Μπεγλίτης:»Απαράδεκτους όρους θέτει ο Σάφα».Ζητούν φρεγάτες.

Για εκβιαστικά αιτήματα έκανε λόγο ο ΥΕΘΑ Πάνος Μπεγλίτης στο θέμα των ναυπηγείων! Σύμφωνα με δηλώσεις του από τη πλευρά της ιδιοκτησίας των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά “τίθενται όροι απαράδεκτοι, τους οποίους αρνήθηκα και συνεχίζω να αρνούμαι να κάνω αποδεκτούς. Όπως, παραδείγματος χάριν, ότι, προκειμένου να συνεχίσουν τη λειτουργία τους και προκειμένου να αναβιώσουν την καταγγελθείσα τον περασμένο Μάιο υποκατασκευαστική συμφωνία με τη γερμανική εταιρεία HDW,που είναι θυγατρική της Thyssen Krupp, θα έπρεπε να δεσμευτούμε άμεσα περί νέων παραγγελιών, με πρώτη παραγγελία τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των φρεγατών τύπου MEKO”!

Ο ΥΕΘΑ Πάνος Μπεγλίτης μετά από τη συνάντηση με τον επίτροπο Χοακίν Αλμούνια, έκανε μία περιγραφή του αδιεξόδου που έχει προκύψει χωρίς καμία λύση. Και το κυριότερο; Αν θα δώσει στις 17 Οκτωβρίου τα 100.000.0000 ευρώ που ζητάει η ιδιοκτησία των Ναυπηγείων Σκαραγκά,αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμη και κλεισίματος του Ναυπηγείου.

Ο Ισκαντάρ Σάφα χρησιμοποιεί ως επιχείρημα ότι “δεν μου είχατε πει ότι το ναυπηγείο θα ήταν αμιγώς στρατιωτικό” και ο ΥΕΘΑ μετά από την συνάντηση με τον Αλμούνια προσπάθησε να αντεπιτεθεί:

“Μέσα από τις διαπραγματεύσεις και αφού είχε προηγηθεί στην Ελλάδα η υπερψήφιση από την Ολομέλεια της Βουλής της αγοράς πλέον των Ναυπηγείων από την Abu Dhabi Mar κατέληξαν σε μια απόφαση, η οποία χαρακτηρίζεται στο λεκτικό της Επιτροπής ως «στρατιωτική απόφαση» της 1ης Δεκεμβρίου 2010.

Αυτή η απόφαση επαναβεβαίωνε την απόφαση του Ιουλίου του 2008 περί επιστροφής των χρημάτων και στην περίπτωση που τα χρήματα αυτά δεν μπορούσαν να επιστραφούν, προέκυπταν δύο μείζονες υποχρεώσεις: πρώτον, τα Ναυπηγεία υπό τη νέα ιδιοκτησία θα ήταν αποκλειστικά ναυπηγεία για στρατιωτικούς σκοπούς, εξαιρουμένης της δραστηριότητας κατασκευής των εμπορικών πλοίων για μια 15ετία και δεύτερον, τα μη αναγκαία για στρατιωτικούς σκοπούς τμήματα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά θα έπρεπε μέσα από διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό να πουληθούν και το ποσό που θα συγκεντρωνόταν από το διαγωνισμό να επιστραφεί στο ελληνικό κράτος.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε έτσι περιθώριο με την απόφαση του Δεκεμβρίου να υλοποιηθεί η ανάκτηση από το Ελληνικό Δημόσιο των μη στρατιωτικής χρήσεως τμημάτων των Ναυπηγείων εντός εξαμήνου, δηλαδή μέχρι το τέλος του Ιουνίου του 2011.

Δυστυχώς, η νέα διοίκηση των Ναυπηγείων, προφασιζόμενη διάφορες δικαιολογίες, κατόρθωσε να ολοκληρωθεί το εξάμηνο χωρίς να προχωρήσει σε διαγωνισμό”,υποστήριξε ο κ.Μπεγλίτης.

Παράλληλα, μια προσπάθεια του Υπουργείου Άμυνας να υλοποιηθεί η δυνατότητα να πάρει το Δημόσιο τα μη στρατιωτικής χρήσεως τμήματα των Ναυπηγείων προσέκρουσε στην άρνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και βρεθήκαμε μπροστά στο γεγονός της καταγγελίας της Ελλάδας και της προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο από την πλευρά της Επιτροπής.

