Πολύ πριν η κρίση ξεσπάσει στην Ελλάδα και αρχίσει να σαρώνει τα πάντα, οι ιστορίες στρατιωτικών οι οποίοι είχαν αναγκαστεί να βρουν “δεύτερη δουλειά” εκτός υπηρεσίας, έκαναν συχνά, πυκνά την εμφάνισή τους. Διαβάζαμε κατά καιρούς σχετικές ειδήσεις για “στρατηγούς-ταξιτζήδες” και “ΕΠΟΠ- ντιλίβερυ”. Ήταν …πιασάρικα δημοσιογραφικά θέματα στα οποία ούτε εμείς που τα γράφαμε, ούτε ίσως πολλοί απ΄ όσους τα διάβαζαν έδιναν τη σημασία που τους άξιζε.
Έδειχναν όλα αυτά ότι οι στρατιωτικοί από τότε, πολύ πριν ακόμη η οικονομική κρίση ξεσπάσει είχαν πρόβλημα. Και μετά ήρθε και η κρίση…
Η όποια “λάμψη” από τα γαλόνια και το “στάτους” της στολής δεν ήταν πια αρκετά για να κρυψουν ότι ένα μεγάλο μέρος των στρατιωτικών δεν θα μπορούσε να αντέξει τις περικοπές κατά ριπάς που άρχισαν το 2009. Τα “υποστυλώματα” τόσων δεκαετιών με πληρωμές επιδομάτων ,πάνω στα επιδόματα κατέρρευσαν και με την κατάθεση και του τρίτου μνημονίου κυριολεκτικά εξαϋλώνονται.
Τώρα οι στρατιωτικοί περνάνε και τυπικά σε μία νέα φάση, όπου η αγωνία για την οικονομική επιβίωσή τους θα είναι πλέον καθημερινή. Και είναι πια δεδομένο ότι θα ακούμε όλο και συχνότερα για “στρατηγούς-ταξιτζήδες” και “ΕΠΟΠ-ντιλίβερυ”. Μόνο που τώρα θα κατανοούμε κι εμείς που τα θα γράφουμε και όσοι τα διαβάζουνε ότι θα πρόκειται για την νέα σκληρή ελληνική πραγματικότητα κι όχι για άλλο ένα “πιασάρικο” δημοσιογραφικό θέμα.
