Του Γιαννάκη Λ. Ομήρου
Είναι αναντίλεκτο γεγονός ότι η επιχειρούμενη ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή υπερδύναμη, η έξαρση της επιθετικότητας και αρπακτικότητας του τουρκικού κράτους, οι δηλώσεις Ερντογάν κατά την παράνομη επίσκεψή του στην Κύπρο και οι απροκάλυπτες απειλές εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της αποκλειστικής οικονομικής της ζώνης, συνθέτουν τη συνολική συμπεριφορά της Τουρκίας. Μια συμπεριφορά που σε συνδυασμό με την επιχειρούμενη επέκταση της τουρκικής επιρροής στον ισλαμικό και τον αραβικό κόσμο αποτελεί απτή απόδειξη ενός νέου ρόλου που διεκδικεί η Τουρκία στην περιοχή και τον κόσμο.
Οι καταλυτικές εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική και η προσπάθεια της Τουρκίας να αναδειχθεί σε εγγυητή της δημοκρατικής μετάβασης είναι ενδεικτικές από την άποψη αυτή.
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, οι σοβαρές οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει και η Κύπρος, που επιδεινώθηκαν μετά τη φονική έκρηξη στο Μαρί που πρόσθεσαν και την ενεργειακή κρίση, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να μειώσουν την αναγκαία επαγρύπνηση για αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας.
Χρειάζεται να υπάρξει εκτίμηση για τις τουρκικές προθέσεις και η διαμόρφωση της ανάλογης στρατηγικής αντιμετώπισης κάθε πιθανής τυχοδιωκτικής ενέργειας. Ταυτόχρονα Ελλάδα και Κύπρος καλούνται να προχωρήσουν σε από κοινού χάραξη μιας νέας στρατηγικής συμμαχιών σε πολιτικό, οικονομικό, αμυντικό και ενεργειακό πεδίο.
Η Κύπρος με τη συνομολόγηση συμφωνιών οριοθέτησης της ΑΟΖμε την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ έχει προχωρήσει σε ένα σημαντικό βήμα που της επιτρέπει να αναδειχθεί σε ενεργειακό παράγοντα στην περιοχή. Η Κύπρος για πρώτη φορά στην ιστορία της μπορεί να αξιοποιήσει τη γεωγραφική της θέση ως ένα σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα που θα ενισχύσει και τον αγώνα του λαού μας για ελευθερία και δικαίωση.
Η Τουρκία διατυπώνει τις τελευταίες εβδομάδες απροκάλυπτες απειλές εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου όπως αυτά θεμελιώνονται και κατοχυρώνονται από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και τους κανόνες Διεθνούς Δικαίου.
Η Τουρκία υιοθετεί την πολιτική των κανονιοφόρων και συμπεριφέρεται ως ένας σύγχρονος διεθνής πειρατής. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση Ερντογάν συνεχίζει το διπλωματικό παιχνίδι στην Ευρώπη, προβάλλοντας καθ’ υπερβολή δυσκολίες που αντιμετωπίζει από το στρατιωτικό κατεστημένο με στόχο να εξασφαλίσει ανεμπόδιστο ευρωπαϊκό δρόμο.
Στην πραγματικότητα ωστόσο, οι ισλαμιστές και οι στρατηγοί παραμένουν στην ίδια αμετάβλητη κοινή γραμμή η οποία συμπυκνώνεται στα εξής:
Αναβάθμιση του παράνομου μορφώματος στα κατεχόμενα, άρση της δήθεν οικονομικής και όχι μόνο απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων, παγίωση διεθνώς της εικόνας ύπαρξης δύο οντοτήτων στην Κύπρο και επιμονή σε λύση διχοτομική στη λογική και στη βάση του Σχεδίου Ανάν.
Η ταυτόσημη αυτή πολιτική ισλαμιστών και στρατηγών ακολουθείται καθώς οι υποστηρικτές της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. αξιοποιούν ως τακτικό πλεονέκτημα τον ενδοτουρκικό ανταγωνισμό για να προωθήσουν την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και ταυτόχρονα να προβάλουν την άποψη ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να δυσκολέψει την ενταξιακή της πορεία. ΗΠΑ και μερικές ευρωπαϊκές χώρες είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της πολιτικής.
Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα μπορούμε εύκολα να καταλήξουμε σε πρόδηλα συμπεράσματα.
Αποτελεί αφέλεια αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνο αποπροσανατολισμό να επενδύονται ελπίδες και προσδοκίες για ουσιαστική διαφοροποίηση της τουρκικής πολιτικής στο Κυπριακό στη βάση της διελκυστίνδας Ερντογάν και στρατηγών.
Βρισκόμαστε ενώπιον κινδύνων, προκλήσεων και ευκαιριών. Καθήκον μας να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους, να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες. Η Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 ενδυναμώνει τις δυνατότητες μιας αποφασιστικής παρουσίας της Κύπρου στις περιφερειακές και τις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
*Ο Γιαννάκης Λ. Ομήρου είναι πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων και πρόεδρος του Κ.Σ. ΕΔΕΚ
