Η κόρη του Στάλιν και ο έρωτάς της για έναν Ινδό πρίγκιπα γίνονται κινηματογρφική ταινία.
Όπως γράφει ο Ντμίτρι Ρομεντίκ στην “Σύγχρονη Ρωσία” ,”το σχέδιο σεναρίου κινηματογραφικού έργου για το ειδύλλιο της κόρης του Στάλιν και του ανίατα ασθενούς Ινδού Μπραντζές Σινγκχ, παρουσιάστηκε από ρώσους παραγωγούς στο φεστιβάλ των Κανών και προκάλεσε το ενδιαφέρον ρώσων και ινδών επενδυτών”.
Η αλήθεια είναι ότι η ζωή της Σβετλάνα Αλιλούεβα, της μοναδικής κόρης του Στάλιν, αποτελεί από μόνη της σενάριο. Όπως γράφει ο Ρομεντίκ “άλλαζε τους άντρες σαν τα πουκάμισα και το 1966, όταν ήταν 40 ετών, αυτομόλησε στην Αμερική, από την οποία είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο όταν βρισκόταν στο Δελχί. Στις ΗΠΑ έκδωσε το βιβλίο με τα απομνημονεύματά της «Είκοσι και μία επιστολή σε ένα φίλο» και έγινε εκατομμυριούχος”.
Όσοι εμπλέκονταν ερωτικά μαζί της δεν είχαν και την καλύτερ τύχη:
“Στα 16 της ,το 1942, όταν η Σβετλάνα είχε μια θυελλώδη ερωτική σχέση με τον γνωστό κινηματογραφικό σεναριογράφο Αλεξέι Κάπλερ, έναν από τους δημιουργούς της δημοφιλούς τότε στην ΕΣΣΔ ταινίας «Ο Λένιν τον Οκτώβριο». Ο Κάπλερ ήταν μεγαλύτερος από την αγαπημένη του κατά 20 χρόνια και ο μπαμπάς της Σβετλάνα (ο οποίος… τύχαινε να είναι και ο παντοδύναμος δικτάτορας), ενοχλούταν αρκετά από το γεγονός. Γενικά, μύλος. Στην αρχή προειδοποίησαν ευγενικά τον Κάπλερ να μην μπλέκεται εκεί που δεν πρέπει, αλλά αυτός δεν άκουσε και τον έστειλαν σε στρατόπεδο εργασίας για πέντε χρόνια”.
Δύο γάμοι
Η Σβετλάνα παντρεύτηκε δυο φορές, αλλά χώρισε γρήγορα. Μεταξύ των ρομαντικών της περιπετειών ήταν αυτή με τον διάσημο συγγραφέα και αντιφρονούντα, Αντρέι Σινιάβσκι. Μάλιστα, η Αλιλούεβα επισκέφθηκε στο σπίτι τη σύζυγό του, Μαρία Ροζάνοβα, και της ζήτησε να αφήσει στην ίδια τον σύζυγό της! Όμως η Ροζάνοβα, μια εξαιρετικά ευφυής γυναίκα και αργότερα εκδότρια του περιοδικού «Σύνταξη» στο Παρίσι, βρήκε τον τρόπο να απορρίψει με διακριτικό τρόπο την απαίτηση της κόρης του Στάλιν.
Ο Ινδός πρίγκιπας
Το 1966 η Σβετλάνα αυτομόλησε στις ΗΠΑ. Αυτό συνέβη στην Ινδία, όπου είχε μεταβεί για να κηδέψει τον άνευ γάμου σύντροφό της, Μπραντζές Σίνγκχ. Στις 6 Μαρτίου πήγε στην αμερικανική πρεσβεία στο Δελχί και ζήτησε πολιτικό άσυλο.
«Πρόκειται για μια εκπληκτική ιστορία αγάπης μιας πριγκίπισσας του Κρεμλίνου και του γιου ενός Ινδού πρίγκιπα», αναφέρει στη RBTH η Αναστασία Περόβα, παραγωγός της ταινίας «Σβετλάνα». Η Περόβα λέει οτι πληροφορήθηκε τη συγκεκριμένη ιστορία πριν αναχωρήσει για το Indian Film Bazaar που διεξάγεται κάθε χρόνο στη Γκόα και τη διηγήθηκε στους συναδέλφους της, οι οποίοι αισθάνθηκαν το ενδιαφέρον που θα προκαλούσε στους ινδούς και ευρωπαίους επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου.