“Γίνεται αντιληπτό ότι αυτή, η διασταλτική ερμηνεία, ουσιαστικά καταστρέφει κάθε προοπτική βιωσιμότητας των Ναυπηγείων, γιατί δεν μπορούν να επιβιώσουν αποκλειστικά και μόνο με τις παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού της χώρας μας. Ασφαλώς καμία αμυντική βιομηχανία ή ναυπηγείο δεν μπορεί να επιβιώσει μ΄ αυτό τον τρόπο στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο.
Δυστυχώς για τη χώρα μας, τα τελευταία σαράντα χρόνια ουσιαστικά οι αμυντικές βιομηχανίες επιβίωσαν κατά τρόπο κρατικοδίαιτο, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα στο απόλυτο αδιέξοδο και σε οριακές καταστάσεις.
Ζήτησα, λοιπόν -αφού αποστείλαμε με τον συνάδελφό μου Υπουργό Οικονομικών, κ. Βενιζέλο, στις 26 Αυγούστου 2011 κοινή επιστολή προς τον κ. Αλμούνια σε απάντηση δικής του επιστολής του Ιουλίου- να συναντηθώ με τον κ. Αλμούνια, για να συζητήσουμε επί της επιστολής μας αυτής, αλλά και για να δω τις δυνατότητες που έχει η Επιτροπή, δυνατότητες νομικές κατ’ αρχήν, τις οποίες σεβόμαστε απολύτως, αλλά και «πολιτικές»: για να μπορέσουμε να υπερβούμε το αδιέξοδο αυτό. Διότι η νέα διοίκηση των Ναυπηγείων ζητά τη βοήθεια του ελληνικού κράτους στη σχέση και τη συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την εκτίμηση αυτής της διασταλτικής ερμηνείας που ουσιαστικά ακυρώνει κάθε προοπτική των Ναυπηγείων και βεβαίως, συγχρόνως από την πλευρά της διοίκησης, τίθενται όροι απαράδεκτοι, τους οποίους αρνήθηκα και συνεχίζω να αρνούμαι να κάνω αποδεκτούς. Όπως, παραδείγματος χάριν, ότι, προκειμένου να συνεχίσουν τη λειτουργία τους και προκειμένου να αναβιώσουν την καταγγελθείσα τον περασμένο Μάιο υποκατασκευαστική συμφωνία με τη γερμανική εταιρεία HDW,που είναι θυγατρική της Thyssen Krupp, θα έπρεπε να δεσμευτούμε άμεσα περί νέων παραγγελιών, με πρώτη παραγγελία τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των φρεγατών τύπου MEKO”,αποκάλυψε ο Μπεγλίτης.

“Εάν η Επιτροπή ανακαλέσει τη διασταλτική ερμηνεία για τα 15 χρόνια απαγόρευσης στα στρατιωτικά πλοία τρίτων χωρών, λύνεται ένα πολύ σημαντικό ζήτημα με δύο τρόπους: πρώτον, αφαιρούμε την επιχειρηματολογία από τη διοίκηση των Ναυπηγείων ότι δεν φέρνει επενδύσεις, όπως δεσμευόταν στην αρχή, γιατί εμποδίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την απόφασή της. Δεύτερον, δοκιμάζεται η ειλικρίνεια της διοίκησης των Ναυπηγείων ως προς τις επενδύσεις που έλεγε ότι είχε έτοιμες να φέρει. Δηλαδή, ένας αποτρεπτικός παράγοντας ακυρώνεται, και ανοίγει ο δρόμος και σε παραγγελίες τρίτων χωρών στα στρατιωτικά, πλέον, Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Η άμεση απαίτηση για ανάκτηση των χρημάτων ουσιαστικά θα ισοδυναμούσε με κλείσιμο των Ναυπηγείων. Κανένας επενδυτής δεν θα έβγαζε από την τσέπη του 539 εκατ. ευρώ για να τα δώσει, πέραν του άλλου κόστους επένδυσης, για επιστροφή κρατικών ενισχύσεων στο Ελληνικό Δημόσιο. Αυτό κανείς δεν μπορεί να το κάνει, γιατί θα ήταν ένα επενδυτικό αντικίνητρο. Γι’ αυτό και βρέθηκε, με τη συνεργασία της Επιτροπής, αυτή η φόρμουλα, με την απόφαση του Ιουλίου του 2008.

Αν ανατρέξει κάποιος στην ιστορία του προβλήματος, αυτό έχει βάθος χρόνου και βάθος χειρισμών. Αν ανατρέξει κανείς στην απόφαση του Ιουλίου του 2008, θα δει ότι, ήδη, η τότε Κυβέρνηση, είχε αποφασίσει να μην ζητήσει την ανάκληση σε χρήμα. Αλλά πήγαν σε άλλες μορφές ανάκλησης αυτών των κρατικών ενισχύσεων και από εκεί το πήραμε το θέμα, τον Οκτώβριο του 2009, με όλες τις επιβαρύνσεις, για να το φτάσουμε μέχρι την απόφαση αυτή, του Δεκεμβρίου του 2010.
Μπορώ να σας πω ότι αυτές οι μη στρατιωτικές υποδομές είναι χρήσιμες. Εμείς, θα μπορούσαμε να τις πάρουμε ως Υπουργείο Άμυνας, γιατί είναι πολύ χρήσιμες για το Πολεμικό μας Ναυτικό και για τις εργασίες εκσυγχρονισμού στο Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Αυτό όμως μπορεί να γίνει, σύμφωνα με την Επιτροπή, μόνον εάν αποτύχει ο διεθνής διαγωνισμός”,κατέληξε ο Μπεγλίτης