Του Δημήτρη Καιρίδη
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αποδεικνύεται πραγματικά χαλκέντερος. Ο Νετανιάχου έχει συμπληρώσει 9 χρόνια αδιάλειπτης παραμονής στην πρωθυπουργία μιας χώρας, που, εξαιτίας της απλής αναλογικής, έχει ένα κατακερματισμένο κομματικό σύστημα και που μπορεί να κυβερνηθεί μόνο από πολυμελείς πολυκομματικούς και, ενίοτε, ετερόκλητους συνασπισμούς.
Αν προσθέσει κανείς την περίοδο 1996-1999, όταν και τότε ήταν πρωθυπουργός, σε λίγο, ο Μπίμπι, όπως χαϊδευτικά τον αποκαλούν στο Ισραήλ, θα σπάσει το ρεκόρ του Ντέιβιντ Μπεν Γκουριόν, ως του μακροβιότερου πρωθυπουργού του Ισραήλ.
Τώρα, ο Νετανιάχου κατάφερε να διασώσει, έστω και με μια ψήφο, την κυβερνητική πλειοψηφία, παρά την παραίτηση του σκληροπυρηνικού Αβιγκντόρ Λίμπερμαν από το Υπουργείο Άμυνας και την αποχώρηση του κόμματός του, Γίσραελ Μπεϊτέινου, από την κυβέρνηση. Ο Νετανιάχου ανέλαβε ο ίδιος και το Υπουργείο Άμυνας, ενώ παραμένει Υπουργός Εξωτερικών, Υγείας και Μετανάστευσης, εκτός από πρωθυπουργός!
Η κυβερνητική κρίση προκλήθηκε από την κριτική που ασκούν οι σκληροπυρηνικοί στα δεξιά του Λικούντ (του βασικού κεντροδεξιού κόμματος, του οποίου αρχηγός είναι ο Νετανιάχου) ότι η κυβέρνηση ακολουθεί πολύ υποχωρητική στάση έναντι της ισλαμιστικής Χαμάς, η οποία διοικεί τη Λωρίδα της Γάζας. Εδώ και έξι μήνες σημειώνονται ταραχές στα σύνορα της Γάζας με το Ισραήλ.
Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι ούτε η Χαμάς, που πιέζεται να βελτιώσει τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης στη Γάζα, ούτε το Ισραήλ, που έχει στραμμένη την προσοχή του στην αντιμετώπιση του Ιράν, θέλουν μια ένοπλη αναμέτρηση. Αλλά ο Λίμπερμαν και πολλοί άλλοι στην ισραηλινή ακροδεξιά θεωρούν ότι μόνον η παραδειγματική τιμωρία των Παλαιστινίων οπαδών της Χαμάς στη Γάζα θα τους «βάλει μυαλό» για να σταματήσουν τα επεισόδια.
Το να κατηγορείται ο Νετανιάχου ως υπερβολικά μετριοπαθής είναι απόδειξη της μεγάλης μετατόπισης της ισραηλινής πολιτικής σκηνής προς την άκρα δεξιά τα τελευταία χρόνια. Η μετατόπιση αυτή δεν βλάπτει τον Νετανιάχου, αφού τον τοποθετεί στην προνομιούχα θέση του πολιτικού κέντρου. Ο Νετανιάχου παραμένει σχετικά δημοφιλής και χωρίς σοβαρό αντίπαλο στην ισραηλινή κεντροδεξιά και αναμένεται να έρθει ξανά πρώτος στις επόμενες εκλογές, οι οποίες πρέπει να διεξαχθούν μέχρι τον Νοέμβριο του 2019.
Άλλωστε, το Ισραήλ ποτέ δεν ήταν πιο πλούσιο και πιο ισχυρό από ότι είναι σήμερα. Ο μόνος πραγματικός πονοκέφαλος για τον Νετανιάχου προέρχεται από την ισραηλινή δικαιοσύνη, που φημίζεται για την ανεξαρτησία και την επιθετικότητά της. Επίκειται η παραπομπή του Νετανιάχου σε δίκη για σκάνδαλα διαφθοράς. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί και ότι θα υπερασπιστεί τον εαυτό του ως εν ενεργεία πρωθυπουργός. Προς το παρόν, οι ισραηλινοί ψηφοφόροι δεν φαίνεται να διαφωνούν.
