Του Αντώνη Μυλωνάκη
Παρακολουθώντας σήμερα τη ζωντανή εκπομπή του Πάρι του Καρβουνόπουλου με καλεσμένο τον εν αποστρατεία αξκό της πολεμικής αεροπορίας Ζήση Μιχαλόπουλο , αναρωτήθηκα γιατί έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια για να σκεφθεί και να υλοποιήσει κάποιος ένα τέτοιο εγχείρημα .
Να ιδρύσει δηλαδή ένα club ( όχι κατ΄ανάγκη κλειστό) που να παρέχει υπηρεσίες σωστές και φθηνές για τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη των ενόπλων δυνάμεων . Το military club το γνωρίζω προσωπικά, σχεδόν απο τη γέννησή του και είμαι περήφανος που είμαι φίλος με τον ιδρυτή του.
Εχω χρησιμοποιήσει είναι αλήθεια τις υπηρεσίες του στις καλοκαιρινές μου διακοπές και θέλω να καταθέσω ότι είχα εκπλαγεί απο τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα που είναι συμβεβλημμένο και τις πάμφθηνες αλλά συγχρόνως άριστες υπηρεσίες που μας προσέφεραν.
Απόδειξη όλων αυτών είναι ότι υπάρχουν στο χώρο των ενόπλων δυνάμεων άτομα ικανότατα με μυαλό, εντιμότητα και θάρρος που μπορούν να προσφέρουν πολλά στα ήδη φτωχοποιημένα , απαξιωμένα αλλά περήφανα νύν και πρώην στελέχη των ενόπλων μας δυνάμεων και τις οικογένειές τους. και Αυτό όμως που χρειάζεται περισσότερο απ΄όλα πιστεύω έιναι, να υποστηρίχθούν τέτοιου είδους προσπάθειες και είναι σίγουρο ότι στο τέλος όλοι θα βγούν κερδισμένοι.
Τώρα με τις υπηρεσίες που ήδη υπήρχαν με τη military club visa αλλά κυρίως με τις νέες υπηρεσίες στον ιατρικό τομέα με τόσο φθηνές τιμές είναι σίγουρο ότι όσοι τις χρησιμοποιήσουν θα βγούν ωφελημένοι. Αλλωστε έχω εμπιστοσύνη στον άνθρωπο Μιχαλόπουλο , έναν βετεράνο φαντομά ότι δεν θα προδώσει ποτέ την εμπιστοσύνη των συναδέλφων του. Ελπίζω αυτή η προσπάθεια ιδιωτικής πρωτοβουλίας να στεφθεί απο επιτυχία ,στηριζόμενη και απο τα γενικά επιτελεία , στέλνοντας συγχρόνως ενωτικό προς κάθε κατεύθυνση και με πολλούς αποδέκτες μήνυμα. Καλή επιτυχία φίλε Ζήση Μιχαλόπουλε .
