Ναύσταθμος αρματαγωγών στον Παγασητικό: Προς οριστική ακύρωση η κατασκευή του – Τι θα γίνει με τα έργα στη Σούδα

* Του Κώστα Σαρικά

Σχεδόν ειλημμένη φαίνεται να είναι από την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας η απόφαση για οριστική ακύρωση της κατασκευής ναυστάθμου αρματαγωγών στον Παγασητικό κόλπο.

Η επανεξέταση όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων φέρνει το έργο μεταξύ αυτών τα οποία βρίσκονται στην κορυφή της λίστας, με τις πιθανότητες να είναι πλέον ελάχιστες όχι απλά για συνέχιση των εργασιών μέχρι να ληφθούν οριστικές αποφάσεις, αλλά και για την υλοποίησή του τα επόμενα χρόνια.

Χαρακτηριστικό είναι δόθηκε ήδη εντολή να σταματήσουν οι εργασίες στην περιοχή Άγιος Ιωάννης Ευξεινούπολης στην έκταση 71 στρεμμάτων η οποία παραχωρήθηκε άνευ ανταλλάγματος στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού από τον Δήμο Αλμυρού. Η αρχική παραχώρηση αφορά έως και πέντε χρόνια μέχρι να ολοκληρωθούν οι σχετικές μελέτες ενώ θα ακολουθήσει επ’ αορίστου παραχώρηση. Ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε εγκριθεί από τον τότε υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Χαρδαλιά η μελέτη του έργου με χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων.

Ο χώρος περιφράχτηκε και άρχισαν οι πρώτες εργασίες διευθέτησης οι οποίες πλέον έχουν σταματήσει.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του ΓΕΕΘΑ στην περιοχή θα πρέπει να κατασκευαστεί ναυτική βάση στην οποία θα μεταφερθούν σε πρώτη φάση τα τέσσερα αρματαγωγά του Στόλου τα οποία θα εξυπηρετούν την Ταξιαρχία Πεζοναυτών με έδρα τον Βόλο. Κι αυτό για να βρίσκονται σε κοντινή απόσταση με δυνατότητα άμεσης μεταφοράς των Πεζοναυτών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Ωστόσο από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η απόφαση για κατασκευή της ναυτικής βάσης εκφράστηκαν σοβαρές ενστάσεις ακόμα και από τα Στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού για την αναγκαιότητα του έργου το κόστος του οποίου υπολογίζεται να ξεπεράσει τα 150 εκ. Την ώρα μάλιστα που οι ανάγκες του Στόλου εστιάζονται τόσο στην υποστήριξη – συντήρηση των πλοίων, με τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών ΜΕΚΟ να αποτελεί τη βασική προτεραιότητα.

Επιπλέον η μετακίνηση των αρματαγωγών θα συνεπάγεται την μετακίνηση τόσο δεκάδων Στελεχών του Στόλου με τις οικογένειές τους όσο και πληρωμάτων, προσωπικό που στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας εμπλέκονται και με πολλές άλλες εργασίες εκτός από την συντήρηση των τεσσάρων πλοίων. Σε περίπτωση σημαντικών βλαβών ή στις προγραμματισμένες περιοδικές συντηρήσεις δε τα αρματαγωγά θα πρέπει να μετακινούνται και πάλι πίσω στη Σαλαμίνα.

Ένα πάντως από τα ενδεχόμενα τα οποία αναμένεται να εξεταστούν το επόμενο διάστημα είναι στον Αλμυρό να κατασκευαστεί ένα απλό κρηπίδωμα μικρού κόστους όπου θα υπάρχει η δυνατότητα απλά να δένουν τα αρματαγωγά και όχι ναυτική βάση για μόνιμη μεταφορά των πλοίων. Ενώ η υπόλοιπη περιοχή να αξιοποιηθεί για άλλες ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού ή γενικότερα των Ενόπλων Δυνάμεων όπως κατασκευή κατοικιών για τα μόνιμα Στελέχη. Άλλωστε και η αναμενόμενη μεταφορά της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού από το Στεφανοβίκειο έπειτα από την πλημμύρα στην περιοχή αλλάζει τα δεδομένα και την ανάγκη για κατασκευή ναυτικής βάσης στον Παγασητικό.

Αντίθετα θέση στο υπό επανεξέταση εξοπλιστικό πρόγραμμα θα έχουν τα έργα στο Ναύσταθμο της Σούδας – τα οποία επίσης έχουν προσωρινά «παγώσει» – που αφορούν στον εκσυγχρονισμό και την επέκταση των υποδομών κόστους 190 εκ. Θεωρείται δεδομένη η απόφαση για αναβάθμιση της Σούδας με μόνιμη μετακίνηση τουλάχιστον μιας Κύριας Μονάδας επιφανείας στην περιοχή. Τα τελευταία χρόνια εξυπηρετεί όλο και περισσότερο τα πλοία του Στόλου τόσο για Εθνικές όσο και για συμμαχικές αποστολές. Σε κάθε περίπτωση ο Ναύσταθμος της Σούδας έχει βαρύνουσα σημασία και στον ΝΑΤΟϊκό σχεδιασμό.