Φαίνεται ότι ο Κάντας στην προσπάθειά του να πέσει όσο το δυνατόν πιο μαλακά εκτός από στοιχεία και ονόματα ,λέει και αλήθειες που δεν είναι απαραίτητο να πει στη παρούσα φάση.
Μίλησε για «το σύνθετο, πολύπλοκο και διακομματικό παιχνίδι στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων». Εννοώντας προφανώς το “παιχνίδι της μίζας”. Όπου βέβαια αυτή μπορεί να αποδειχτεί.
Ήταν και είναι κοινή πεποίθηση ότι στα θέματα των εξοπλισμών υπήρχε μια “διακομματική συνεννόηση”. Τουλάχιστον σ΄ότι είχε να κάνει με τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά . Οι “κοντρες” ήταν πάντα χαλαρές κι έφθαναν μέχρι ενός σημείου. Η υλοποίηση των προγραμμάτων συνεχιζόταν χωρίς εμπόδια ακόμη κι αν υπήρχε εναλλαγή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Και δεν είναι πια μυστικό ότι οι “βαρόνοι” των εξοπλισμων φρόντιζαν να έχουν ανθρώπους και επαφές και στα δύο πρώην μεγάλα κόμματα. Κάποιοι ακόμη και σε κάποια μικρότερα. Επιλεκτικά.
Εκτός από βολικό ίσως να αποδεικνυόταν και πιο φθηνο για τις εταιρείες να έχουν μια σχέση και με τους δύο πόλους εξουσίας της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Δεν ήταν πάντα έτσι αλλά από τα μέσα της δεκαετίας και μετά ήταν σαφές ότι το εξοπλιστικό σύστημα είχε βρει το τρόπο να ελέγχει τους δυο βασικούς παίχτες του πολιτικού μας συστήματος.
Αυτή ήταν και η δουλειά των λεγόμενων αντιπροσώπων των εταιρειών κολοσσών που πούλαγαν ή ήθελαν να πουλήσουν στην Ελλάδα. Εκτός από το να …ξεχνάνε σακ βουαγιάζ σε γραφεία!
Γι΄ αυτό ο Κάντας μίλησε για διακομματικό παιχνίδι. Το ‘ χε δει από κοντά να παίζεται και το γνώριζε καλά. Τώρα γιατί το “πέταξε”; Θα δείξει σύντομα…
Διαβάστε ακόμη:
17 πολιτικούς και επιχειρηματίες «βάζει στο κάδρο της μίζας» ο Κάντας με τα …αφηρημένα σακ βουαγιάζ
