Πως “γεννήθηκε” και κυρίως πως “θέριεψε” το Ισλαμικό Κράτος; Πόσο βάση έχουν οι θεωρίες και οι απόψεις που θέλουν την Δύση να είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία αυτού του τέρατος;
Ο Βασίλης Γιαννακόπουλος ,γνωστός αναλυτής και γνώστης της περιοχής της Μέσης Ανατολής, επιχειρεί να δώσει κάποιες απαντήσεις. Και το κάνει μ΄ένα νέο βιβλίο του, το “Ισλαμικό Κράτος”, το οποίο σύντομα θα εκδοθεί. Απ΄ αυτό είναι και το απόσπασμα που ακολουθεί κι έχει να κάνει με την σχέση Ισλαμικού Κράτους και Δύσης:
Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, οι «θεωρίες συνωμοσίας» για τον υποστηρικτικό ρόλο των διαφόρων υπηρεσιών πληροφοριών της Δύσης σχετικά με την ίδρυση του Ισλαμικού Κράτους είχαν απασχολήσει επανειλημμένα τόσο τα εγχώρια όσο και τα διεθνή ΜΜΕ.
Ωστόσο, στις 18 Μαΐου του 2015, το Judicial Watch (αμερικανικό συντηρητικό κυβερνητικό ίδρυμα) δημοσίευσε μια σειρά παλαιότερων διαβαθμισμένων εγγράφων των υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, μεταξύ των οποίων υπήρχε και ένα απόρρητο έγγραφο [1] της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Defense Intelligence Agency – DIA), που κυκλοφόρησε το 2012 και το οποίο ανέφερε ότι «ένα Ισλαμικό Κράτος είναι επιθυμητό (να δημιουργηθεί) στην ανατολική Συρία, προκειμένου να εφαρμοσθούν τις πολιτικές της Δύσης στην περιοχή». Να σημειώσουμε ότι το εν λόγω πρώην “SECRET // NOFORN” έγγραφο της DIA, με ημερομηνία αποστολής 12 Αυγούστου 2012, είχε ως αποδέκτες τη CENTCOM, τη CIA, το FBI, το DHS, την NGA, το υπουργείο Εξωτερικών και αρκετές άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών.
Επιπρόσθετα, το αποχαρακτηρισμένο πλέον έγγραφο ανέφερε ότι «η Δύση, οι χώρες του Κόλπου και η Τουρκία υποστηρίζουν τη (συριακή) αντιπολίτευση, ενώ η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν υποστηρίζουν το (συριακό) καθεστώς... Υπάρχει η πιθανότητα δημιουργίας ενός ανακηρυγμένου ή μη ανακηρυγμένου σαλαφιστικού πριγκιπάτου στην ανατολική Συρία και αυτό ακριβώς θέλουν οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την αντιπολίτευση, με σκοπό την απομόνωση του συριακού καθεστώτος…».
Σύμφωνα λοιπόν με το έγγραφο της DIA, οι υπηρεσίες πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν προβλέψει, τουλάχιστον από τα μέσα του 2012, την άνοδο της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, γνωστό τότε ως Αλ-Κάιντα στο Ιράκ (al-Qaeda in Iraq – AQI). Ωστόσο, αντί για «εχθρική τζιχαντιστική οργάνωση» την θεωρούσαν ως «μοχλό προώθησης των συμφερόντων τους». Προφανώς, ανέμεναν ότι το μετέπειτα Ισλαμικό Χαλιφάτο, πέρα από τη φθορά που θα επέφερε στο καθεστώς του Bashar al-Assad, θα λειτουργούσε και ως ανάχωμα στην επέκταση των σιιτών του Ιράν και του Ιράκ προς τα δυτικά.
