«Πραγματικά ανησυχουσα για το παιδί μου επειδή έπρεπε να το αφήσω οταν ηταν μόνο 4 μηνών», δήλωσε στην εφημερίδα Denver Post η Μπεγκ.
Κατα την διάρκεια της θητείας της στο Ιράκ λάμβανε φωτογραφίες και e-mail για να βλέπει και αυτη κατα κάποιο τρόπο πώς μεγάλωνε το παιδί της όμως όπως δήλωσε και η ίδια αυτα δεν ειναι ποτέ αρκετά για μια μάνα – «Έχασα το πρώτο του βήμα, την πρώτη λέξη του, τα πρώτα όλα του», είπε. «Οταν επέστρεψα, ήταν πάνω από ενός ετών.»
Περισσότερες από 200.000 γυναίκες είχαν σταλεί σε εμπόλεμες ζωνες κατά τη διάρκεια των πολέμων του Ιράκ και του Αφγανιστάν – Ο μεγαλύτερος αριθμός γυναικών στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ακριβώς όπως και οι άνδρες, οι γυναίκες υπερασπίζονται τη χώρα τους με θάρρος και αφοσίωση. Αλλά οι γυναίκες στο στρατό αντιμετωπίζουν προκλήσεις που διαφέρουν από εκείνες των ανδρών συναδέλφων, για παραδειγμα αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα στρες επειδή ανησυχούν για τις επιπτώσεις της επιστράτευσης τους στην οικογένεια, σύμφωνα με μια έκθεση του 2011.
Σύμφωνα με την ίδια έκθεση περισσότερο από το 40% των γυναικών στον στρατό των ΗΠΑ έχουν παιδιά, και πάνω από 30.000 ανύπαντρες μητέρες βρίσκονται στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν.
Γενικά στον στρατό των ΗΠΑ, το 2008, υπήρχαν περίπου 146.000 μονογονεϊκές οικογένειες, ή περίπου 6,6% του στρατού.
Η δουλειά της μητέρας ηταν πάντα δύσκολη αλλα μια μητέρα που βρίσκεται στον στρατό εχει να σκεφτεί οχι μόνο την ζωή του παιδιού της – που μεγαλώνει μονο του αλλα και την δική της ζωή που ειναι εξίσου πολύτιμη για την επιβίωση του παιδιού που συντηρεί αλλα σπανίως βλέπει.
