«Τα στρατιωτικά αγήματα δεν είναι για τα …πανηγύρια» -Ένα κείμενο στρατιωτικού που λέει αλήθειες

Το κείμενο είναι γραμμένο από ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ στρατιωτικό κι όχι από δημοσιογράφο. Καλό είναι να το διαβάσουν με προσοχή στην στρατιωτική ιεραρχία.Μήπως και καταλάβουν ότι ο κόσμος πάει μπροστά και οι νεότεροι στρατιωτικοί σκέφτονται διαφορετικά και λογικά.

Έχει να κάνει με τα αγήματα για εορταστικές εκδηλώσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Σε τοπικές εορτές και πανηγύρια και σε πολλές άλλες περιπτώσεις.

Γράφει αλήθειες:

Tώρα που τελείωσαν οι εορταστικές εκδηλώσεις, καιρός να αναρωτηθούμε και να αποτιμήσουμε την συμβολή στο αγαθό της άμυνας της πατρίδας, από τη συμμετοχή του στρατού σε κάθε είδους εορτή (εθνική, τοπική και θρησκευτική ) :
– Από πότε έγινε παράδοση να συμμετέχει ο στρατός με αγήματα σε 30-40 περίπου εορταστικές εκδηλώσεις καθόλη τη διάρκεια του έτους ;
– Είδε κανείς σε καμιά σοβαρή χώρα, στρατιωτικά αγήματα να αποδίδουν τόσες πολλές φορές τιμές, σε τόσες πολλές εορταστικές εκδηλώσεις ;
– Είδε κανείς ποτέ στη μεγάλη δύναμη της ορθοδοξίας τη Ρωσία, συμμετοχή του στρατού σε θρησκευτικές εκδηλώσεις ;
– Εάν βλέπαμε στρατό μαζί με ιμάμηδες και μουφτήδες, τι θα σκεφτόμασταν ;
– Koστολογήθηκε ποτέ η δαπάνη της υπηρεσίας για τη συμμετοχή στρατιωτικών τμημάτων, σε εκδηλώσεις εορταστικού χαρακτήρα ;
– Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς εάν ασυνείδητα δημιουργείται στο μυαλό των χαμηλόβαθμων στελεχών η εντύπωση, πως ίσως είναι διττή η αποστολή του στρατού ;
– Έγινε ποτέ καμιά σοβαρή μελέτη για την απώλεια του δυναμικού από τη συμμετοχή σε κάθε λογής εκδηλώσεις , σε βάρος άλλων ουσιαστικών και κύριων λειτουργικών ή εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων ;
– Επιπλέον, ποιός είναι ο λόγος που ο στρατός παρελαύνει σε μικρές επαρχιακές πόλεις, μακριά από τα σύνορα ; όταν μάλιστα πολλοί τοπικοί κάτοικοι και παράγοντες, μετέρχονται κάθε είδους μέσον, προκειμένου τα παιδιά τους να υπηρετήσουν τη θητεία τους στον τόπο τους.
Η συμμετοχή του στρατού σε πολλές εθνικές, θρησκευτικές και άλλου είδους τοπικές εκδηλώσεις, εντάχθηκε διαχρονικά στα προγράμματά του, από την βασιλεία και τις περιόδους ολοκληρωτικών διακυβερνήσεων της χώρας, εντάθηκε δε και διατηρήθηκε στη εποχή μας από το συντηρητισμό της κοινωνίας, των πολιτικών και των στρατιωτικών.
Η παρούσα πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ, οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αντιληφθεί πως η πατρίδα έχει ανάγκη, από την συγκράτηση των δαπανών της υπηρεσίας σε παραγωγικούς σκοπούς, καθώς επίσης και από την προσήλωση των στελεχών του στρατού στην άμυνα της χώρας.
Για το λόγο αυτό απαιτείται άμεσα ο εξορθολογισμός της συμμετοχής του στρατού, σε εκδηλώσεις εκτός στρατοπέδων, ώστε και οι καλές σχέσεις, μεταξύ στρατού, τοπικών κοινωνιών και εκκλησίας να διατηρηθούν, αλλά κυρίως ο στρατός να διατηρήσει απερίσπαστη την προσοχή του στην αποστολή του, που είναι η εθνική ασφάλεια.