Όπως δικαιολογημένα σχολιάζει ο διευθυντής του ινστιτούτου “Levant Report”, Brad Hoff (πρώην πεζοναύτης και νυν καθηγητής ιστορίας), «ενώ εδώ και πολύ καιρό, ένας αριθμός αναλυτών και δημοσιογράφων είχαν τεκμηριώσει το ρόλο των δυτικών μυστικών υπηρεσιών στο σχηματισμό και την εκπαίδευση της ένοπλης αντιπολίτευσης στη Συρία, αυτό το έγγραφο συνιστά την επιβεβαίωση των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών ότι κυβερνήσεις της Δύσης εκλαμβάνουν το Ισλαμικό Κράτος ως εργαλείο τους, για την ανατροπή του καθεστώτος στη Συρία».
Να θυμίσουμε ότι από το Δεκέμβριο του 2011, όταν οι Αμερικανοί απέσυραν τα στρατεύματά τους και διέκοψαν τη συστηματική υλικοτεχνική υποστήριξη των ιρακινών ενόπλων δυνάμεων και των σουννιτών πολιτοφυλάκων, η Αλ-Κάιντα στο Ιράκ άρχισε προοδευτικά να αποκτά τον έλεγχο ορισμένων περιοχών. Παρά τα συσσωρευμένα προβλήματα, η οργάνωση συνέχισε και κατά τη διάρκεια του 2012 να εξαπολύει επιθέσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Στον τομέα της επάνδρωσης δεν σημειώθηκε σημαντική διαφοροποίηση και η δύναμή της συνέχισε να κυμαίνεται από 1.000 έως 2.000 μαχητές. Διατήρησε την ικανότητά της να διεξάγει συντονισμένες επιθέσεις μεγάλης κλίμακας, έστω και σε περιορισμένο αριθμό, στοχοποιώντας κυρίως κυβερνητικά στελέχη, προκειμένου αφενός να επιτύχει αύξηση της έντασης μεταξύ των ιρακινών εθνο-θρησκευτικών κοινοτήτων, αφετέρου να καταστήσει σαφές στον ιρακινό λαό ότι η σιιτική κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης αδυνατούσε να επιλύσει το μείζον πρόβλημα του ελλείμματος εσωτερικής ασφάλειας.
Σύμφωνα με επίσημες αμερικανικές πηγές, η τότε Αλ-Κάιντα στο Ιράκ εκμεταλλευόμενη το σοβαρό έλλειμμα εσωτερικής ασφάλειας στη γειτονική Συρία, αποφάσισε με περιορισμένο αριθμό μαχητών αφενός να δραστηριοποιηθεί σε συριακές μεγαλουπόλεις, με την ονομασία «Μέτωπο Υποστήριξης για το Λαό της Συρίας» (al-Nusrah Front), αφετέρου να παρουσιασθεί ως τμήμα της «νόμιμης» συριακής αντιπολίτευσης, προκειμένου να επισκιάσει τον αγώνα των μετριοπαθών συριακών αντικαθεστωτικών δυνάμεων. Το Δεκέμβριο του 2012, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνώρισαν επίσημα την al-Nusrah Front ως θυγατρική τζιχαντιστική οργάνωση της al-Qaeda in Iraq. [3] Επίσης, σύμφωνα με εκτιμήσεις των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, η ελλιπής φύλαξη των συνόρων της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν, οι εντάσεις μεταξύ της κεντρικής κυβέρνησης της Βαγδάτης και των κουρδικών δυνάμεων ασφάλειας, καθώς και η συνεχιζόμενη κρίση στη Συρία, δημιούργησαν ευνοϊκές προϋποθέσεις για την al-Qaeda in Iraq και για τη θυγατρική της al-Nusrah Front, που δρούσε στα συριακά εδάφη, να μεταφέρουν από τη Συρία στο Ιράκ οπλισμό και σουννίτες τζιχαντιστές. [4]
[1] http://www.judicialwatch.org/wp-content/uploads/2015/05/Pg.-291-Pgs.-287-293-JW-v-DOD-and-State-14-812-DOD-Release-2015-04-10-final-version11.pdf
[2] Brad Hoff, Levant Report, “2012 Defense Intelligence Agency document: West will facilitate rise of Islamic State in order to isolate the Syrian regime”, May 19, 2015
[3] U.S. Department of State, Arms Control & International Security, “Country Reports on Terrorism 2012”, May 2013, p. 105
[4] Ibid, p. 207
