Της Μιλένα Φάουστοβα
Το άρμα μάχης Τ-38, το οποίο ανήκει στα στρατεύματα του Κόκκινου Στρατού, ανατινάσσεται πάνω σε νάρκη… Ακούγονται εκρήξεις, καίγονται σπίτια. Η αναπαράσταση μιας πραγματικής μάχης του 1941 μάζεψε κοντά στη Μόσχα μερικές χιλιάδες άτομα, συμμετέχοντες και θεατές. Στο σόου μάχης έλαβαν μέρος σχεδόν 100 μηχανοκίνητα οχήματα, συμπεριλαμβανομένων 15 τανκς, με αποτέλεσμα η μάχη να είναι θεαματική.
Ο Μαξίμ είναι διοικητής εκείνου του χτυπημένου τανκ του Κόκκινου Στρατού, ήρθε να συμμετάσχει στο φεστιβάλ «Το πεδίο μάχης» από το Αικατερινμπούργκ. Στη γενέτειρα πόλη του, ο ίδιος εδώ και 13 χρόνια επισκέπτεται το ιστορικό σύλλογο και συμμετέχει σε διάφορες αναπαραστάσεις. Μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την αληθοφάνεια των εξελισσόμενων γεγονότων είναι να μην παίζεις απλά το ρόλο σου αλλά να ζεις αυτό το γεγονός, είναι βέβαιος ο νεαρός άνδρας:
Αυθεντικά τανκς του Β’ΠΠ
<<Το 1941, όταν η Γερμανία επιτέθηκε κατά της Σοβιετικής Ένωσης, χρησιμοποιήθηκαν όλα τα υπάρχοντα μηχανοκίνητα οχήματα. Μεταξύ αυτών και τα τανκς όπως αυτό το Τ-38. Εάν το κοιτάξετε, θα δείτε σημάδια από σφαίρες και ρωγμές από μάχες. Στο τανκ είναι εγκατεστημένος ένας πύργος, ο οποίος είχε στην πραγματικότητα συμμετάσχει στον πόλεμο αυτό>>,είπε.
Πολλά από τα μέλη των ιστορικών συλλόγων, προκειμένου να συνηθίσουν το ρόλο και την εποχή της δράσης, μιλούν μόνο στη γλώσσα των χαρακτήρων τους: εάν είναι Γερμανός – στα γερμανικά. Εάν είναι εκπρόσωπος των συμμαχικών δυνάμεων – στα αγγλικά. Ο Σεργκέι Ισάγιεφ μόλις άρχισε να μαθαίνει την αγγλική γλώσσα. Το 11χρονο αγόρι συμμετέχει με τον πατέρα του στην αναπαράσταση στην πλευρά των συμμαχικών δυνάμεων:
<<Φέρνω οβίδες στα ολμοβόλα, Την πρώτη φορά φοβόμουν, επειδή είχε μπαρούτι και πολλά εκρηκτικά. Όμως τις εκρήξεις και τα τανκς δεν τα φοβάμαι>>.
Αναγκαία η Μνήμη
Τις αναπαριστανόμενες μάχες στα προάστια της Μόσχας ήρθαν να παρακολουθήσουν όχι μόνο αυτοί που γνωρίζουν για τον πόλεμο από τα βιβλία και τις ταινίες, αλλά και οι βετεράνοι. Παρά το γεγονός ότι αρχιστράτηγος Αλεξέι Φομίν ήταν στον πόλεμο στη κρυφή αντίσταση, πέρασε από πολλές αιματηρές μάχες, έχασε στενούς φίλους και πέρασε ακόμη και από στρατόπεδο συγκεντρώσεων στη Λιθουανία, είναι έτοιμος ξανά και ξανά να θυμάται τον πόλεμο, μόνο για να μην τον ξεχάσουν οι άλλοι:
<<Η ψυχή ζητά να τα θυμόμαστε. Ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Όμως οι άνθρωποι πέθαιναν για την Πατρίδα. Γεννήθηκα το 1927. Άρχισα να πολεμώ από την πρώτη ημέρα του πολέμου. Το Μάρτιο του 1941 έκλεισα τα 14 χρόνια. Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, μετά από την ομιλία του Στάλιν, στις 3 Ιουλίου μας μάζεψαν και μας είπαν ότι από εδώ και στο εξής παύουμε να είμαστε παιδιά και γινόμαστε στρατιώτες. Τότε μας έμαθαν πώς να μαζεύουμε στοιχεία για τις φρουρές, πώς να μεταφέρουμε τις πληροφορίες στους συνδέσμους. Από αυτά ξεκίνησε ο πόλεμος για μένα>>,είπε.
Ο βετεράνος είναι βέβαιος ότι παρόμοιες αναπαραστάσεις είναι απαραίτητες. Τουλάχιστον για να μπορούμε να πούμε την αλήθεια για τον πόλεμο στη νέα γενιά της χώρας, να καλλιεργήσουμε τον πατριωτισμό και την αγάπη για την Πατρίδα.
Αυτό ισχύει για όλες τις χώρες, για όλες τις πατρίδες, συμπληρώνουμε εμείς από το OnAlert.
ΠΗΓΗ : »Φωνή της Ρωσίας»
