*Του Κώστα Σαρικά
Η αναζήτηση «ενδιάμεσης λύσης», δηλαδή μεταχειρισμένων πλοίων που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τον Στόλο μέχρι να προχωρήσει σε απόκτηση σύγχρονων ισχυρών Μονάδων με πραγματική ισχύ αποτροπής φαίνεται ότι όχι απλά δεν απέδωσε αλλά έφερε το Πολεμικό Ναυτικό σε μειονεκτική θέση και με την «πλάτη στον τοίχο». Πολύτιμος χρόνος και ενέργεια σπαταλήθηκε από το Ναυτικό Επιτελείο, με τα Στελέχη του να αναλώνονται σε αναζήτηση μεταχειρισμένων φρεγατών αμφίβολης επιχειρησιακής αξίας.
Όπως αποδεικνύεται στην πράξη, κάθε μήνας που περνά χωρίς να λαμβάνονται αποφάσεις για την ενίσχυση του Στόλου συνεπάγεται μείωση της επιχειρησιακής ισχύος του Πολεμικού Ναυτικού και εκτίναξη του κόστους για τα εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία θα προχωρήσουν. Είτε πρόκειται για καινούργιες φρεγάτες, είτε για κορβέτες είτε για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ, ο οποίος βρίσκεται πλέον σε οριακά χρονικό σημείο.
Δεν πέρασαν παρά ελάχιστες ώρες από το ρεπορτάζ του Onalert.gr, στο οποίο αναφέρθηκε ότι το ενδεχόμενο απόκτησης 4ης φρεγάτας Belharra επανέρχεται εμφατικά στο προσκήνιο, και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας επιβεβαίωσε ότι τόσο η 4η Belharra όσο και το πρόγραμμα των κορβετών παραμένουν «ζωντανά» και εντός των εξοπλιστικών επιλογών για την ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού.
Ο Νίκος Δένδιας τοποθετήθηκε και στο ζήτημα απόκτησης μεταχειρισμένων αμερικανικών LCS, οι οποίες τα δύο τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν ως λύση. Τα πραγματικά δεδομένα, όμως, φαίνεται ότι ανέτρεψαν τις προσδοκίες για παραχώρηση πλοίων, τα οποία θα μπορούσαν να προσφέρουν άμεσα και για σημαντικό χρονικό διάστημα στον Στόλο και γιατί όχι πέρα από «ενδιάμεσες λύσεις» να αποτελέσουν Κύριες Μονάδες, πάνω στις οποίες θα μπορούσε να στηριχτεί το Πολεμικό Ναυτικό μαζί με τις καινούργιες φρεγάτες Belharra και τις εκσυγχρονισμένες MEKO.
Η ενημέρωση, όμως, που έχει το Πολεμικό Ναυτικό από την αμερικανική πλευρά είναι ότι δεν τίθεται θέμα παραχώρησης – πόσο μάλλον δωρεάν – Μονάδων LCS, οι οποίες επιχειρούν με όλα τα τεχνικά τους προβλήματα να έχουν επισκευαστεί. Εμμέσως πλην σαφώς το ανέφερε και ο ίδιος ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, τονίζοντας ότι ο Στόλος ενδιαφέρεται μόνο για αυτά τα πλοία και πάντα με δεδομένο ότι θα παραχωρηθούν δωρεάν. Κατά συνέπεια το «ναυάγιο» στην απόκτηση LCS δείχνει αναπόφευκτο και καθώς δεν φαίνεται ορατή η άμεση αλλαγή στάσης των Αμερικανών, η επιμονή στη διεκδίκηση LCS θα στερήσει και άλλο πολύτιμο χρόνο από τον Στόλο.
Την ίδια ώρα, παρά το «σαφάρι» ανά την υφήλιο τα Στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν μεταχειρισμένες φρεγάτες, οι οποίες να πωλούνται τουλάχιστον εντός των επόμενων δύο χρόνων και να κρίνονται ως επαρκείς προκειμένου να καλύψουν επιχειρησιακές ανάγκες τουλάχιστον της επόμενης δεκαετίας.
Έτσι, όσα ήδη έχει αναφέρει το Onalert.gr ότι η αγορά καινούργιων πλοίων αποτελεί «μονόδρομο» επιβεβαιώνονται και ενώ εκκρεμεί ακόμα η συμφωνία για τον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ. Με το κόστος εκσυγχρονισμού να έχει εκτιναχθεί από τα 600 τουλάχιστον στα 750 εκατομμύρια ευρώ. Το ενδεχόμενο πάντως να προχωρήσει το πρόγραμμα απόκτησης καινούργιων κορβετών με ναυπήγηση στην Ελλάδα φαίνεται να χάνει έδαφος καθώς το υψηλό κόστος αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα.
Η τιμή μιας καινούργιας κορβέτας – είτε πρόκειται για Gowind, είτε για Doha – πλησιάζει πλέον αρκετά το κόστος μιας καινούργιας φρεγάτας, ενώ η κατασκευή στην Ελλάδα υπολογίζεται να ανεβάσει το κόστος ακόμα και έως 30% ειδικά όταν πρόκειται για ναυπήγηση μικρού αριθμού πλοίων. Έτσι πλέον περισσότερες πιθανότητες φαίνεται να έχει ένα πρόγραμμα συμπαραγωγής φρεγατών που θα κατασκευαστούν σε ελληνικά ναυπηγεία παρά κορβετών.
