Δέσμευση για λύση του ασφαλιστικού 1990-92 από τον ΣΥΡΙΖΑ

Την δέσμευση ότι η λύση του ασφαλιστικού των στρατιωτικών (καταταγέντων από το 1990 έως το 1992) θα είναι από τις πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε η επιτροπή άμυνας της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη συνάντησή της με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών. Πιο συγκεκριμένα με την ΠΟΕΣ συναντήθηκαν οι βουλευτές Δρίτσας , Βαρεμένος και Αυλωνίτου .
       
Η επιτροπή λοιπόν φάνηκε να απορεί με τη χρόνια καθυστέρηση της αποκατάστασης της εν λόγω αδικίας με δεδομένο μάλιστα ότι δεν έχει κανένα οικονομικό κόστος. Αντίθετα όπως εξήγησε εμπεριστατωμένα το προεδρείο της ομοσπονδίας των στρατιωτικών θα εξοικονομηθούν και οικονομικοί πόροι για την κυβέρνηση με τους οποίους θα μπορέσει να αποκαταστήσει στο 100% τους μισθούς των «ένστολων» εφαρμόζοντας την απόφαση του ΣτΕ.
       
Θα υπενθυμίσουμε ότι η συγκεκριμένη αδικία χρονολογείται από το καλοκαίρι του 2010 με τον νόμο 3865/10 όπου όλοι οι στρατιωτικοί φορτώθηκαν στην πλάτη τους 15 επιπλέον χρόνια εργασίας που όπως φαίνεται ήταν η αρχή των δυσμενών αλλαγών που δεν έχουν σταματήσει ακόμα. Τότε λοιπόν οι στρατιωτικοί, αστυνομικοί, πυροσβέστες και λιμενικοί, που κατετάγησαν από 1-7-90 μέχρι 31-12-92 αποκόπηκαν από την κατηγορία των «παλαιών» ασφαλισμένων που μέχρι τότε ανήκαν και εντάχθηκαν στην κατηγορία των νέων ασφαλισμένων.  Η αλήθεια βέβαια είναι ότι από την πρώτη στιγμή που έγινε  φανερή αυτή η αδικία πολλοί βουλευτές όλων των κομμάτων το ανέδειξαν  καταθέτοντας επερωτήσεις και τροπολογίες αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το αποκορύφωμα ήταν το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για την επίλυση του προβλήματος αλλά έπεσε κι αυτό στο τοίχος που είχε σηκώσει το υπουργείο οικονομικών που απαγόρευε όλες τις αλλαγές πάνω στα ασφαλιστικά.  
       
 Άρα έγινε πολύ γρήγορα κατανοητό ότι η λύση ήταν καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης που εδώ και 4 χρόνια δεν υπάρχει. Στη συνάντηση μάλιστα στο γενικό λογιστήριο του κράτους με τον κύριο Σταικούρα και τους συνεργάτες του έγινε αντιληπτό ότι δεν είχαν ασχοληθεί καθόλου με το θέμα, γι αυτό κι απόρησαν και οι ίδιοι  όταν η ομοσπονδία τους απέδειξε ότι το οικονομικό όφελος για τον προϋπολογισμό μπορεί να φτάσει σε βάθος δεκαετίας τα 600 εκατομμύρια, όφελος που θα συνεχίζεται φυσικά και για τις επόμενες δεκαετίες. Αλλά από την μετέπειτα απραξία του υπουργείου οικονομικών έγινε σαφές ότι δεν ήταν το πρόβλημα τα χρήματα αλλά η πεποίθηση ότι δεν υπήρχε λόγος να ασχοληθούν με τα προβλήματα της  »προνομιούχας τάξης» των στρατιωτικών.
     
 Έτσι φτάσαμε στο σήμερα όπου φαίνεται ότι το θέμα της αποκατάστασης της συγκεκριμένης κατηγορίας των στρατιωτικών έχει παγώσει κι όπως όλα δείχνουν η λύση  θα έρθει μόνο αν υπάρξει πολιτική βούληση.