Τα χρέη στρατιωτικών προς τις υπηρεσίες τους ήταν μέγα θεμα όταν προέκυπτε προ κρίσης. Κι αυτό γιατί οι περιπτώσεις ήταν ελάχιστες και σε κάποιες περιπτώσεις αδικαιολόγητες έως ύποπτες.
Τα τρία τελευταία χρόνια τα “χρέη” είναι πια καθημερινότητα που οι οικονομικοί αξιωματικοί καλούνται να διαχειριστούν κάθε μέρα. Και τώρα δεν πρόκειται για “μπαταχτσήδες” συναδέλφους τους, αλλά για αξιωματικούς που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να είναι συνεπείς . Ακόμη και για ποσά που μπορεί κάποτε να τα θεωρούσαμε μικρά.
Υπάρχει περίπτωση συνταγματάρχη ο οποίος δεν μπορεί να ξοφλήσει χρέος 200 ευρώ στην υπηρεσία του. Και εύλογα θα πει κάποιος αν δεν μπορεί συνταγματάρχης να είναι συνεπής τι θα πρέπει να πουν οι ΕΠΟΠ και οι ΕΜΘ;
Με την ευκαιρία αυτής της περίπτωσης θυμηθήκαμε κι ένα παλαιότερο άρθρο που είχαμε αναρτήσει θυμίζοντας στον Α/ΓΕΕΘΑ ότι τα χρέη στρατιωτικού είναι πειθαρχικό παράπτωμα ! Δεν φθάσαμε ευτυχώς σε ποινές αφού όπως και να το κάνουμε ένα μέρος της ευθύνης για τα χρέη την έχει και ο ίδιος. Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός.