Ο ΣΥΣΜΕΔ ανέλαβε την πρωτοβουλία να στείλει μία ακόμη επιστολή σ΄ έναν ακόμη υπουργό τον Δημήτρη Αβραμόπουλο κάνοντας πολύ συγκεκριμενες προτάσεις για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί αυτό το φλέγον για τις οικογένειες των στρατιωτικών ζήτημα να λυθεί.
Διαβάστε την επιστολή και τις προτάσεις που κάνει ο ΣΥΣΜΕΔ:
Κε Υπουργέ.
Τη 16-7-2013, κατά τη διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου, κατατέθηκαν στη Βουλή των Ελλήνων, με τις σχετικές και αναφορές, τα και έγγραφά μας, αναφορικά με το μείζον θέμα της συνυπηρέτησης των στρατιωτικών με τις/τους συζύγους τους δημοσίους υπαλλήλους και τα προβλήματα που δημιουργούνται σχεδόν κάθε χρόνο, στην περίοδο των τακτικών μεταθέσεων, τα οποία (προβλήματα) φέρεται ότι οξύνονται από το να επιλύονται.
Από τις όμοιες σχετικές και απαντήσεις επί των ανωτέρω αναφορών προέκυψε ότι το πρόβλημα της συνυπηρέτησης δεν μπορεί να επιλυθεί από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, λόγω αναρμοδιότητάς του και έλλειψης σχετικής νομοθετικής πρόβλεψης, αλλά από τα λοιπά Υπουργεία στα οποία υπάγονται οι δημόσιοι υπάλληλοι σύζυγοι των στρατιωτικών.
Περαιτέρω, εγνώσθη στους ερωτώμενους βουλευτές ότι τα Γενικά Επιτελεία αναγνωρίζοντας τη σημασία της διατήρησης της συνοχής του θεσμού της οικογένειας καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων να μετατίθενται κατά προτεραιότητα στην ίσια ή στην εγγύτερη μονάδα/Υπηρεσία του/της συζύγου.
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να αναφέρουμε ότι στο παρελθόν η σχετική Υπουργική απόφαση επιχείρησε με την κάλυψή της να ενισχύσει την ανωτέρω προσπάθεια, δίνοντας τη δυνατότητα στα στελέχη που είναι συζευγμένα με δημοσίους υπαλλήλους να μετατίθενται υποχρεωτικά, κατόπιν επιθυμίας τους, ως υπεράριθμοι ανεξαρτήτως του αριθμού και πέραν των προβλεπομένων για το βαθμό τους θέσεων βάσει των ΠΟΥ, πλην όμως η απόφαση αυτή ουδέποτε εφαρμόστηκε, αφού πολλάκις ανεστάλη, αλλά τουναντίον καταργήθηκε η δυνατότητα αυτή με την όμοια, επαναφέροντας το παλαιό καθεστώς της «καταβολής κάθε δυνατής προσπάθειας».
Καταβάλλοντας, ειλικρινά, κάθε δυνατή προσπάθεια να κατανοήσουμε τις ανωτέρω ενέργειες και την αρνητική διάθεση της Πολιτείας να νομοθετήσει, έστω και με ισχύ Υπουργικής Απόφασης, τη συνυπηρέτηση Ελλήνων στρατιωτικών με συζύγους δημοσίους υπαλλήλους, σας γνωρίζουμε ορισμένα προβλήματα που, κατά την άποψή μας, παρουσιάζονται κατά τη διαδικασία της απόσπασης λόγω συνυπηρέτησης, κατά την κείμενη νομοθεσία, και προτάσεις επίλυσής τους, αναμένοντας τη μελέτη τους και εφαρμογή τους:
– Υπέρμετρες καθυστερήσεις στην έγκριση της απόσπασης, κυρίως λόγω γραφειοκρατίας αλλά και διαφορετικών ερμηνειών της υφιστάμενης νομοθεσίας.
Προς τούτο προτείνονται οι εξής τροπολογίες:
– «Η παράγραφος 2 του άρθρου 21 του ν.2946/2001 (ΦΕΚ Α΄ 224) τροποποιείται ως εξής: «2. Η απόσπαση διενεργείται με κοινή απόφαση των συναρμόδιων Υπουργών, που εκδίδεται κατόπιν σχετικής αίτησης του υπαλλήλου και σύμφωνης γνώμης μονομελών ή συλλογικών οργάνων (π.χ. ΔΣ) των εμπλεκομένων φορέων. Αρνητική γνωμοδότηση δικαιολογείται μόνο για σοβαρό υπηρεσιακό λόγο, που διαπιστώνεται και αιτιολογείται επαρκώς από το μονομελές ή το συλλογικό όργανο και γνωρίζεται στον υπάλληλο».
– «Στο άρθρο 21 του ν.2946/2001 (ΦΕΚ Α΄ 224) προστίθεται παράγραφος 3 που έχει ως εξής: «3. Η ανωτέρω απόσπαση διενεργείται μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει την ημερομηνία αποχώρησης του στρατιωτικού προς το νέο τόπο μετάθεσης/απόσπασης/παρουσίασης».
