Δεύτερη επιστολή-χαστούκι του αξιωματικού από τον Έβρο-«Δεν θέλω ελεημοσύνη»

Η αξιοπρέπεια του αξιωματικού από τον Έβρο ο οποίος μέσω της επιστολής του περιέγραψε την σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα. Πολύ περισσότερο από τους λίγους “πολεμιστές του πληκτρολογιου” οι οποίοι κρυμμένοι καλά πίσω από την ανωνυμία τους κι έχοντας δει οι περισσότεροι τον Έβρο μόνο στο χάρτη επιχείρησαν να ειρωνευτούν τα όσα έγραψε ο αξιωματικός. Είναι πολύ εύκολο όταν έχεις ρεύμα -γιατί εδώ έχουμε φθάσει- να ειρωνεύεσαι. Πολύ πιο εύκολο όταν κάνεις κριτική από το ζεστό σου καναπέ. Ο αξιωματικός με την ίδια αξιοπρέπεια δίνει συνέχεια όχι για να αντιπαρατεθεί. Αλλά για να ευχαριστήσει όσες ιστοσελίδες δημοσίευσαν την κραυγή αγωνίας του και ενδιαφέρθηκαν να μάθουν περισσότερα για τον ίδιο όπως το kranos.gr, ο veteranos.gr και τα thrakiotikanea.gr. Επισημαίνει ότι δεν επιδιώκει την ελεημοσύνη κανενός. Και η δεύτερη επιστολή του αξίζει να διαβαστεί αλλά κυρίως να αξιολογηθεί από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Η επιστολή:

Η διάσταση που πήρε η δημοσίευσή μου το τελευταίο διήμερο με την βοήθεια των διαδικτυακών ιστοσελίδων, είναι για μένα άκρως συγκινητική και η ευχαριστία μου, αν και πολύ φτωχή να καταγραφεί σε μερικές λέξεις, έρχεται ειλικρινά από βάθους καρδίας. Παρόλο που μέσα στο πλήθος των σχολιασμών, δεν έλειψαν τα ειρωνικά, καυστικά και απαξιωτικά σχόλια ανθρώπων, που δεν ψηλάφισαν την αγωνία αλλά ούτε την προσπάθεια διατήρησης της ατομικής αξιοπρέπειας του γράφοντος. Τους αντεύχομαι να μην βρεθούν ποτέ σε ανάλογη θέση και προσπερνώ με απόλυτο σεβασμό στην άποψή τους. 

Δεν θα ήθελα να αμαυρώσω την πνευματικότητα των ημερών, ούτε να καταχρασθώ περαιτέρω τις αναστάσιμες οικογενειακές στιγμές χαράς των Ελλήνων, προεκτείνοντας ένα τελείως προσωπικό πρόβλημα, που εν κατακλείδι κύρια υπαίτιος -έστω και ακούσια- για την επιδείνωσή του, είμαι αποκλειστικά εγώ. Και ως υπεύθυνος θα αναλάβω και τις συνέπειες και το οικονομικό βάρος.

Επέτρεψέ μου να τονίσω για μια ακόμη φορά, ότι δεν επιζητώ ούτε την ερανική βοήθεια, ούτε την φιλανθρωπία της ελεημοσύνης των αποδεδειγμένα ευαίσθητων- αλλά ανάλογα και ίσως περισσότερο από μένα χειμαζόμενων- Ελλήνων, έναντι των οποίων έχω ομώσει τον στρατιωτικό όρκο πίστεως. Ευχής έργον, θα ήταν, στο μέτρο του δυνατού, όπως άλλωστε διευκρίνησα, η εκ των αρμοδίων της ΔΕΗ διαμεσολάβηση για μια μικρή πίστωση χρόνου και έναν εφικτό από μέρους μου διακανονισμό εξόφλησης, προκειμένου να μην στερηθεί η οικογένειά μου το αγαθό του ηλεκτρισμού. Εάν κάποιος εξ αυτών των αρμοδίων ανταποκριθεί, είμαι στην άμεση διάθεσή του για συννενόηση, από την επόμενη εργάσιμη (Τετάρτη 8-5-13).

Ζητώ βαθύτατα συγνώμη για την όποια αναστάτωση προκάλεσα, αν και η συγκινητική ανταπόκριση των συνελλήνων, μου χαλυβδώνει την θέληση να παραμείνω πιστός στον όρκο, την αποστολή και την ακριτική έπαλξή μου. 

Εύχομαι σε όλους τους Έλληνες, ευλογημένη Ανάσταση και χαρούμενη Λαμπρή.