Η Μάχη της Κρήτης θα αναβιώσει στη μεγάλη οθόνη. Πρόκειται για μια κινηματογραφική παραγωγή, συνολικού κόστους 6 εκατομμυρίων δολαρίων, με κεντρικό της θέμα το Νεοζηλανδό στρατιώτη Ντάντλεϊ Πέρκινς, που πολέμησε στην Κρήτη, συνελήφθη από τους Ναζί, δραπέτευσε, έζησε στα κρητικά βουνά επί ένα χρόνο και στη συνέχεια διέφυγε στη Μέση Ανατολή.
Εντυπωσιασμένος από την αυτοθυσία του κρητικού λαού, ο Πέρκινς επέστρεψε στην Κρήτη επικεφαλής των ειδικών βρετανικών δυνάμεων και ανέλαβε επικεφαλής των ανταρτών στη δυτική Κρήτη πολεμώντας τους κατακτητές. Το 1944 έπεσε στα χέρια των Γερμανών και τον εκτέλεσαν. Στους Κρήτες ήταν γνωστός ως «Βασίλης-το λιοντάρι της Κρήτης». Ο τίτλος της ταινίας είναι The Straggler, θα στηρίζεται στο βιβλίο που έγραψε ο Μάρι Έλιοτ στην δεκαετία του ’80 και θα χρηματοδοτείται από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
Είναι, όμως, πιθανόν να μη γυριστεί στην Κρήτη αλλά στην Αλεξάνδρεια της Νέας Ζηλανδίας που έχει πολλές ομοιότητες. Οι παραγωγοί ζητούν και τη συμβολή της ομογένειας στην παραγωγή της ταινίας με αναμνήσεις, ενθύμια κλπ. Λεπτομέρειες ανακοινώθηκαν σε δεξίωση που δόθηκε στο εστιατόριο Philhellene της Μελβούρνης παρουσία πολιτικών, παραγόντων της ομογένειας, καλλιτεχνών και επιχειρηματιών. Ανάμεσά τους ήταν και ο ομογενής Γιώργος Πατεράκης, 81 χρόνων, που σαν παιδί στο χωριό Κουστογεράκο, όπου έδρασε ο Πέρκινς, λέει πως τον θυμάται πολύ καλά. «Μάλιστα κάποτε μου έδωσε και χρυσά νομίσματα για να αγοράσω λουλούδια στη μάνα μου. Ήταν επικεφαλής 200 παλικαριών και τα πρόσεχε όλα», θυμάται ο κ. Πατεράκης και προσθέτει: «Χαίρομαι που η ζωή του θα γίνει ταινία». Ένα 13χρονο αγόρι στην Αντίσταση ήταν ο Γιώργος Πατεράκης, που γεννήθηκε στη Σούγια της επαρχίας Σελήνου του νομού Χανίων.
Όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί στην Κρήτη ο Γιώργος Πατεράκης ήταν 10 χρονών αγόρι. Έζησε την εισβολή του εχθρού στο νησί του, γεύτηκε την αγριότητα και την απειλή του θανάτου σε καθημερινή βάση. Όλοι οι άντρες της οικογένειας, όλοι οι συγγενείς του ήταν στο βουνό κι εκείνος παρά το νεαρό της ηλικίας του, δε γινόταν να μείνει αμέτοχος. Αναλάμβανε από 13 χρόνων πολύ δύσκολες και επικίνδυνες αποστολές.
Ο ίδιος λέει ότι μόλις μετανάστευσε στην Αυστραλία, τον Απρίλιο του 1959, έψαξε να βρει Αυστραλούς που είχαν παγιδευτεί στην Κρήτη. «Η επιθυμία μου να εντοπίσω περισσότερους ήταν μεγάλη. Πήγα και στη Ν. Ζηλανδία. Δεν ξεχνάνε και μας θεωρούνε αδέλφια», σημείωνει.
Πολλά τα αναμνηστικά μετάλλια και οι τιμητικές διακρίσεις που έχει λάβει για τον ρόλο του στην Αντίσταση, στην περίθαλψη των συμμάχων στην Κρήτη, αλλά και τη δραστηριότητα που επέδειξε πάνω από μισό αιώνα στην Αυστραλία, προκειμένου να μείνουν ζωντανά τα ιδεώδη της Ελλάδας και της Κρήτης, ιδιαίτερα να σφυρηλατηθούν και να μείνουν άτρωτοι οι δεσμοί μεταξύ των παλαιών πολεμιστών Αυστραλών και Νεοζηλανδών με τους Κρήτες της Αυστραλίας.