– Άρνηση στην ανάληψη καταβολής της μισθοδοσίας από το φορέα υποδοχής με αποτέλεσμα τη μη υλοποίηση της συνυπηρέτησης (συνήθως αφορά τις αποσπάσεις μεταξύ φορέων Α’ βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης). Προτείνεται η δυνατότητα επιλογής (ανάλογα με τις συνθήκες) του φορέα καταβολής της μισθοδοσίας, ο οποίος θα αποφασίζεται από τα αρμόδια όργανα των φορέων και θα αναγράφεται στην πράξη της απόσπασης. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να υπάρξει πρόβλέψη για την περίπτωση που θα υπάρξει άρνηση ανάληψης κόστους μισθοδοσίας και από το φορέα προέλευσης και από το φορέα υποδοχής ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα στην συνυπηρέτηση (πχ μεταφορά πίστωσης μεταξύ των φορέων).
– Μη δυνατότητα απόσπασης λόγω συνυπηρέτησης σε εργαζόμενο/η σύζυγο στρατιωτικού σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του δημοσίου, εξαιτίας της μη πρόβλεψης από την υπάρχουσα νομοθεσία. Προς τούτο προτείνεται η εξής τροπολογία: «Η παράγραφος 1 του άρθρου 21 του ν.2946/2001 (ΦΕΚ Α΄ 224) τροποποιείται ως εξής:
«1. Τακτικοί υπάλληλοι, υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου δημοσίων υπηρεσιών και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και ιδιωτικού δικαίου (που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Δημοσίου), που κατέχουν οργανικές θέσεις και είναι σύζυγοι στρατιωτικών των Ενόπλων Δυνάμεων ή ένστολου προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού, Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής, καθώς και του προσωπικού των Καταστημάτων Κράτησης, επιτρέπεται να αποσπώνται, κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων, σε υπηρεσίες του στενού δημόσιου τομέα κατά προτεραιότητα και σε περίπτωση έλλειψης υπηρεσιακών αναγκών σε υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα, στην περιοχή που υπηρετεί ο σύζυγός τους.».
– Μη υλοποίηση της συνυπηρέτησης λόγω απουσίας της ειδικότητας του/της υπαλλήλου στην περιοχή μετάθεσης του/της συζύγου στρατιωτικού.
Προς τούτο προτείνεται η εξής τροπολογία: «Μετά την παράγραφο 3 του άρθρου 21 του ν.2946/2001 (ΦΕΚ Α΄ 224) προστίθεται παράγραφος 4, που έχει ως εξής: «4. Σε περίπτωση που η απόσπαση δεν μπορεί να επιτευχθεί λόγω έλλειψης οργανικής θέσης (λόγω ειδικότητας) του υπαλλήλου που πρέπει να αποσπαστεί, η απόσπαση διενεργείται σε συναφή ειδικότητα ή σε περίπτωση που και αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί σε άλλη θέση, έστω και εκτός οργανικής, όπου ο/η υπάλληλος μπορεί να ανταποκριθεί σύμφωνα με τις ικανότητές του, καθήκοντα ή προσόντα του.».
– Στέρηση δυνατότητας απόσπασης για λόγους συνυπηρέτησης σε αποσπάσεις νοσηλευτές/νοσηλεύτριες για μια πενταετία σύμφωνα με τον Ν. 3743/2009.
Προτείνεται η άρση αυτού του περιορισμού για λόγους συνυπηρέτησης με στρατιωτικό, καθόσον και ο αριθμός των νοσηλευτών συζύγων στρατιωτικών δεν είναι τόσο μεγάλος ώστε να επιφέρει προβλήματα στα νοσοκομεία προέλευσης αλλά και λόγω του ότι οι στρατιωτικοί μετατίθενται συνήθως σε παραμεθόριες και προβληματικές περιοχές, αποτελούν μεγάλη ανάσα στα μικρά νοσοκομεία των περιοχών αυτών που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα λόγω έλλειψης προσωπικού. Προς τούτο προτείνεται η εξής τροπολογία: «Μετά την παράγραφο 2 του άρθρου 10 του ν.3754/2009 (ΦΕΚ Α΄ 43) προστίθεται παράγραφος 3 που έχει ως εξής: «Ο ανωτέρω περιορισμός της πενταετίας δεν ισχύει για το προσωπικό τις παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου που είναι σύζυγοι στρατιωτικών των Ενόπλων Δυνάμεων ή ένστολου προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού, Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής και μετατίθενται. Στην περίπτωση αυτή το παραπάνω προσωπικό ακολουθεί υποχρεωτικά το στέλεχος που μετατίθεται.», και η παράγραφος 3 του αυτού άρθρου αναριθμείται σε παράγραφος 4.
– Μη δυνατότητα απόσπασης λόγω συνυπηρέτησης σε δημόσιο υπάλληλο ο οποίος έχει αναλάβει την υποχρέωση υποχρεωτικής παραμονής στον φορέα πρόσληψης εξαιτίας της χρήσης εντοπιότητας (σε παραμεθόριο περιοχή). Προτείνεται η πρόβλεψη δυνατότητας μετάθεσης του στρατιωτικού στην περιοχή (ή πλησίον αυτής) για όσο διάστημα διαρκεί η υποχρέωση του υπαλλήλου, ανεξαρτήτως της ύπαρξης θέσεως λόγω ειδικότητας ή βαθμού.
