Του ΑΝΕΣΤΗ ΤΣΟΥΚΑΡΑΚΗ
Αντισυνταγματάρχης (ΣΔΓ)
Πρόεδρος Συνδέσμου Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων
Ως «από μηχανής θεός» θα εφαρμοστεί – επιβληθεί το νέο μισθολόγιο από μέρα σε μέρα, με όποια μορφή και εάν αυτό αποφασιστεί (ενιαίο ή ειδικό κλαδικό) από τους έχοντες την εξουσία, για τους Έλληνες στρατιωτικούς, πιθανώς λεηλατώντας περαιτέρω (αναμένεται να δούμε μόνο το βαθμό) το εξαιρετικά μειωμένο και υπολειπόμενο (σε σχέση με το παραγόμενο έργο) δραματικά έναντι των λοιπών εργαζομένων εισόδημά τους, όπως άλλωστε φέρεται να έχει αποτυπωθεί στον προϋπολογισμό του 2011.
Εμπιστοσύνη πλέον δεν υπάρχει. Σε κανένα Στρατόπεδο, Ναύσταθμο ή Πτέρυγα δεν υπάρχει στρατιωτικός που να πιστεύει ότι το ζωνάρι που έσφιξε, έρχεται πλέον η ημέρα να το χαλαρώσει. Χρόνια τώρα οι Έλληνες στρατιωτικοί σφίγγουν αόκνως το ζωνάρι τους, γιατί η αγάπη για την Πατρίδα τους και το λειτούργημα που επέλεξαν να υπηρετήσουν υπερσκέλισε την οποιαδήποτε καλόπιστη θυσία τους.
Παρέδωσαν αμαχητί τα δικαιώματά τους στο όνομα του δημόσιου καλού, όταν σε πλείστες των περιπτώσεων το καλό αυτό συγκρούστηκε με τα οικογενειακά/προσωπικά συμφέροντά τους, αλλά και πρακτικά (όπως τελευταία αποδεικνύεται) μεταστράφηκε σε δυνάστης του Ελληνικού λαού (μεταξύ του οποίου και οι ίδιοι), ως προσωπικό καλό των «ολίγων» για ίδιο όφελος.
Ανταπόκριση δεν βρήκαν και πιστεύεται ότι θα εξακολουθούν να μην βρίσκουν. Μάτια και αυτιά ερμητικά κλειστά με βουλοκέρι. Το συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό σύστημα καταδυναστεύτηκε και αλλοιώθηκε βάναυσα, παρερμηνεύοντας το έργο και την αποστολή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, βουλιάζοντας τους Έλληνες στρατιωτικούς, εσαεί στην απλήρωτη «για το δημόσιο συμφέρον» καταναγκαστική αδήλωτη εργασία, χωρίς φωνή αντίδρασης. Συγκεκριμένες (ειδικές) κατηγορίες στρατιωτικών τιμωρούνται για αυτό που επέλεξαν και αγάπησαν να γίνουν.
Συζητήθηκαν, απάντησε ο κ. Υπουργός Εθνικής Άμυνας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, κατά τη διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου, μετά από σχετική ερώτηση βουλευτή, δια μακρόν τα σχετικά άρθρα του νόμου (συνταξιοδοτικού) και δεν εκφράστηκαν αντίθετες απόψεις στη διεργασία που προηγήθηκε της κατάθεσης του νομοσχεδίου σε διαβούλευση που έγινε με τα Γενικά Επιτελεία. Μα υπήρχαν δεκάδες αντίθετες απόψεις που αρθρώθηκαν από εκατοντάδες Έλληνες στρατιωτικούς με κραυγές, μάλιστα αγωνίας, απόγνωσης και αγανάκτησης. Εάν δεν θες να ακούσεις είναι προφανές ότι εγώ θα σφυρίζω με χαρά και θα τραγουδάω και εσύ θα ακούς ύβρεις και αλαλαγμούς.
Δρομολογείται συγχώνευση του Μετοχικών Ταμείων και, όπως ο ίδιος ο κ. Υπουργός Εθνικής Άμυνας, απάντησε, ωσαύτως, σε άλλη ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων, επικουροποίηση αυτών για εξυγίανσή τους.
Οι Έλληνες στρατιωτικοί φωνάζουν και διαλαλούν, με κάθε τόνο, αρμόζουσα ένταση και ύψος της φωνής τους, ότι τα Μετοχικά Ταμεία είναι οι εισφορές τους και όχι εισφορές του εργοδότη τους. Είναι δικά τους χρήματα τα οποία, πιέστηκαν και εξακολουθούν νομιμοφανέστατα να πιέζονται να καταβάλλουν ως «μετοχική σχέση», προκειμένου, όπως αποδείχθηκε να τα «χάσουν» ή έστω και να καθυστερείται για πολλά χρόνια (ίσως και μέχρι το θάνατο) η επιστροφή τους, τόσο στους ιδίους όσο και στα τέκνα τους (βλέπετε βοήθημα επαγγελματικής αυτοτέλειας). Μα δεν θα ήταν καλύτερα να τα έτρωγαν μόνοι τους σε διασκέδαση ή όπως αλλιώς επέλεγαν, όπως κάνουν χιλιάδες άλλοι Έλληνες πολίτες; Παρακολουθούν, λοιπόν, οι Έλληνες στρατιωτικοί άφωνοι τις εξελίξεις επαφιόμενοι στην καλή θέληση «κάποιων», που ενδεχομένως δεν θα συγκρουστούν (οι εξελίξεις) με τα «όποια» συμφέροντά τους.
Τι θα αλλάξει λοιπόν τώρα με το μισθολόγιο; Ποια θα είναι η διαβούλευση και σε ποιο ποσοστό θα ληφθεί η (ποια άραγε;) φωνή των Ελλήνων στρατιωτικών; Η όποια προσπάθεια συλλογικής εκπροσώπησης των στρατιωτικών βάλλεται λυσσαλέα, ενώ η οποιαδήποτε δικαστική εξέλιξη και διεκδίκηση, όπως όλα συμβαίνουν στη Χώρα μας, «τραβάει χρόνια».
