Δεν μπορεί να είναι σύμπτωση . Σε κάθε ευεργετική πρόβλεψη, διάταξη ,νόμο τους μόνους που “ξεχνούν” είναι διαρκώς οι στρατιωτικοί. Ακόμη και σε πολύ ευαίσθητα θέματα ,όπως αυτό που επισημαίνει με έγγραφό της η ΠΟΕΣ κι έχει να κάνει με την επιπλέον άδεια 30 ημερών που λαμβάνουν όσοι έχουν την επιμέλεια τέκνου που πάσχει από βαριά νοητική υστέρηση ή σύνδρομο Down είτε σύζυγο ή γονέα ή άγαμο τέκνο που πάσχει από νόσημα που απαιτεί τακτικές μεταγγίσεις αίματος ή χρήζει περιοδικής νοσηλείας, δικαιούται ειδικής άδειας με αποδοχές, πέραν της κανονικής, μέχρι τριάντα (30) ημέρες το χρόνο.»
Η ΠΟΕΣ σε έγγραφό της προς τον ΑΝΥΕΘΑ Κώστα Ήσυχο επισημαίνει:
Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 10 του σχετικού (β), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 36 του ν.4278/2014 (ΦΕΚ Α΄ 157/4.8.2014), ορίζεται ότι: «Το στρατιωτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο έχει τέκνο που πάσχει από βαριά νοητική υστέρηση ή σύνδρομο Down είτε σύζυγο ή γονέα ή άγαμο τέκνο που πάσχει από νόσημα που απαιτεί τακτικές μεταγγίσεις αίματος ή χρήζει περιοδικής νοσηλείας, δικαιούται ειδικής άδειας με αποδοχές, πέραν της κανονικής, μέχρι τριάντα (30) ημέρες το χρόνο.».
Σύμφωνα, εξάλλου, με την παρ. 1 του άρθρου 1 της σχετικής (γ) υπουργικής απόφασης, κατ΄ εξουσιοδότηση του άρθρου 10 του (β) όμοιου, ορίστηκε ότι: «Στους μόνιμους αξιωματικούς και ανθυπασπιστές, μόνιμους και εθελοντές υπαξιωματικούς και επαγγελματίες οπλίτες των Ενόπλων Δυνάμεων, χορηγείται άδεια μέχρι τριάντα (30) ημέρες το χρόνο, εάν έχουν ή επιμελούνται τέκνα ή σύζυγο, που δεν εργάζεται και πάσχουν από νόσημα, το οποίο απαιτεί τακτικές μεταγγίσεις αίματος ή χρήζει περιοδικής νοσηλείας.».
Πιστεύουμε ότι από παραδρομή και αβλεψία ο νομοθέτης (και ο κανονιστικός όμοιος) δεν συμπεριέλαβε στο προσωπικό που δικαιούται την παραπάνω 30ήμερη άδεια και τους στρατιωτικούς που με δικαστική απόφαση έχουν την επιμέλεια ατόμου που πάσχει από τα ανωτέρω νοσήματα ή είναι ανάδοχοι γονείς ατόμου που πάσχει από αυτά, με αποτέλεσμα οι συνάδελφοι που ευρίσκονται σε αυτή την κατηγορία να μην μπορούν να αιτηθούν και να λάβουν την άδεια ελλείψει νομοθετικής πρόβλεψης.
Κατόπιν τούτων παρακαλούμε όπως, στο πλαίσιο των νομοθετικών αρμοδιοτήτων σας, εξετάσετε τη δυνατότητα συμπλήρωσης των ανωτέρω άρθρων ως εξής:
«Η παρ. 1 του άρθρου 10 του ν.1911/1990 (ΦΕΚ Α΄ 166) συμπληρώνεται ως εξής: Το στρατιωτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο έχει τέκνο που πάσχει από βαριά νοητική υστέρηση ή σύνδρομο Down είτε σύζυγο ή γονέα ή άγαμο τέκνο που πάσχει από νόσημα που απαιτεί τακτικές μεταγγίσεις αίματος ή χρήζει περιοδικής νοσηλείας, δικαιούται ειδικής άδειας με αποδοχές, πέραν της κανονικής, μέχρι τριάντα (30) ημέρες το χρόνο. Της παραπάνω αδείας δικαιούται και το στρατιωτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων που με δικαστική απόφαση έχουν την επιμέλεια ή είναι ανάδοχοι γονείς ατόμου που πάσχει από τα παραπάνω νοσήματα».
«Η παρ. 1 του άρθρου 1 της υπ΄ αριθμ. Φ.400/68364/Σ.1151/2005 απόφασης ΥΕΘΑ (ΦΕΚ Β΄ 257), τροποποιείται ως εξής: «Το στρατιωτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο έχει τέκνο που πάσχει από βαριά νοητική υστέρηση ή σύνδρομο Down είτε σύζυγο ή γονέα ή άγαμο τέκνο που πάσχει από νόσημα που απαιτεί τακτικές μεταγγίσεις αίματος ή χρήζει περιοδικής νοσηλείας, δικαιούται ειδικής άδειας με αποδοχές, πέραν της κανονικής, μέχρι τριάντα (30) ημέρες το χρόνο. Της παραπάνω αδείας δικαιούται και το στρατιωτικό προσωπικό που με δικαστική απόφαση έχει την επιμέλεια ή είναι ανάδοχοι γονείς ατόμου που πάσχει από τα παραπάνω νοσήματα».