Του Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗ
Μελαγχολικές σκέψεις μας γεννήθηκαν για την Ελλάδα διαβάζοντας στην τουρκική εφημερίδα Star ότι οι Τούρκοι εργολάβοι το 2013 σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και πέρασαν το όριο των 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ανάληψη έργων στο εξωτερικό.
Στην είδηση της εφημερίδας αναφέρεται ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες που έδωσε ο Τούρκος υπουργός Οικονομίας κ. Nihat Zeybekçi, οι Τούρκοι εργολάβοι το 2013 πραγματοποίησαν την κατασκευή 374 σχεδίων αξίας 31,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε 45 χώρες.
Ο κ. Zeybekçi σημείωσε ότι ο εργολαβικός τομέας της γείτονος ολοκλήρωσε τη χρονιά με επιτυχίες και ότι το 2013 ήταν χρονιά-ρεκόρ από άποψη σχεδίων/έργων που ανέλαβαν οι Τούρκοι εργολάβοι στο εξωτερικό.
Η μελαγχολία μας δεν προκαλείται από το ότι οι Τούρκοι κινούνται και πάνε καλά σε ένα κλάδο της οικονομίας. Προκαλείται από το ότι το τουρκικό κράτος ενδιαφέρεται και προωθεί τις κατασκευαστικές εταιρίες της χώρας σε άλλες αγορές, εκμεταλλευόμενο, πολλές φορές την στρατιωτική συνδρομή μέσω του ΝΑΤΟ κλπ.
Μείναμε με την Σούδα στο …χέρι!
Δύο παραδείγματα είναι το Ιράκ και η Λιβύη , όπου οι τουρκικές εταιρίες – εμπορικές, κατασκευαστικές κλπ – αλωνίζουν μετά το τέλος των επιχειρήσεων. Ενώ η Ελλάδα, που πολλές φορές βοήθησε στρατιωτικά πιο σημαντικά από την Τουρκία, έμεινε με άδεια χέρια κατά την φάση της ανοικοδόμησης των χωρών αυτών… Και η αιτία, να μην σπεύσει να πει κανείς , ότι οι ελληνικές εταιρίες δεν είναι ανταγωνιστικές ή δεν είναι άρτιες- στο παρελθόν είχαν αναλάβει και στις χώρες αυτές σημαντικότατα έργα με επιτυχία. Μάλιστα υπάρχουν ακόμα χρέη.
Λιβύη : Μόνο τραυματίες...
Αυτό που ίσως να είναι το καθοριστικό είναι ότι ο\η Αθήνα δεν έβαλε όρους όταν έμπαινε με ευκολία στο »ευρωπαϊκό ή ΝΑΤΟικό ρεύμα » . Και πολιτικά διπλωματικά θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι καλά έκανε και συμμετείχε στρατιωτικά, ωστόσο όλα αυτά θα έπρεπε να συνοδευτούν με ανταποδοτικά οφέλη, πέραν από την νοσηλεία μερικών εκατοντάδων Λίβυων σε ελληνικά ιδιωτικά νοσοκομεία…Στην Λιβύη σαρώνουν οι Τουρκικές επιχειρήσεις - κάθε είδους…
Ιρακ: Και »κουρέψαμε» το χρέος και τους δώσαμε BMP-1
Μείναμε Τι πέτυχαν οι διπλωμάτες μας από το ότι δώσαμε την βάση της Σούδας για τις επιχειρήσεις στο Ιράκ - και στους δυο πολέμους; Τι συγκεκριμένο πετύχαμε από το ότι διαθέσαμε – όπως μας το ζήτησαν οι αμερικανοί – τεθωρακισμένα BMP-1στο Ιράκ και χρήματα για την εκπαίδευσή τους; Τι πετύχαμε όταν ο κ Αλογοσκούφης δέχθηκε το »κούρεμα» των χρεών του Ιράκ δε ελληνικές τεχνικές και αμυντικές ( ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ) εταιρίες και μετάθεση των υπολοίπων πληρωμών σχεδόν το …2030;
Τα παραδείγματα είναι πολλά…
Και από την Αφρική τι;
Τι – συγκεκριμένο – θα διαπραγματευτούμε από τώρα να πάρουμε από τους Γάλλους, δίνοντας το Ευρωπαϊκό Στρατηγείο της Λάρισας για συντονισμό των επιχειρήσεων στην Κεντροαφρικανική Ένωση που θέλει να στήσει το Παρίσι; Αρκεί το αόριστο διπλωματικό όφελος από το ότι θα …ακουστεί η Ελλάδα; Όταν με το καλό τελειώσει η υπόθεση γιατί να μην περιμένουμε κάτι συγκεκριμένο;
Βέβαια όλα αυτά θέλουν και σχέδιο, και συνέχεια, και προγραμματισμό και εμμονή στο σκοπό: Όλων! Από τους υπηρεσιακούς παράγοντες μέχρι τις πολιτικές ηγεσίες: Ενότητα σκοπού χρειάζεται! Οι αμερικανοί - και όχι μόνο - διπλωμάτες, δεν ΄΄κωλώνουν» να θέτουν ωμά στους συνομιλητές τους στις άλλες κυβερνήσεις επεξεργασμένα και ιεραρχημένα (προφανώς από τα κεντρικά ) αιτήματα εταιριών τους για έργα πάσης φύσεως. Εδώ μας πιάνει η …σεμνοτυφία μην πει κάποιος ότι εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα Είναι δεκτός ο ενδοιασμός και βάσιμη η επιφύλαξη- δεν αντιλέγουμε. Όμως υπάρχει και η συλλογικότητα , η ιεραρχία, η πολιτική ηγεσία, οι θεσμοί συντεχνιακοί κλπ – που δίνουν απαντήσεις σε αυτά . Οι άλλες χώρες πως κινούνται;
Το παράδειγμα ενός Ακόλουθου Άμυνας…
Ως κατακλείδα να πούμε ότι η κριτική δεν αφορά τους πάντες ; Υπάρχουν υπηρεσιακοί παράγοντες - διπλωμάτες , ακόλουθοι κλπ – που κινούνται δημιουργικά και ευέλικτα. Ικανούς ανθρώπους και ενθάρρυνση και σχέδιο »από τα πάνω» χρειάζονται!
Αναφέρω ως παράδειγμα έναν ακόλουθο άμυνας – και δεν θα είναι ο μόνος – που πέτυχε να »επιστρέψει» στην πατρίδα ως έσοδα πολύ περισσότερα από όσα »κόστισε» ο ίδιος και το γραφείο του… Και όλα αυτά από »το πουθενά» και με πολύ ευελιξία και ευρηματικότητα από την πλευρά του…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αποστολή στην Αφρική: Τι δίνει η Ελλάδα τι ζητάνε οι Γάλλοι ποιο είναι το κόστος