Όπως είχε αφηγηθεί αργότερα ο τότε επικεφαλής της KGB, Βλαντίμιρ Σεμιτσάστνι, «κανείς δεν καταλάβαινε τι βρήκε εκείνη σε αυτό τον άνθρωπο, ο οποίος ήταν φαλακρός, κακοφτιαγμένος, με αραιό κατσικίσιο μουσάκι, συν τοις άλλοις βαριά άρρωστος». Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί μια κοσμική γυναίκα ήθελε έναν ανίατα ασθενή (έπασχε από εμφύσημα πνευμόνων), ξένο, ο οποίος μάλιστα ήταν και πολύ μεγαλύτερός της.
Ο Μπραντζές Σινγκχ ήταν γιος ενός πλούσιου πρίγκιπα, αλλά αφότου έγινε κομμουνιστής, ξέκοψε με το σύστημα της ινδικής κάστας μετανάστευσε στη Σοβιετική Ένωση, όπου έπιασε δουλειά ως μεταφραστής σε έναν εκδοτικό οίκο. «Συναντηθήκαμε στη Μόσχα τον Οκτώβριο του 1963 όταν από σύμπτωση βρεθήκαμε την ίδια μέρα στο ίδιο νοσοκομείο», αναφέρει η Σβετλάνα Αλιλούεβα σε άλλα απομνημονεύματά της, το βιβλίο «Μόνο ένας χρόνος».
Όπως ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα
Ο Σίνγκχ διέθετε θαυμάσια παιδεία και είχε ζήσει στην Ευρώπη πριν από την ΕΣΣΔ. Για την ολοκληρωτική ΕΣΣΔ ένας τέτοιος ελεύθερος εσωτερικά νους ήταν κάτι το σπάνιο. Οι διανοούμενοι της χώρας εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο «σφιχτοί». Οι δυό τους αποφάσισαν να ζήσουν μαζί, αλλά συνάντησαν την άρνηση των αρχών να καταχωρήσουν επίσημα το γάμο τους, καθώς αυτές είχαν προσηλωμένη την προσοχή στις κινήσεις της κόρης του Στάλιν. Η σχέση τους δεν κράτησε πολύ. Πήγαν για διακοπές στο Σότσι, ενώ μετά ο Μπραντζές αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Ινδία λόγω κάποιων υποχρεώσεων. Μετά όμως, με διάφορες προφάσεις δεν του επέτρεπαν να εισέλθει στην ΕΣΣΔ.
Ύστερα από ενάμιση χρόνο κατάφερε με τα πολλά να επιστρέψει. Έζησαν μαζί λίγο πάνω από ένα χρόνο. Ο Σίνγκχ ήθελε πολύ να πεθάνει στην πατρίδα του, αλλά η σοβιετική κυβέρνηση δεν άφηνε τη Σβετλάνα να πάει μαζί του, φοβούμενη κάποια προβοκάτσια από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες. Όταν όμως αυτός πέθανε στη Μόσχα, την άφησαν τελικά να συνοδεύσει τη σωρό του. Πιθανότατα αυτό οφείλεται στον τότε πρωθυπουργό Αλεξέι Κοσίγκιν, γείτονα της Σβετλάνα στο σπίτι της Νάμπερεζναγια (γνωστό σπίτι στην παραλιακή του ποταμού Μόσχοβα όπου έμεναν αξιωματούχοι και άλλες γνωστές προσωπικότητες).
Η φυγάδευση στις ΗΠΑ
Η Αλιλούεβα πέταξε στο Δελχί, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο, αλλά η Ινδία απέρριψε το αίτημά της επειδή δεν ήθελε να διαταράξει τις σχέσεις της με την ΕΣΣΔ. Τότε αυτή πήγε στην αμερικανική πρεσβεία και ζήτησε το πολιτικό άσυλο στις ΗΠΑ. Το πώς την μετέφεραν στην Αμερική μέσω Ιταλίας, για να ξεφύγει από τους πράκτορες της KGB, μπορεί να αποτελέσει την ιστορία για μια άλλη ταινία, κατασκοπική, με μεταμφιέσεις και διαμερίσματα-κρησφύγετα.
ΠΗΓΗ : Σύγχρονη Ρωσία
Διαβάστε ακόμη:
Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα:όταν οι Γερμανοί συνάντησαν τη Νέμεση τους.ΒΙΝΤΕΟ
Το Βόλγκογκραντ να λέγεται πάλι Στάλινγκραντ ζητά ο ρώσος αντιπρόεδρος
