Με τον άνθρωπο που συγκλόνισε την γερμανική κοινή γνώμη με την αφήγησή του για όσα έκαναν οι ναζί στο Δίστομο, συναντηθηκε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Ο Αργύρης Σφουντούρης 4 ετών όταν συνέβησαν οι γερμανικές θηριωδίες στο Δίστομο ,βρίσκεται στην Αθήνα για να απευθύνει χαιρετισμό σε εκδήλωση που γίνεται απόψε στην ΛΑΕΔ.
Στην συνάντησή του με τον πρωθυπουργός ο Αργύρης Σφουντούρης συνοδευόταν απο τον ΑΝΥΕΘΑ Κώστα Ήσυχο.
Ποιος είναι
Ο Αργύρης Σφουντούρης ήταν ο πρώτος γιος της οικογένειας, όταν γεννήθηκε στο 1940 στο Δίστομο. Παιδί της κατοχής σ΄ ένα χωριό που βίωνε τις δυσκολίες της κατοχής κάπως καλύτερα απ΄ότι τις βίωναν οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων.
Ο τετράχρονος Αργύρης θα ζήσει την φρίκη της 10ης Ιουνίου 1944,όταν οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και κάνουν ότι ακόμη και σήμερα δεν μπορεί να χωρέσει ανθρώπινος νους. Ο Αργύρης χάνει εκείνη την ημέρα τους γονείς του και συνολικά 30 συγγενείς του!
Θα βρεθεί σε ορφανοτροφείο του Πειραιά και λίγο αργότερα σ΄ ένα μικρότερο αλλά καλύτερο της Αθήνας. Ο πόλεμος τελειώνει κι ο εμφύλιος ξεκινά.
Στα οκτώ του χρόνια η ζωή του δίνει μια ευκαιρία. Μέσω του Ερυθρού Σταυρού μεταφέρεται στο χωριό Πεσταλότσι του Τρόγκεν,στην Ελβετία. Θα αποκτήσει ‘Ελληνες «γονείς» . Στο Πεσταλότσι βρίσκονται ορφανά του πολέμου απ΄ όλη την Ευρώπη σε μια προσπάθεια-πείραμα που στην περίπτωση του Αργύρη Σφουντούρη αποδείχτηκε πετυχημένο.
Ο Αργύρης τελειώνει το Λύκειο στο Τρόγκεν και σπουδάζει στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης μαθηματικά, πυρηνική φυσική και αστροφυσική.Έχει αρχίσει να γράφεο ποίηματα και δοκίμια,μεταφράζει στα γερμανικά Καζαντζάκη, Καβάφη, Σεφέρη, Ρίτσο και οι μεταφράσεις του, δημοσιεύονται στην εφημερίδα «Neue Zürcher Zeitung», στο περιοδικό «du», στην εφημερίδα «Tages Anzeiger» και σε άλλα περιοδικά.
Κατά τη διάρκεια της χούντας στην Αθήνα ο Αργύρης Σφουντούρης παίρνει θέση. Εναντίον της. Οργανώνει διαδηλώσεις εναντίον της στην Ζυρίχη κι εκδίδει το περιοδικό Προπύλαια, δημοσιεύοντας ότι είναι απαγορευμένο στην Ελλάδα. Αυτή του η δράση του απαγορεύει να επισκέπτεται την Ελλάδα.
Στα 40 του χρόνια αφού ολοκληρώνει ένα μεταπτυχιακό σχετικά με την Ανάπτυξη και την Συνεργασία, εγκαταλείπει την «ασφάλεια» της Ελβετίας και εργάζεται σε Σομαλία,Νεπάλ και Ινδονησία με αντικείμενο την ίδρυση Ανωτάτων Τεχνικών Σχολών.
Το Δίστομο και η σφαγή ήταν πάντα στο μυαλό και την ψυχη του. Το 1994 σε συνεργασία με την κοινότητα του Διστόμου διοργανώνει στο Ευρωπαϊκό κέντρο πολιτισμού στους Δελφούς ένα «Συνέδριο για την Ειρήνη». Πολλοί επιστήμονες ήρθαν για να εξηγήσουν -αν μπορεί να εξηγηθεί- το απάνθρωπο έγκλημα των Γερμανών. Με στόχο όχι να ρίξουν αλάτι στην πληγή αλλά να οδηγήσουν στην αντιμετώπιση του μίσους που θα οδηγούσε και στην συμφιλίωση. Μόνο οι Γερμανοί δεν εκπροσωπήθηκαν σ΄ εκείνο το συνέδριο. Ούτε τον πρέσβη τους στην Αθήνα δεν έστειλαν.
Ένα χρόνο μετά θα λάβει και την απαξιωτική απάντηση από την γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα για τις αποζημιώσεις . Η σφαγή θεωρείται από τους Γερμανούς «μέτρο στα πλαίσια της διεξαγωγής του πολέμου», και ότι για το λόγο αυτό δεν υφίσταται δικαίωμα αποζημίωσης. Μετά απ΄ αυτό αποφάσισε μαζί με τις αδελφές του αγωγή κατά της Γερμανίας. Η οποία απορρίπτεται από το Πρωτοδικείο της Βόννης ,το Εφετείο της Κολωνίας αλλά και το Γερμανικό Ακυρωτικό Δικαστήριο της Καρλσρούης.Μία συνταγματική προσφυγή υποβάλλεται το 2003 στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης. Τον Μάρτιο του 2006 βγαίνει η απόφαση: είναι αρνητική.