Η φράση “εδώ ο κόσμος χάνεται,βαρκούλες αρμενίζουν” ταιριάζει απόλυτα για να περιγράψει όσα συμβαίνουν από κάποιους λίγους στο χώρο του “χακί συνδικαλισμού”.
Η επιχείρηση αποδόμησης του προέδρου της ΠΟΕΣ αν κι έχει τελευταία ατονήσει λόγω της αναποτελεσματικότητάς της, βρίσκεται πάντα σε ισχύ. Με μεμονωμένες και σπασμωδικές ενέργειες. Τα “δημοσιεύματα” στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον καλούν να …σοβαρευτεί. Ιστοσελίδα η οποία φέρει τον τίτλο Ένωσης αλλά έχει μετατραπεί σε δήθεν δημοσιογραφική με σεναριολογία ακόμη και για την 11η Σεπτεμβρίου, λειτουργεί αποκλειστικά για να επιτίθεται στον Τσουκαράκη!
Για τον οποίο δεν κατανοούμε γιατί τόση αντιπάθεια; Η απόφαση του ΣτΕ μήπως δεν “τσούζει” μονο το πολιτικό σύστημα;
Έφθασαν στο σημείο κάποιοι να υποστηρίζουν ότι δεν είναι επιτυχία ότι το υπουργείο Οικονομικών πλήρωσε πρόστιμο 50.000 ευρώ στην Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Αττικής για την μη συμμόρφωσή του με την απόφαση του ΣτΕ!
Τα πράγματα είναι απλά . Αν πραγματικά πιστεύουν κάποιοι ότι οι στρατιωτικοί δεν έχουν πετύχει τίποτα όλα αυτά τα χρόνια έχουν επιλογές. Να ξαναδιαβάσουν την απόφαση του ΣτΕ, είναι η μία. Να μας πουν σε ποιον άλλο το υπουργείο Οικονομικών πλήρωσε πρόστιμο. Να αναρωτηθούν τι άποψη θα είχαν οι υπολοιποι πολίτες για τους στρατιωτικούς αν δεν υπάρχαν οι δημόσιες παρεμβάσεις των Ενώσεων που κατέρριψαν το “μύθο” των “προνομιούχων”. Και τέλος αν τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν τους ικανοποιεί να αμφισβητήσουν με θεσμικό τρόπο κι όχι με λάσπη την ηγεσία της ΠΟΕΣ.
Προς το παρόν το μόνο που έχουν κατορθώσει με όσα γράφουν είναι να δώσουν επιχειρήματα στην πολιτική ηγεσία να μην νομοθετεί για το θέμα της ΠΟΕΣ και των Ενώσεων. Αυτό θέλουν; Δεν θέλουμε να το πιστεύουμε.
ΥΓ 1. Στα επόμενα “σεμινάρια” δημοσιογραφίας που θα κάνουν όσοι μέσω ιστοσελίδας παραδίδουν μαθήματα να μας καλέσουν. Όταν θα οργανώσουμε κι εμείς καποια στρατιωτική άσκηση θα τους φωνάξουμε!
ΥΓ 2. Στα ΜΜΕ δεν προσλαμβάνονται “οικοδόμοι” τους οποίους εμείς καθόλου δεν υποτιμούμε αλλά τιμούμε για τον ιδρώτα τους. Προσλαμβάνονται κακοπληρωμένοι και σε πολλές περιπτώσεις απελπισμένοι από τη μακροχρόνια ανεργία δημοσιογράφοι που πετάχτηκαν στο δρόμο . Κάποιοι σε ηλικία προχωρημένη για να έχουν ελπίδα για έναν καλύτερο μισθό. Ο κλάδος των δημοσιογράφων έχει ήδη χιλιάδες δημοσιογράφους άνεργους. Κανενας τους δεν προστατεύεται από το “αμετάθετο” που κάποιοι λίγοι έχουν την τύχη να απολαμβάνουν και καλά κάνουν.