Ευθύνες στην ευρωπαϊκή ηγεσία για τους τρόπους διαχείρισης της ελληνικής κρίσης αποδίδει μεγάλη μερίδα αμερικανικών ΜΜΕ, ενώ την ίδια στιγμή εμφανίζεται διχογνωμία για το τι μέλλει γενέσθαι, με τις απόψεις να ποικίλουν όσο αφορά την έκβαση της σημερινής κατάστασης.
Η εφημερίδα <<Γουόλ Στριτ Τζέρναλ>>, με κύριο άρθρο της, υποστηρίζει ότι ο <<μοναδικός τρόπος>> για να σωθεί το ευρώ είναι να επιστρέψει στις <<θεμελιώδεις αρχές>> του. Μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά στο ενδεχόμενο <<εξόδου της Ελλάδας>> από την ευρωζώνη, που θα δημιουργήσει όμως <<αρνητικό προηγούμενο>> και για άλλες χώρες με οικονομικά προβλήματα.
Ως η <<καλύτερη επιλογή>> κρίνεται η <<ελεγχόμενη χρεοκοπία>> με <<κουρέματα>> για τους ξένους πιστωτές. Η σύνταξη της εφημερίδας ισχυρίζεται επίσης ότι η ελληνική κρίση δεν απέδειξε ότι το ευρώ ήταν λάθος, κατηγορεί ωστόσο την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι προβάλλει ως <<αδιανόητο το ενδεχόμενο>> μιας εθνικής χρεοκοπίας, υπερασπιζόμενη την ελληνική κυβέρνηση από τις επιπτώσεις της <<αλόγιστης σπατάλης>>.
Σε δημοσίευμα της <<Ουάσιγκτον Ποστ>> υποστηρίζεται ότι οι προσπάθειες διαχείρισης της ελληνικής κρίσης μετατρέπονται σε ένα εξαιρετικά υψηλό παιχνίδι μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Από τη μια πλευρά, η Κεντρική Τράπεζα που συνιστά το ισοδύναμο της Federal Reserve των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως σημειώνεται, έχει τα εργαλεία και την ικανότητα να προχωρήσει σε ενέργειες για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να υπονομεύσει τη θέση της ως μιας ανεξάρτητης τράπεζας. Από την άλλη, οι 17 ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που χρησιμοποιούν το ενιαίο νόμισμα, κάθε μία από αυτές έχει τις δικές της πολιτικές δομές, τα εθνικά συμφέροντα και την ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία των αξιωματούχων της.
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, αν και όλοι αναγνωρίζουν πως θα ήταν προτιμότερο οι δημοκρατικά εκλεγμένοι αρχηγοί να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για την οικονομική ενότητα που θα αποτελούσε και την πολλά υποσχόμενη λύση της κρίσης, ωστόσο για τους ευρωπαίους θα ήταν πολιτικά περισσότερο βολικό αν οι μη εκλεγμένοι τεχνοκράτες της ΕΚΤ λάβουν αυτά τα μέτρα και μετατραπούν στο δίαυλο μέσω του όποιου θα πραγματοποιηθούν οι ευρωπαϊκές απώλειες.
Τέλος, διατυπώνεται η άποψη ότι η κατάσταση αυτή θυμίζει την κρίση του 2008 στην Αμερική, όπου υπήρχαν εντάσεις εντός της κυβέρνησης σχετικά με το ποιος θα αναλάμβανε την διάσωση των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων. Από πολλές απόψεις όμως, η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πολύ πιο περίπλοκη κατάσταση από εκείνη των ΗΠΑ τρία χρόνια πριν, καθώς το αμερικανικό Κογκρέσο συνιστά ένα μοναδικό νομοθετικό σώμα και όχι 17 διαφορετικά, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη.
Στο πρακτορείο <<Μπλούμπεργκ>> επισημαίνεται η <<διαφορετική προσέγγιση>> μεταξύ της Γερμανίας και της Γαλλίας σχετικά με μια ενδεχόμενη ελληνική χρεοκοπία. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως αναφέρεται, στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν τις τράπεζες και να βρουν τρόπους για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, θα κληθούν να απαντήσουν τελικά στα ερωτήματα που απέφευγαν να θέσουν έως τώρα, όπως εάν θα πτωχεύσει η Ελλάδα και πως θα γίνει η διαχείριση αυτής της χρεοκοπίας,
Η Γερμανίδα καγκελάριος, ‘Αγκελα Μέρκελ, η οποία θα συναντηθεί με το Γάλλο πρόεδρο, Νικολά Σαρκοζί, έχει ήδη αναφερθεί στην ανάγκη προετοιμασίας για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης χρεοκοπίας, ένα γεγονός που προεξοφλούν ήδη οι αγορές, όπως τονίζεται, υπογραμμίζοντας ότι ο κ. Σαρκοζί είναι αντίθετος στη χρεοκοπία λόγω της έκθεσης των τραπεζών της Γαλλίας στο ελληνικό χρέος.
Η εφημερίδα <<Νιου Γιορκ Τάιμς>>, με κύριο άρθρο της, εκτιμά ότι απαιτούνται <<επιθετικές μεταρρυθμίσεις>> για να αποτραπεί η ελληνική χρεοκοπία, καθώς και ανάκαμψη και ανάπτυξη. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να <<συνεχίσουν να πιέζουν>> την Αθήνα για περαιτέρω φιλελευθεροποίηση της αγοράς εργασίας, για ορθότερη εφαρμογή του φορολογικού συστήματος και για αποδοτικότερη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, ενώ το ίδιο οφείλουν να κάνουν με στόχο τη μείωση πολλών θέσεων στο δημόσιο τομέα, προκειμένου να απελευθερωθούν πόροι αξιοποιήσιμοι για την ενίσχυση της ανάπτυξης.
Σύμφωνα με τη νεοϋορκέζικη εφημερίδα, επί δεκαετίες, τα κύρια πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα <<διεύρυναν αλόγιστα>> τα κρατικά μισθολόγια για να ανταμείψουν υποστηρικτές τους και μειώσουν τεχνηέντως την ανεργία. Αυτή η πρακτική, που βύθισε την Ελλάδα βαθιά μέσα στο χρέος, πρέπει πλέον ανατραπεί, όπως εκτιμάται. Στη συνέχεια, υποστηρίζεται ότι επιπλέον οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να απέχουν από πολιτικές λιτότητας που πνίγουν την ανάπτυξη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ισχυρότερες οικονομίες, όπως στη Γερμανία, ενώ τα μελλοντικά δάνεια προς την Ελλάδα πρέπει να δίδονται σε συνάρτηση με την εφαρμογή από την ελληνική κυβέρνηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
