της Βαϊμάρης» πολλές φορές φρόντισε να υπομνήσει ότι τα οικονομικά της δεδομένα δεν επέτρεπαν την τήρηση των επαχθέστατων όρων της Συνθήκης των Βερσαλλιών. Στη Δύση, ήταν ο διαπρεπής οικονομολόγος Τζον Μέϊναρντ Κέινς, ο οποίος αντελήφθη το αδιέξοδο στο οποίο όδευε κατάσταση και προειδοποίησε ότι ασχέτως του τι είναι δίκαιο και τι άδικο, είναι απλώς αδύνατο να προσδοκάς να λάβεις κάτι που ο ηττημένος απλά δεν μπορεί να δώσει. «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος», ενώ η αδυναμία κατανόησής του από τους πολιτικούς εκείνης της εποχής είχε δραματικές συνέπειες, τις οποίες ελάχιστοι μπόρεσαν να διακρίνουν σε βάθος χρόνου”.
Οι “οικονομικές συμπτώσεις” είναι πολλές.Τότε η Γερμανία είχε εκατομμύρια άνεργους κι ένα τερατώδη πληθωρισμό.
Στηριζόμενη στην ιστορία της Βαϊμάρης η ανάλυση του ΙΑΑΑ ανέφερε :
“Το ιστορικό αυτό προηγούμενο δεν μπορεί παρά να αποτελέσει τον καλύτερο οδηγό για την πολιτική που οφείλει να ασκήσει η ελληνική πλευρά στην προσπάθεια να αντιμετωπίσει το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί η χώρα.
Και θα πρέπει να επισημανθεί επίσης, ότι το ιστορικό προηγούμενο της Βαϊμάρης είχε και μια «εσωτερική διάσταση»:
το ότι οι επαχθείς όροι των
Βερσαλλιών οδήγησαν τη Γερμανία σε ριζοσπαστικοποίηση που είχε ως
αποτέλεσμα την άνοδο του Χίτλερ. Αντιστοίχως, η απομόνωση της Ελλάδας
στην κρίσιμη αυτή συγκυρία από τους εταίρους της θα μπορούσε να
συμβάλλει στην ανάπτυξη αντι-ευρωπαϊκών αντανακλαστικών ή την
ενίσχυση με τη μορφή ρεύματος -ιδεοληψιών παλαιάς κοπής οι οποίες
κατατρύχουν τη μεταδικτατορική Ελλάδα και εν πολλοίς συνιστούν το
βασικό αίτιο για τη σημερινή κατάσταση, την κατάρρευση αυτού του
κομματικού, πελατειακού, διεφθαρμένου, αντιπαραγωγικού, κρατικοδίαιτου
ψευδο-καπιταλιστικού μορφώματος που ονομάζεται σύγχρονο ελληνικό
κράτος.
Οι συνέπειες για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα ήταν αμελητέες. Η
γεωγραφική θέση που καταλαμβάνει η Ελλάδα μεγιστοποιεί τη γεωπολιτική
σημασία της Ένωσης”.
Στην ανάλυσή του το ΙΑΑΑ επισημαίνει βεβαίως τις τεράστιες ευθύνες της Ελλάδας,τα εγκληματικά λάθη του παρελθόντος αλλά και του παρόντος και συγκρίνοντας όσα έγιναν στη Βαϊμάρη με όσα γίνονται σήμερα επισημαίνει:
“Τότε, οι νεοπαγείς ηγέτες του κόσμου, οι νικητές του πολέμου, δεν επέδειξαν την απαραίτητη σοφία με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα να βιώσει πολύ πιο δυσάρεστες εξελίξεις. Στη σημερινή συγκυρία οι δυσάρεστες εξελίξεις δεν θα αφορούν μόνο την επιβίωση της «ευρωζώνης» και την αξιοπιστία του κοινού νομίσματος αλλά και αυτές καθαυτές τις εθνικές οικονομίες των χωρών – μελών που αποτελούν μερικούς από τους μεγαλύτερους «αγοραστές» του ελληνικού δημοσίου χρέους.
Σήμερα, σε μια κατάσταση που αν και αφορά την αποκαλούμενη ως «ευρωζώνη», μπορεί δυνητικά να επηρεάσει όλο το διεθνές οικονομικό σύστημα, τόσο οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και ολόκληρος ο κόσμος που κινείται εντός της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, περιμένουν την επίδειξη ηγετικών αντανακλαστικών, από τον αδιαμφισβήτητο οικονομικό ηγέτη της Ένωσης, τη Γερμανία. Η Ελλάδα αναμφισβήτητα έσφαλε (και δυστυχώς) η παραδοχή εκ μέρους της αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την έναρξη της συζήτησης για την αντιμετώπιση της κρίσης».
