«Δεν αισθάνομαι ότι πρόδωσα τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αισθάνομαι ότι έκανα μια μεγάλη βλακεία. Και ότι έκανα ένα λάθος. Όμως αυτό το λάθος είναι μεγαλύτερο από πολιτικής άποψης: δεν θα έπρεπε ποτέ να έχω πάει σε αυτήν τη διαδήλωση ως παρατηρητής, επίσης θα έπρεπε να έχω παραμείνει πίσω», δηλώνει όσον αφορά τη βία που κατηγορείται ότι άσκησε σε διαδηλωτές την Πρωτομαγιά στο Παρίσι.
«Δεν είμαι υπέρ των θεωριών συνωμοσίας αλλά…»
Όσον αφορά τα γεγονότα, για τα οποία δηλώνει ότι αναλαμβάνει την ευθύνη, ο Μπεναλά σημειώνει επίσης: «Δεν είμαι υπέρ των θεωριών συνωμοσίας, πράγματι. Όσον αφορά όμως αυτό που συνέβη μετά, διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις. Υπήρχε από την αρχή μια βούληση για επίθεση στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αυτό είναι απολύτως σίγουρο».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η υπόθεση που αποκαλύφθηκε από την Le Monde στις 18 Ιουλίου χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή «για να πιάσουν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας από τον γιακά. Εγώ προσέφερα τη δίοδο για να τον πετύχουν, ήμουν ο αδύναμος κρίκος».
«Προσπάθησαν να με πετύχουν, να με σκοτώσουν και αυτή ήταν επίσης η ευκαιρία να πετύχουν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας», τόνισε.
Σύμφωνα με τον Μπεναλά, «αυτοί που έβγαλαν αυτήν την πληροφορία είναι (πρόσωπα) σημαντικού επιπέδου (…) πολιτικοί και αστυνομικοί. Και δεν πιστεύω ο (υπουργός Εσωτερικών Ζεράρ) Κολόμπ, στον οποίο έχω εμπιστοσύνη, γι’αυτόν δεν είμαι τίποτα. Αλλά υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν γύρω του που θα μπορούσαν…».
Από την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος και η κυβέρνηση δέχονται πιέσεις στο πλαίσιο του σκανδάλου που ονομάστηκε «Μπεναλάγκεϊτ» και ανάγκασε τις αρχές να ξεκινήσουν πολλές: μια δικαστική, μια της Γενικής Επιθεώρησης της Εθνικής Αστυνομίας, όπως και έρευνας από τα δύο σώματα του γαλλικού κοινοβουλίου.
Τα ερωτήματα που τίθενται αφορούν τον ρόλο του Μπεναλά και τις αρμοδιότητές του όταν εργαζόταν στο προεδρικό μέγαρο, όπως και την τιμωρία που του επιβλήθηκε μυστικά όταν έγιναν γνωστές οι ενέργειές του αυτές την Πρωτομαγιά χωρίς ωστόσο αυτές να καταγγελθούν στις αρμόδιες αρχές της δικαιοσύνης.
