Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 102 ετών ο θρυλικός πιλότος, τελευταίος επιζών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο τελευταίος «Αετός της Ερήμου», Αντιπτέραρχος ε.α Κωνσταντίνος Χατζηλάκος, με την Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας να εκδίδει σχετική ανακοίνωση για την πορεία της ζωής του και την πολύτιμη προσφορά στην πατρίδα.
Ο αντιπτέραρχος ε.α. Κωνσταντίνος Χατζηλάκος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1920. Κατετάγη στη Σχολή Ικάρων το 1940. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (1940-1945) ως μάχιμος πιλότος της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας, έδρασε στα πεδία των μαχών της Βορείου Αφρικής, της Μεσογείου, της Ιταλίας, της Γιουγκοσλαβίας και του Αιγαίου.
Η υπηρεσία στην πατρίδα εντός και εκτός των πεδίων επιχειρήσεων
Είχε στο ενεργητικό του πάνω από 200 πολεμικές αποστολές με αεροσκάφη «Hurricane» και «Spitfire». Για την δράση του αυτή του απονεμήθηκαν δέκα πολεμικά παράσημα. Την περίοδο 1945-1967 διετέλεσε εκπαιδευτής σε στρατιωτικές σχολές και των τριών όπλων των ενόπλων δυνάμεων, καθώς και διοικητής μεγάλων αεροπορικών μονάδων και διευθυντής επιχειρήσεων σε στρατηγεία του NATO.
Το 1964-1967 ήταν ακόλουθος άμυνας στην ελληνική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον. Αποστρατεύτηκε τον Απρίλιο του 1967. Στη συνέχεια εργάστηκε για εννέα χρόνια ως διευθυντικό στέλεχος στη Χαλυβουργική και από το 1978-1997 ήταν τεχνικός σύμβουλος της Mc Donnell Douglas Corporation. Ως βετεράνος πολεμικός πιλότος ήταν πρόεδρος του συνδέσμου παλαιμάχων αεροπόρων της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας, κλάδος Αθηνών.
Η συγκλονιστική ιστορία του
Ο ίδιος είχε δώσει «ηχηρό παρών» και είχε μιλήσει στην εκδήλωση της Πολεμικής Αεροπορίας για την επιστροφή του επετειακού μαχητικού αεροσκάφους τύπου Spitfire MJ755 στην Ελλάδα: «Είχα την τύχη το 1953, ως διοικητής στο Σέδες να πετάξω το τελευταίο μάχιμο Ελληνικό Σπιτφάιρ, πριν αυτά παροπλιστούν. Επί μία δεκαετία, από το 1943 μέχρι το 1953, η μοίρα μου ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την μοίρα των Spitfires που πετούσα. Ακόμη και λαβωμένα ποτέ δεν με εγκατέλειψαν. Αλλά και εγώ δεν τα εγκατέλειψα.
Έχω κάνει τρεις αναγκαστικές προσγειώσεις με Spitfire και τις τρείς φορές προτίμησα να δοκιμάσω την τύχη μου μέσα στο πιλοτήριο παρά να εγκαταλείψω το αεροσκάφος. Τις δύο φορές ήμουν τυχερός την τρίτη όμως, τραυματίστηκα και το Spitfire καταστράφηκε. Τ’ αποκαλούσα “πιστούς μου φίλους”. Τώρα που εμφανίστηκε σχεδόν 70 χρόνια μετά ένα Ελληνικό Spitfire στον Αττικό ουρανό, φέρνει στην μνήμη μου ευχάριστες και δύσκολες στιγμές. Σήμερα, στην ηλικία των 101 ετών, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ονειρεύομαι πως, κάποια στιγμή, θα το ξαναπετάξω».
Ποιες ήταν οι «Μοίρες της Ερήμου»
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής η Ελληνική Αεροπορία ανασυγκροτήθηκε στη Μέση Ανατολή με 5 αεροσκάφη «Avro Anson», τα οποία είχαν διαφύγει εκεί μετά την κατάρρευση του μετώπου. Με τη συμβολή της Βρετανικής Αεροπορίας δημιουργήθηκαν δύο ελληνικές Μοίρες Διώξεως με αεροσκάφη αρχικά «Hurricane» και αργότερα «Spitfire», και μια μοίρα ελαφρού βομβαρδισμού με αεροσκάφη «Baltimore».
Η δραστηριότητα των ελληνικών μοιρών περιελάμβανε συνοδείες νηοπομπών, ανθυποβρυχιακές έρευνες, επιθετικές περιπολίες, αναγνωρίσεις, επιθέσεις και αναχαιτίσεις των δυνάμεων του Άξονα. Το καλοκαίρι του 1943 οι ελληνικές Μοίρες Διώξεως πήραν μέρος στις μεγάλες επιδρομές που σχεδίαζαν οι Σύμμαχοι για την προσβολή γερμανικών στρατιωτικών στόχων στην Κρήτη.
«Από τους αρχικούς 22 χειριστές που επάνδρωσαν την 336 Μοίρα Διώξεως, τον Φεβρουάριο του 1943, επέστρεψαν τον Νοέμβριο του 1944 μόνον επτά. Από τους 40 συμμαθητές της 10ης Σειράς της Σχολής Ικάρων του 1940, επέστρεψαν οι μισοί. Ανάλογες ήταν και οι απώλειες στην 335η και την 13η Μοίρα ελαφρού βομβαρδισμού» είχε αποκαλύψει πριν από τρία χρόνια ο Κωνσταντίνος Χατζηλάκος σε εκδήλωση του ΥΠΕΘΑ.
