Διαβάζοντας την δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας για την “διακηρυγμένη θέση της κυβέρνησης για περαιτέρω σύσφιξη των Ελληνοϊσραηλινών σχέσεων”, που έκανε προσερχόμενος στην εκδήλωση της Πρεσβείας του Ισραήλ για την επέτειο της Εθνικής εορτής της χώρας ,δεν είναι δυνατόν να μην διακρίνεις την προσπάθεια ανάληψης πρωταγωνιστικού ρόλου σ΄ αυτή την πραγματικά πολύ σοβαρή υπόθεση.
«Είναι γνωστή η διακηρυγμένη θέση της κυβέρνησης Σαμαρά και η πολιτική που έχουμε, την οποία εγώ, από τον τομέα ευθύνης του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, υλοποιώ, για περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων της ελληνικής δημοκρατίας με το κράτος του Ισραήλ”, είπε ο κ.Παναγιωτόπουλος και το “εγώ” που χρησιμοποίησε νόμίζουμε ότι λογικά τραβά τη προσοχή μας.
Ασφαλώς μπορεί να αποδοθεί στην αγωνία που όλοι οι υπουργοί έχουν αυτή την περίοδο εν όψει του θρυλούμενου ανασχηματισμού. Αλλά σε υποθέσεις όπως αυτή της ελληνοϊσραηλινής συνεργασίας δεν νομίζουμε ότι πρέπει να προσεγγίζονται με τα εγώ οποιουδήποτε.
Όπως σωστά είχε εξηγήσει και επισημάνει ο καθηγητής Γιάννης Μάζης στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στο Onalert, δεν αρκεί η στρατιωτική συνεργασία για να γίνει ισχυρός και στέρεος ο ελληνοϊσραηλινός άξονας. Ο καθηγητής είχε σημειώσει ότι πολιτικά αυτή η συνεργασία δεν στηρίχθηκε από την Αθήνα και ανέφερε σαν παράδειγμα ότι παρά την συμφωνία για κοινές συνεδριάσεις των υπουργικών συμβουλίων που έχει επιτευχθεί εδώ κι ένα χρόνο, ούτε μία δεν έχει γίνει ακόμη.
Η ελληνοϊσραηλινή συνεργασία πρέπει να αντιμετωπιστεί με μεγάλη σοβαρότητα και υπευθυνότητα ακόμη περισσότερο τώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια επαναπροσέγγισης Ισραήλ-Τουρκίας. Σωστά επεσήμανε ο Πάνος Παναγιωτόπουλος ότι η σχέση αυτή δεν μπορεί να επηρεαστεί από τρίτους. Αρκεί να μην το επιτρέψουμε εμείς.