Βλέπουμε να συνεχίζεται η συζήτηση σε ότι αφορά στην ενδεχόμενη παραχώρηση 400 αρμάτων ABRAMS Μ1Α1 από τις ΗΠΑ στον Ελληνικό Στρατό και το οπλοστάσιο του ΕΣ η οποία τις τελευταίες ημέρες καλώς ή κακώς επικεντρώθηκε στο θέμα του εξασθενημένου ουρανίου, (θωράκιση ή ενδεχόμενη μόλυνση από στις επιχειρήσεις του κόλπου). Το ΓΕΣ βέβαια έδωσε μία μάλλον πειστική απάντηση στην Πανελλήνια Ιατρική Εταιρεία που είχε θίξει το θέμα αυτό αλλά παραμένουν πολλά ερωτηματικά σε άλλα σοβαρότερα πεδία όπως τα τεχνικοοικονομικά μεγέθη που θα πρέπει επίσης να απαντηθούν.
Το πρώτο καίριο ερώτημα που προκύπτει είναι αν όντως χρειαζόμαστε αυτά τα άρματα. Δικαιολογείται η όχι η «σκοπιμότητα» απόκτησης και ακολουθηθήκαν οι θεσμικές διαδικασίες που προβλέπονται από τον Εθνικό Αμυντικό Σχεδιασμό; Ή όπως συνηθίζεται την τελευταία διετία είναι απλά ένα θέμα έμπνευσης του κ. Α/ΓΕΣ;
Για να αξιολογηθεί σωστά και όχι επιδερμικά η Αμερικανική πρόταση σε ότι αφορά στην πραγματική συνολική κοστολόγησή της θα πρέπει να συνυπολογισθεί το σημαντικό κόστος που αναπόφευκτα θα απαιτηθεί για την επιχειρησιακή αξιοποίηση – συντήρηση των αρμάτων (προμήθεια και δημιουργία αποθέματος ανταλλακτικών, ειδικών εργαλείων, εκπαίδευση προσωπικού, ανάπτυξη εργοστασιακής υποδομής σε προσωπικό – εγκαταστάσεις και μηχανήματα καθώς και μεταφορά και άδεια χρήσης της απαραίτητης τεχνογνωσίας), δεδομένου ότι τα Μ1Α1 είναι εξοπλισμένα με διαφορετικής φιλοσοφίας και τεχνολογίας κύρια συγκροτήματα και υποσυγκροτήματα.
Τα προαναφερθέντα άρματα διαθέτουν στροβιλοκινητήρες AVRO LYCOMING AGT-1500 δύναμης 1.500 ίππων. Οι κινητήρες αυτοί δίνουν μεν δυνατότητες υψηλής ταχύτητος (μέγιστη 72,5 χλμ ανά ώρα), αλλά έχουν υψηλότατη κατανάλωση καυσίμων. Πρέπει να επισημανθεί ότι το καύσιμο των εν λόγω κινητήρων είναι η κηροζίνη, που συνεπάγεται άλλες δεξαμενές, άλλα οχήματα μεταφοράς – ανεφοδιασμού καυσίμων από τα ήδη σε χρήση από τον ΕΣ κλπ. Άρα για τον καθορισμό του κόστους κύκλου ζωής πρέπει να υπολογίσουμε και αυτή την σημαντική παράμετρο. Οι παρούσες οικονομικές συνθήκες επιτρέπουν τέτοια πειράματα?
Η εισαγωγή ενός νέου για τον Ελληνικό Στρατό άρματος, νομοτελειακά θα επιφέρει κόστος το οποίο δεν συμπεριλαμβάνεται στην Αμερικανική πρόταση και φυσικά για την υλοποίηση όλων των παραπάνω θα χρειασθούν χρήματα τα οποία τελικό αποδέκτη θα έχουν Αμερικανικές εταιρείες. Ας ελέγξουν οι υπεύθυνοι τα αρχεία στις αρμόδιες Δνσεις του ΓΕΣ και θα διαπιστώσουν πόσο μας έχουν κοστίσει στο παρελθόν κάτι παρόμοιες δωρεάν παραχωρήσεις!
Πιστεύουμε ότι πριν την όποια απόφαση θα πρέπει η Υπηρεσία να συντάξει πλήρη και τεκμηριωμένη οικονομοτεχνική μελέτη η οποία θα αφορά όχι μόνο στο κόστος απόκτησης ενός μεταχειρισμένου υλικού εν προκειμένω του άρματος ABRAMS αλλά και τα κόστη συντήρησης και επισκευής προκειμένου αυτά να καταστούν επιχειρησιακά για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας αλλά ταυτόχρονα και το Κόστος Κύκλου Ζωής (Life Cycle Cost) για ένα βάθος 20ετίας ώστε έχοντας στην διάθεσή της τα πλήρη οικονομοτεχνικά στοιχεία της συγκεκριμένης προμήθειας τότε να αποφασισθεί ή όχι η προμήθειά τους.
Θίγουμε ξεχωριστά το θέμα της προμήθειας πυρομαχικών 120 χιλ, που απαιτούνται για τα 400 αυτά άρματα Μ1Α1 ABRAMS (διότι εκτιμούμε ότι θα αντικαταστήσουν ισάριθμα με πυροβόλο 105 χιλ) καθόσον αυτό λόγω του υψηλότατου κόστους προμηθείας αναιρεί παντελώς την ισχυριζόμενη από το ΓΕΣ «φθηνή προμήθεια». Πριν την αποστολή επισήμου ενδιαφέροντος από την ελληνική πλευρά έγινε κάποιος σοβαρός υπολογισμός του συνολικού κόστους των πυρομαχικών αυτών έτσι ώστε μαζί με τα προαναφερθέντα της προηγουμένης παραγράφου να υπάρχει σαφής εικόνα για την σχέση κόστους/αποτελεσματικότητας; Εκτός εάν και αυτά τα άρματα παραμείνουν χωρίς πυρομαχικά όπως και τα LEO2A4-LEO2HEL. Το συνηθίζουμε στην Ελλάδα!
