Στρατιωτική εκπαίδευση: «Μεταρρυθμίσεις με μικρά βήματα κι όχι με άλματα»

Το θέμα των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στην στρατιωτική εκπαίδευση επανέφερε με άρθρο του στο Onalert.gr ο Αντιναύαρχος ε.α Νίκος Κρυονερίτης. Στην συζήτηση που πάντα είναι ανοιχτή παρεμβαίνει ο κ.Ευάγγελος Πνευματικός,άρθρα του οποίου με χαρά φιλοξενούμε στο Onalert.gr.

Η παράμβασή του για το θέμα της στρατιωτικής εκπαίδευσης:

  Το Onalert έχει δημοσιεύσει δύο σχετικά άρθρα μου. Στις 26 Μαρτίου 2015 με τίτλο «Μεταπτυχιακά στις ΕΔ- Υπάρχουν Προοπτικές»   και στις 1 Ιουνίου 2015 με τίτλο ‘Εισαγωγή στις Στρατιωτικές Σχολές. Θέλουμε τεχνοκράτες ηγέτες ή μαχητές», το οποίο προκάλεσε και έντονο ενδιαφέρον.

 Τα δύο άρθρα είναι συσχετισμένα μεταξύ τους, διότι όπως τονίζετε και εσείς στο άρθρο σας , πρώτα θα πρέπει να καθορίσουμε τι θέλουμε από την εκπαίδευση. Εδώ είναι η καρδιά του θέματος. Υπάρχουν δύο κυρίως προσεγγίσεις και εκφράζονται από την στρατιωτική/πολιτική ηγεσία.
   
Η πρώτη προσέγγιση θέλει την  εκπαίδευση προσανατολισμένη σε αυστηρά «κλειστό» περιβάλλον με στόχο την επιτυχή έκβαση του πολέμου, όταν γίνει. Η άποψη αυτή έρχεται από τους «μαχίμους». Στον ΣΞ (ΠΖ, ΤΘ, ΕΔ) στο ΠΝ (το καράβι) , στην ΠΑ (το αεροσκάφος). Αυτοί όμως είναι στην κορυφή της ηγεσίας, παίρνουν αποφάσεις και καθορίζουν το πλαίσιο στους κλάδους. Πιστεύουν στον μαχητή στρατιωτικό και στην καλή γνώση του οπλικού συστήματος. Τα μεταπτυχιακά και οι διεπαφές με τα πανεπιστήμια , μάλλον τους ενοχλούν. Όλοι βέβαια παίρνουν  ένα τίτλο από ΑΕΙ , αλλά κυρίως για τυπικούς/συμβολικούς λόγους.
 
Η δεύτερη κατηγορία θέλει τους στρατιωτικούς  περισσότερο διαδραστικούς, εξωστρεφείς, σκεπτόμενους, δημιουργικούς κ.λ.π., με σπουδές και συνεχείς επιμορφώσεις Συνήθως αυτοί δεν είναι οι μάχιμοι. Στο ΠΝ  υπάρχει διαφοροποίηση , η οποία καλλιεργήθηκε λόγω Μοντερέυ και της αμερικανικής κουλτούρας. Οι πολιτικές ηγεσίες κλείνουν στη δεύτερη κατηγορία. 
   
Τώρα τελευταία διαμορφώνεται μία τρίτη κατηγορία (μαχητές και επιστήμονες) Εδώ το μείγμα είναι ελκυστικό στη θεωρία , αλλά στην πράξη συναντά πάλι το θέμα της βούλησης των μαχίμων (όσοι σπουδάζουν δεν αγαπούν τις ΕΔ και  την κοπανάνε). Πάντως η επιτυχία του συστήματος θα είναι η επίτευξη της τρίτης κατηγορίας.
   
Σε θεσμικό πλαίσιο  προβλέπεται ο καθορισμός της πολιτικής εκπαίδευσης από το ΣΑΑΣΕ (Συμβούλιο Ανώτατης Ακαδημαϊκής Στρατιωτικής Εκπαίδευσης) σε επίπεδο ΥΕΘΑ ή ΑΝΥΕΘΑ. Από όσο ξέρω όμως ουδέποτε συγκλήθηκε και δεν βγήκαν οι κατευθύνσεις εκπαίδευσης (που πάει το καράβι) σε ναυτική γλώσσα. Αυτό πρέπει να γίνει και να υλοποιηθούν μετά οι δράσεις προς τα κάτω.
   
Τέλος όσον αφορά τα θέματα που θίγεται νομίζω ότι «αδικήσατε» την ΣΕΘΑ και την ΑΔΙΣΠΟ. Σας επισυνάπτω το ΦΕΚ με τα μεταπτυχιακά που θεσμοθετήθηκαν μετά από συλλογικές ενέργειες διαχρονικά. Η πόρτα των πανεπιστημίων είναι από το 2014 ανοιχτή. Θα πρέπει όμως να προσπαθήσουν οι σπουδαστές, αλλά και οι Διοικήσεις – Επιτελείο των σχολών. Μην δούνε τα μεταπτυχιακά ως «μία γρήγορη ξεπέτα, για να πάρουμε ένα χαρτί».
   
Γενικότερα όμως πιστεύω ότι οι ΕΔ  είναι ένας δύσκολος οργανισμός, με κλειστή κουλτούρα, οπότε οι μεταρρυθμίσεις (αναδιοργάνωση, εκπαίδευση , αξιοκρατία κ.λ.π.) θέλουν «βηματική προσέγγιση» και όχι άλματα. Χρειάζεται στόχευση, υπομονή και επιμονή (ο γάμος θέλει δύο) Οι ριζοσπαστικές κινήσεις συναντούν πολλές αντιδράσεις 

   Με εκτίμηση 

Ευάγγελος Πνευματικός