Στο πόδι οι Κρητικοί που διαπίστωσαν ότι ο Γερμανός καθηγητής ο οποίος έχει χαρακτηρίσει “βρώμικη” την αντίσταση που έκαναν οι κάτοικοι του νησιού εναντίον των ναζί ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου κρυφά.
Η τελετή έγινε στη 1 το μεσημέρι, χθες στην Πανεπιστημιούπολη, αφού η Πρυτανεία κατάφερε να συνεννοηθεί με το συντονιστικό όργανο των φοιτητών της κατάληψης και χωρίς να ενημερωθεί καν το σύνολο των καθηγητών του Ιδρύματος, οι οποίοι ενημερώθηκαν κατόπιν εορτής και με ένα ολιγόλογο εσωτερικό mail, το οποίο ανέγραφε απλώς ότι ο καθηγητής Ρίχτερ είναι πλέον επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου.
Να θυμίσουμε ότι ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ Μανούσος Παραγιουδάκης είχε με επιστολή του χαρακτηρίσει απαράδεκτη την προοπτική να τιμηθεί ο Ρίχτερ! Κι όμως έγινε…
Σύμφωνα με δημοσιεύματα από την Κρήτη ο Χάιντς Ρίχτερ σε βιβλίο του για τη Μάχη της Κρήτης χαρακτηρίζει βρώμικο και κτηνώδη τον ανταρτοπόλεμο των Κρητικών αποδεχόμενος πλήρως την γερμανική θέση.
Σύμφωνα με την “Νέα Κρήτη” “ο κ. Ρίχτερ, επιδεικνύοντας μια απαράδεκτη για άνθρωπο του πνεύματος ανακολουθία, αρνήθηκε τα ίδια τα κείμενά του. «Δεν έγραψα ποτέ κάτι τέτοιο», είπε. Όσοι όμως έχουμε διαβάσει το βιβλίο του, ξέρουμε ότι το έγραψε. Και το χειρότερο. «Μόνο το 1968 είχα συναντήσει την ίδια βλακεία, επί χούντας». Χαρακτηρίζοντας δηλαδή τους συγκεντρωμένους «χουντικούς» και «βλάκες».
Με την πρώτη ανάγνωση η αντίδραση του κ. Ρίχτερ μπορεί να θεωρηθεί ως «εν θερμώ». Με τη δεύτερη φαίνεται καθαρά πόσο στοχευμένη ήταν. Σε μια περίοδο όπου στην Ελλάδα το σύνολο των σκεπτόμενων πολιτών αηδιάζει με οτιδήποτε συνάδει με το φασισμό, χαρακτηρίζει έμμεσα αλλά σαφέστατα τους διαμαρτυρόμενους Κρητικούς ως «φασίστες», δείχνοντας το δρόμο για την απαξίωση των συνθημάτων και των αιτημάτων τους στο ευρύ κοινό. Περιττό, αλλά θα το σημειώσουμε. Πόσο «φασίστες» ήταν οι ηλικιωμένοι Κρήτες που, κρατώντας στα χέρια τους φωτογραφίες των εκτελεσμένων πατεράδων και αδελφών τους, ζητούσαν επιτέλους δικαίωση; (Προφανώς ο χαρακτηρισμός «βλάκες» αφορούσε το αίτημα περί αποζημιώσεων).
Η στάση αυτή του Γερμανού καθηγητή δικαιώνει απόλυτα εκείνους που επέμεναν ότι τα όσα ανέγραψε στο επίμαχο βιβλίο δεν ήταν διόλου τυχαία. Γιατί πολύ απλά με τη συμπεριφορά του απέναντι στους συγκεντρωμένους δε δείχνει απλά υπεροψία. Τους απαξιώνει σκόπιμα και «έξυπνα», ακριβώς όπως «απαξιώνει» και το κρητικό αντάρτικο. Συνήγοροι στην επιχείρηση απαξίωσης και αυτοί οι ολίγοι που επέμειναν στην αναγόρευσή του, αφού έκαναν λόγο «για 15-20 πολίτες» και για «πράξη που δε συνάδει με την ακαδημαϊκή ελευθερία».
