Η Τουρκία φαίνεται πως σε μεγάλο βαθμό επενδύει σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα, από πυραυλικά συστήματα και μονάδες επιφανείας, μέχρι και μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα, κάτι όμως που θέτει σε κίνδυνο την περιφερειακή σταθερότητα.
Ειδικά από τη στιγμή που η Άγκυρα εκφράζει την πρόθεση της για βελτίωση των σχέσεων με τη Δύση και πιο συγκεκριμένα την Ευρωπαϊκή Ένωση, η επίδειξη ισχύος που κάνει αναγκάζει χώρες όπως η Ελλάδα να προχωρά σε εξοπλιστικές συμφωνίες και προγράμματα απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της επίδειξης που κάνει η Άγκυρα ήταν η ανάπτυξη των τακτικών βαλλιστικών πυραύλων τύπου Bora, που έχουν βασιστεί στους κινεζικούς βαλλιστικούς πυραύλους μικρής εμβέλειας τύπου B-611 με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία να έχει ως προτεραιότητα την παραγωγή τους.
Η αστάθεια και η επίδειξη ισχύος
Όπως είναι φυσικό, οι Τούρκοι πλέκουν το εγκώμιο για τα πυραυλικά συστήματα αυτά, ενώ αναλυτές κάνουν λόγο ότι η Ελλάδα βρίσκεται εντός της εμβέλειας τους, οι οποίοι σε συνδυασμό με τους S-400 αποτελούν μια απειλή, που η Αθήνα υπολογίζει και λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα αντιμετώπισής τους, όπως αποδεικνύεται με τη συμφωνία απόκτησης των μαχητικών αεροσκαφών Rafale.
Από την πλευρά της, η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η παραγωγή και ανάπτυξη των συγκεκριμένων πυραυλικών συστημάτων δεν γίνεται μόνο για λόγους εξαγωγών αλλά και» επειδή στο περιφερειακό της σύστημα υπάρχουν κράτη που δεν είναι φιλικά προς αυτήν και που διαθέτουν ισχυρά συστήματα πυραύλων, όπως η Αρμενία με τους περίφημους Iskander», όπως αναφέρει ο αναλυτής Michael Peck στο περιοδικό National Interest.
Με πληροφορίες από: Ahval / Φωτογραφία αρχείου
