Δεν είναι ελληνικό το φαινόμενο. Δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου. Για πολλές ευρωπαϊκές χώρες η δημιουργία οργανωμένων χώρων για παράνομους μετανάστες είναι μάλλον ο κανόνας.
Τα σύνορα της Ε.Ε. είτε προς τα ανατολικά είτε προς τα νότια είναι κυριολεκτικά … σπαρμένα από στρατόπεδα και κέντρα κράτησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Μάλτα είναι… εξαφανισμένη από τον χάρτη καθώς έχουν σημειωθεί δύο στρατόπεδα για μετανάστες που περιμένουν τη νόμιμη είσοδο στη χώρα και άλλα δύο για μετανάστες που πρόκειται να απελαθούν. Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση της πλούσιας Ελβετίας. Η χώρα σε όλα τα σύνορά της έχει δημιουργήσει πέντε στρατόπεδα για μετανάστες που πρόκειται να απελαθούν.
Μια ματιά στον χάρτη δείχνει πως σε Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία και Ιταλία τα στρατόπεδα βρίσκονται κατα κύριο λόγο στα παράλια (σε Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία εκείνα που “βλέπουν” Αφρική και στην Πορτογαλία για τον ίδιο λόγο προς τη μεριά του Ατλαντικού), αλλά και γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Ειδικά στο Παρίσι υπάρχουν εννιά κέντρα για μετανάστες.
Πολύ χαρακτηριστική είναι και η εικόνα σε Πολωνία, Αυστρία και Γερμανία (ειδικά όμως στην Πολωνία) με δεκάδες ανοιχτά κέντρα μεταναστών, αλλά και περίπου τριάντα κλειστά στρατόπεδα για μετανάστες που πρόκειται να απελαθούν ή να νομιμοποιηθούν.
Δυο πρωτεύουσες, το Παρίσι και η Ρώμη, αλλά και μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας, η Πάτρα διεκδικούν μια όχι και τόσο θετική πρωτιά. Διαθέτουν χώρους στα προάστια όπου υπάρχει άναρχη εγκατάσταση μεταναστών.
