Το Ηνωμένο Βασίλειο επέδωσε χθες Παρασκευή στους εταίρους του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών τροποποιημένο σχέδιο απόφασης για τη Λιβύη, το οποίο αξιώνει την αποχώρηση των μισθοφόρων από τη χώρα, σύμφωνα με αντίγραφο του εμπιστευτικού αυτού κειμένου που περιήλθε στην κατοχή του Γαλλικού Πρακτορείου.
Το σχέδιο απόφασης «εκφράζει την ανησυχία» του ΣΑ για «την αυξανόμενη εμπλοκή μισθοφόρων στη Λιβύη». Υπενθυμίζει τις δεσμεύσεις των μερών στη διεθνή διάσκεψη του Βερολίνου τη 19η Ιανουαρίου ότι θα τηρήσουν το εμπάργκο όπλων που επιβλήθηκε στη Λιβύη το 2011, «συμπεριλαμβανομένης της διακοπής κάθε υποστήριξης σε οπλισμένους μισθοφόρους και της απόσυρσής τους» από τη λιβυκή επικράτεια.
Το κείμενο απαιτεί ακόμη «από όλα τα κράτη μέλη να μην επεμβαίνουν στη σύρραξη ούτε να παίρνουν μέτρα που επιδεινώνουν» την κατάσταση.
Ωστόσο, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η Ρωσία εναντιώνεται σε οποιαδήποτε αναφορά σε μισθοφόρους στην απόφαση.
Δεν έχει οριστεί σε αυτό το στάδιο ημερομηνία ψηφοφορίας επί του κειμένου αυτού στο ΣΑ.
Η πρώτη εκδοχή του σχεδίου που έχει καταρτιστεί από το ΣΑ, με ημερομηνία 24η Ιανουαρίου, δεν περιείχε καμία αναφορά σε ξένους μαχητές, την παρουσία στη χώρα πάντως στηλίτευσε, χωρίς να τους κατονομάσει, ο ειδικός επιτετραμμένος του ΟΗΕ στη Λιβύη Γασάν Σαλάμε την Πέμπτη παρεμβαίνοντας στη συζήτηση στο Συμβούλιο.
Η Ρωσία, η οποία υποστηρίζει τον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ — ο αυτοαποκαλούμενος Λιβυκός Εθνικός Στρατός (ΛΕΣ) του οποίου εξαπέλυσε τον Απρίλιο έφοδο για να κυριεύσει την Τρίπολη — κατηγορείται ότι διευκόλυνε την άφιξη στη Λιβύη πολλών χιλιάδων μισθοφόρων του ρωσικού ομίλου Βάγκνερ.
Η Τουρκία, που υποστηρίζει τον Φάγεζ ας Σάρατζ, πρωθυπουργό της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (ΚΕΣ), κατηγορείται από την πλευρά της ότι μετέφερε στη Λιβύη, ακόμη και αυτή την εβδομάδα, σύρους αντάρτες.
Σε αναφορά τους τον Δεκέμβριο, ειδικοί του ΟΗΕ είχαν κάνει επίσης λόγο για την παρουσία στη Λιβύη ομάδων ενόπλων, κυρίως από το Σουδάν και το Τσαντ, που εμπλέκονται στη σύρραξη για λογαριασμό και των δύο αντίπαλων πλευρών.
Τους τελευταίους δέκα μήνες, το ΣΑ μοιάζει να μην είναι σε θέση να υιοθετήσει σε καμιά απόφαση για τη σύρραξη στη Λιβύη, που κλιμακώθηκε τον Απρίλιο με την έφοδο των στρατευμάτων του Χάφταρ. Αρκετές από τις χώρες μέλη του υποστηρίζουν, λιγότερο ή περισσότερο ανοικτά, πολιτικά ή/και στρατιωτικά, το ένα ή το άλλο μέρος στον πόλεμο.
Το τροποποιημένο βρετανικό κείμενο «καταδικάζει την πρόσφατη κλιμάκωση των βιαιοτήτων και απαιτεί από τα δύο μέρη να δεσμευθούν σε μια διαρκή κατάπαυση του πυρός».
Ζητεί επίσης από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες να εκθέσει «τις απόψεις του για τις αναγκαίες προϋποθέσεις» ώστε να εφαρμοστεί εκεχειρία και «προτάσεις για την αποτελεσματική επιτήρησή της».
Άλλη μια διαφορά του προηγούμενου με το τρέχον σχέδιο απόφασης που καταρτίστηκε από το Λονδίνο είναι ότι το πρώτο δεν αναφερόταν στον ρόλο γειτονικών χωρών και περιφερειακών οργανισμών, ενώ το τροποποιημένο αναφέρεται ρητώς στη δυνητική συμμετοχή «ιδίως της Αφρικανικής Ένωσης, του Αραβικού Συνδέσμου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης» στον μηχανισμό επιτήρησης της κατάπαυσης του πυρός, αν υπάρξει τέτοιος.
